'Interne discussies bij UBS over positie topman Ralph Hamers'
Bij de Zwitserse bank UBS vinden interne discussies plaats over de mogelijke gevolgen van de strafrechtelijke vervolging van Ralph Hamers. De Nederlandse oud-topman van ING staat sinds enkele weken aan het roer bij UBS.
Dat meldt persbureau Bloomberg op basis van anonieme bronnen binnen UBS. Eerder deze maand werd bekend dat de voormalig ING-topman in Nederland wordt vervolgd voor het falende toezicht op witwaspraktijken bij de Nederlandse bank.
Mogelijke opvolger
Axel Weber, president-commissaris van UBS, praat met leden van de raad van commissarissen over de consequenties van de zaak voor het leiderschap van Hamers, aldus de ingewijden.
De bestuursleden zouden het onder meer hebben gehad over de vraag wie de functie van Hamers kan overnemen, als de situatie onhoudbaar wordt. De grootste bank van Zwitserland zei eerder het volledige vertrouwen te hebben in de nieuwe topman, die sinds november aan het roer staat.
'Volledig vertrouwen'
"UBS heeft kennis genomen van de beslissing om een onderzoek te starten naar Hamers zijn werk bij ING, gerelateerd aan de witwaspraktijken. We hebben volledig vertrouwen in zijn vermogen om UBS te leiden", schreef de bank op 9 december in een verklaring.
In een officiële reactie aan Bloomberg zegt de bank opnieuw 'alle vertrouwen te hebben in de ceo'.
Miljoenenboete
Hamers gaf leiding aan ING toen de bank in 2018 een schikking trof wegens nalatigheid bij het bestrijden van witwassen. Het bedrijf betaalde daarvoor van 775 miljoen euro.
Volgens het OM was de compliance-afdeling onderbezet en onvoldoende opgeleid. Bovendien was het systeem om transacties te monitoren zo ingesteld dat slechts een beperkt aantal signalen van witwassen werd opgepikt.
Vervolging
De bank moest daar dus voor bloeden. Maar de eindverantwoordelijke - Ralph Hamers - ging vrijuit. Activist Pieter Lakeman probeerde toch vervolging af te dwingen, via een zogenoemde artikel 12-procedure.
Iets waar het gerechtshof in Den Haag begin deze maand in mee ging. "Het hof acht het van belang dat in een openbaar strafproces de norm wordt bevestigd dat ook bestuurders van een bank niet vrijuit gaan als zij feitelijke leiding hebben gegeven aan ernstige verboden gedragingen. De burger moet kunnen zien dat ook dergelijk handelen door de overheid niet wordt geaccepteerd", schreef het hof destijds.
