Vrijspraak geëist voor grootouders van doodgebeten baby Robin: 'Ineens was de hond daar'

Er is veel aandacht voor de zaak. De rechtbank in Amsterdam, waar de zaak wordt behandeld, zit vol. Achterin wordt regelmatig gefluisterd door familieleden van Robins moeder. Zinnen als 'dat kan niet' komen meermaals voorbij tijdens de verklaring van de grootouders. Tijdens de slachtofferverklaring van moeder Esther is vanuit meerdere hoeken gesnik te horen.

Esther zoekt regelmatig oogcontact met haar (ex-)schoonouders, maar dat komt er niet. Zij blijven recht voor zich uit kijken, armen over elkaar. De grootmoeder van Robin kijkt op geen enkel moment opzij, ook niet wanneer een deskundige aan het woord komt.

Terwijl de grootouders uitleggen wat er op die beruchte dag is gebeurd, wordt Esther vastgehouden door haar advocaat. Ook wordt er regelmatig fluisterend overlegd wanneer de grootouders hun verklaring afleggen.

In pyjama

Cees en Carin pasten elke dinsdag op hun eerste kleinzoon. Soms ook in de weekenden. Die 22 oktober was niet anders. Robin werd wel wat later dan normaal gebracht. Hij droeg een pyjama.

Na wat eten en een schone luier stond het jongetje aan de salontafel in de kamer. Leuk, dachten ze, want dat deed hij normaal niet. De herdershond van het echtpaar, Storm, lag buiten het zicht van de grootvader. Grootmoeder Carin was even in de keuken. "Op een gegeven moment was hij daar ineens", verklaart Cees over de hond.

Cees verklaart dat Robin een 'grote schreeuw' gaf, waarna de hond losliet. "Ik had Robin tegen me aan. Er was heel veel bloed", zegt Cees zichtbaar emotioneel.

'Groot nachtmerriescenario'

Moeder Esther maakt ook gebruik van haar spreekrecht. Eerst via haar advocaat, daarna zelf. "Tot op de dag van vandaag heeft ze geen helder antwoord op de vraag wat er precies is gebeurd met haar zoontje. Zij kent alleen de vreselijke uitkomst ervan", zegt de advocaat namens haar. De verklaring van Esther hoor je hier:

"Het is een groot nachtmerriescenario wat hem is overkomen", verklaart Esther over wat er met haar zoontje is gebeurd. Beide grootouders luisteren met gebogen hoofd naar haar verklaring. "Mijn kindje heeft nagenoeg al zijn bloed verloren dat hij in zijn kleine lichaampje had."

Aangifte doen vond ze heel moeilijk. "Ze zijn al die jaren een veilig en warm nest geweest. Ik zag ze als verantwoordelijke mensen", zegt ze. "Daarom vind ik het in de eerste plaats onbegrijpelijk dat ze mij over deze gebeurtenis geen openheid willen geven."

Dat haar ex-schoonouders de vorige keer niet in de rechtszaal aanwezig waren en er nu alleen zijn omdat de rechter hen heeft gedwongen, vindt ze onbegrijpelijk.

Afspraken

De hond mocht niet in de kamer komen als Robin op de grond lag. Dat was een van de afspraken tussen de ouders van Robin en zijn grootouders. Zij verklaren vandaag daarentegen dat zulke duidelijke afspraken er niet waren. "Die afspraken zijn niet van tevoren gemaakt. Anders was dit ook nooit gebeurd", zegt de grootmoeder. Als die regels er waren geweest, zou het echtpaar ook niet thuis op Robin hebben gepast, verklaart ze.

"Mijn kinderen zijn ook opgegroeid met grote honden", vult grootvader Cees aan. "Met hen is het nooit een probleem geweest." Carin erkent dat ze een 'beoordelingsfout' heeft gemaakt die dag. Ze dacht dat haar echtgenoot Robin meteen zou oppakken en op schoot zou leggen, zodra zij naar de keuken ging. Dat was niet het geval, met alle gevolgen van dien.

De grootouders worden verdacht van dood door schuld, maar het OM heeft vrijspraak geëist omdat de grootouders deze gebeurtenis niet hadden kunnen voorzien. Vrijdag wordt de uitspraak in de zaak verwacht.