Willie Wartaal kreeg moeilijke jeugd met een verslaafde moeder niet op papier: 'Geen tof verhaal'

In een nieuwe aflevering van 'Casa di Beau' vertelt rapper Willie Wartaal (43) over zijn jeugd met een verslaafde moeder. Hij heeft geprobeerd om een boek te schrijven over zijn kindertijd, maar dat lukte hem niet.
"Wat mij genekt heeft is om die fucked-upmomenten mooi, tof en sick op proberen te schrijven"
"Wat mij genekt heeft is om die fucked-upmomenten mooi, tof en sick op proberen te schrijven", vertelt Willie over zijn poging om een boek te schrijven over zijn kindertijd.
Willie heeft een pittige jeugd gehad. "Mijn moeder was verslaafd aan harddrugs. Ik denk dat ik tot zeven jaar met haar heb gewoond. Daarna was ze gewoon opeens weg. Soms werd ik wakker in de ochtend en dan was er niemand. Dan moesten we zelf naar school."
Omdat Willies vader op Curaçao woonde, had hij geen ouder om op terug te vallen. "Ik ben eigenlijk opgegroeid bij mijn pleegvader, dat is de vader van mijn broertje en mijn zusjes."
In zijn theatershow Moederdag vertelde de Jeugd van Tegenwoordig-rapper vooral de grappige en bizarre herinneringen aan zijn tijd met zijn moeder. "Dan waren we in van die crackpanden en dan ging ze drugs stelen van mensen, waar ik bij was. Ik heb het allemaal gezien", vertelt hij.
Maar waar hij in zijn theatershow zijn levensverhaal nog luchtig kon houden, moest hij bij het schrijven van een boek de diepte in. En dat bleek een flinke kluif. Vooral toen hij wilde opschrijven hoe hij als kind ontdekte dat zijn moeder werkzaam was in de prostitutie. "Dan ga je nadenken hoe ik dat dan tof neer kan zetten, terwijl het is helemaal geen tof verhaal."
Veel mensen zeiden dat het schrijven van een boek hem zou helpen met verwerken, maar voor Willie voelde dat niet zo. Toen de zoon van zijn zus overleed bij een ongeluk, lukte het Willie wel om de knop om te zetten. "Toen waren opeens al mijn problemen weg. Sindsdien ben ik eigenlijk alleen maar dankbaar."
Casa di Beau is iedere donderdagavond om 20.30 uur te zien bij RTL 4.

