Boerin Bertie wil geen 'mama' genoemd worden door Rosita's kinderen: 'Ben gewoon Bertie'

Relatie

Rosita en Bertie leerden elkaar kennen tijdens Boer zoekt vrouw, waar de eerste vonk oversloeg. Tijdens de dagdates besloot Rosita te vertrekken, omdat ze op dat moment serieus aan het online daten was met een andere vrouw. 

Toch voelde ze een bijzondere connectie met Bertie. "Ik had dat wel gevoeld. Bertie mocht tijdens het programma niet haar voorkeur uitspreken, waardoor het niet duidelijk was of zij ook de klik had gevoeld." Daarom besloot Rosita het haar direct te vragen. Bertie's nuchtere antwoord? "Kijk de uitzending maar." En daarin werd duidelijk: Bertie voelde het ook.

Na afloop van het programma bleven hun paden elkaar kruisen. "De chemie was er gewoon. Er is nooit iets mee gebeurd, zo zijn wij niet", benadrukt Rosita. Toch zorgde die klik voor wrijving in Rosita's toenmalige relatie, waarna het contact verwaterde. Pas toen die relatie op de klippen liep en Bertie opdook in Expeditie Robinson, pakte Rosita haar kans en stuurde een berichtje. Bertie wist meteen: die is vrijgezel.

Wat volgde, was twee weken lang non-stop contact. "Na twee uur hangt 'ie automatisch op", lacht Bertie over de bellimiet. Hun eerste date? Die vond plaats bij de snackbar. "Ik zat in het hotel aan de overkant. Bertie had haar meiden nog thuis. Iedere vrijdag ging zij naar de snackbar toe. Dus ik zei: 'O, dan loop ik ook die kant op.'"

Het aanzoek was een stuk romantischer dan de eerste date. Tijdens opnames van Onze Boerderij Europa ging Bertie in Frankrijk op nationale televisie op één knie. "Ik had het helemaal niet zien aankomen", blikt Rosita terug. Tijdens hun huwelijk zong Rosita speciaal een nummer voor haar vrouw – een moment dat beiden nooit zullen vergeten.

Kinderen

Beide vrouwen hebben kinderen. Rosita is moeder van zoon Kain (17) en dochter Juna (14). "Die van mij zijn uit beeld", legt Bertie uit. Zij adopteerde de kinderen van haar ex-vrouw, maar er is geen contact meer. Bij Rosita is er geen andere ouder in beeld. "Ze zijn ook gelijk meeverhuisd en wij wonen nu hier met zijn vieren en de dierenbende."

De kennismaking tussen de kinderen en Bertie verliep zonder veel poespas. "Het was niet bijzonder memorabel", zegt de boerin nuchter. Toch voelde het meteen vertrouwd. Hoewel de kinderen inmiddels helemaal gesetteld zijn in Renesse, lonkt het boerenleven niet. "Ik hoef ze niet op een trekker te zetten. Hun interesse gaat niet die kant op", aldus Bertie. De ambitie om de boerderij over te nemen, is er dan ook niet.

En of ze Bertie 'mama' noemen? Nee. "Ik ben gewoon Bertie", zegt ze resoluut. Rosita lacht: "Op school noemen ze haar wel een bonusmoeder of zeggen ze: 'Ik heb twee moeders', maar het is niet dat mijn kinderen haar mama noemen." Bertie beaamt: "Ik ben geen moeder. Ik word gewoon aangesproken op Bertie en dat is wie ik ben."

Ondanks dat Bertie geen moeder genoemd wil worden, voelt het gezin hecht. "Bertie is niet de main moeder, want ze is er niet bij geweest vanaf de geboorte, maar we zijn wel een gezin met elkaar", aldus Rosita. Soms krijgen de kinderen op school vragen over hun vader. Rosita is daar altijd eerlijk over geweest. "Jullie zijn via een rietje gekomen", heeft ze aan haar kinderen uitgelegd. 

Acceptatie 

Toen hun relatie serieuzer werd en bekendheid kreeg, werd die in Rosita's christelijke dorp op de basisschool van haar kinderen niet meteen met open armen ontvangen. "In een dorp gebeurt niet veel en als er dan iets groots is, dan moet het al door gefluisterd worden." Rosita en Bertie besloten daarom vrij vroeg in hun relatie om te gaan samenwonen. "Ook voor de kinderen", voegt Bertie daaraan toe.

Rosita legt uit: "Mijn zoon bloeide gewoon heel erg op hier in Renesse. De vrijheid en een heel grote tuin. Hij kon lekker zijn ei kwijt." In de meivakantie trokken Rosita en de kinderen bij Bertie in. "Dan konden ze alvast wat sociale contacten opdoen voordat de schoolvakantie begon", zegt Bertie. Het bleek een gouden zet.

Voor de kinderen is het vanzelfsprekend dat ze twee moeders hebben. En in Renesse voelen ze zich thuis. "Als je gewoon normaal meedoet, word je ook gewoon over het algemeen geaccepteerd", aldus de boerin. Rosita en Bertie hopen dat de drempel laag ligt voor de kinderen om zichzelf te ontdekken. Ze willen dat hun kinderen zich veilig genoeg voelen om open te zijn over wie ze zijn. "Ik wil niet dat zij te kampen krijgen met bepaalde identiteitscrisissen. De maatschappij vraagt al genoeg van ze."

Toekomst

De liefde tussen Bertie en Rosita is sterk. "We kunnen heel goed lachen met elkaar", zegt de boerin. Echte datenights plannen ze niet in. "We daten overdag al als de kinderen op school zijn", grapt Rosita.

Over de toekomst zijn de twee het niet helemaal eens. "Over tien jaar ben ik nog wel aan het werk", zegt Bertie. Rosita ziet het liever anders: geen politiek meer en vooral meer tijd samen. "Ik zou het leuk vinden om er vaker samen en met de honden op uit te kunnen."