Overal personeelstekort: ondernemers wringen zich in bochten
Kwartaal op kwartaal wordt het duidelijker: het aantal openstaande vacatures blijft toenemen, net als de schaarste in specifieke beroepsgroepen. Het tekort aan mensen op de arbeidsmarkt doet pijn bij bedrijven. "Ik wil wel een derde restaurant openen, maar kan geen personeel vinden."
Horeca-ondernemer Mark Brandenburg wordt er gek van. Hij heeft twee restaurants in Bussum en Eemnes en wil eigenlijk een derde zaak openen. "Ik heb het geld, ik heb de formule en ik heb de plek. Maar ik durf het niet aan, want ik ben bang dat ik niet genoeg personeel kan vinden voor een nieuwe zaak", zegt hij tegen RTL Z.
Het lukt nu eigenlijk al niet, merkt Brandenburg. "Ik wil mijn restaurant in Bussum eigenlijk zeven dagen per week openen, maar daar hebben we niet voldoende mensen voor. Eerder zijn we ook al een extra dag dicht gegaan. Er kan niemand wegvallen, want er zijn niet genoeg mensen om dat op te vangen."
Geen personeel, geen groei
Brandenburg is niet de enige. 30 tot 35 procent van de ondernemers in de sectoren bouw, transport en logistiek, technologie en media, horeca en zakelijke dienstverlening geven aan het tekort aan personeel als belemmering voor groei te ervaren, bleek uit een enquête van het CBS.
De vandaag gepubliceerde sectorprognoses van ABN Amro voor 2019 en 2020 laten een beeld zien dat niet fraai is: opdrachten in de bouw worden afgewezen wegen gebrek aan vaklui, restaurants moeten de deuren sluiten omdat er geen koks en serveerders zijn, winkels gooien hun deuren later open en eerder dicht.
In Zeeland sloot een aantal restaurants de deuren omdat er geen personeel was. 75 procent van de werkgevers heeft problemen met het invullen van vacatures.
'Kan niet wachten op nieuwe crisis'
De krapte geeft Brandenburg een raar soort druk. "Ik probeer die druk weg te houden van mijn personeel door een dag dicht te blijven, maar mijn werk is echt aan het veranderen. Vroeger was ik bezig met het product, nu ben ik steeds meer personeelsmanager."
Dus is het nu sollicitatie na sollicitatie. "En dan heb je iemand gevonden, maar dan moet hij of zij nog wel kunnen koken", zegt hij. "Ik kan bijna niet wachten op de volgende crisis. De manier waarop de horeca nu blijft groeien is onnatuurlijk en niet bij te benen", besluit hij. "Ik moet nu weer aan het werk, heb straks een sollicitatie."
Uitzendprijzen rijzen pan uit
Als je zelf onvoldoende personeel hebt bel je als ondernemer toch het uitzendbureau, zou je denken. Helaas. Dat zit er ook niet meer in. De schaarste wordt ook door uitzenders gevoeld.
Bijna 60 procent zegt dat zij de tekorten als een belemmering ervaren, aldus ABN Amro. De prijzen stijgen onverminderd door, voor ondernemers wordt het steeds duurder om uitzendkrachten in te huren.
Daarnaast zijn ondernemers druk bezig werknemers bij anderen weg te kapen om zo de gaten te vullen. Uit onderzoek van de Intelligence Group onder 16.000 werknemers blijft dat ruim 30 procent een keer per maand benaderd wordt om van baan te wisselen. Zeker ingenieurs, it'ers en technici zijn populair.
'Ed (70) rijdt fulltime'
En dus hanteren werkgevers onorthodoxe methoden om toch aan de vraag te kunnen voldoen. Transportbedrijf Nouwens is een van die bedrijven, al hebben ze nu geen personeelsproblemen. Er werken ongeveer honderd chauffeurs bij de vervoerder.
De afgelopen jaren zijn er tien chauffeurs aangenomen die al met pensioen waren, vertelt chauffeursbegeleider Jaap van Dam. "Eentje wil doordeweeks graag bij zijn kleinkinderen zijn, dus die werkt in het weekend. Een ander is overdag bij z'n vrouw, die rijdt vaak nachten. En Ed (70) rijdt gewoon fulltime."
'Ervaren rotten voorbeeld voor jonkies'
De arbeidsmarktproblemen herkent Van Dam maar al te goed. "De perfecte chauffeur ligt niet voor het oprapen. Wij zoeken goede mensen die ook echt een visitekaartje zijn voor het bedrijf. We gebruiken onze ervaren rotten ook echt als voorbeeld voor de jonkies: die moeten het vak van de oudgedienden leren."
Bedrijven moeten ook zorgen dat ze hun mensen vasthouden. "Veel chauffeurs werken al jaren bij ons. We vragen om hard werken en veel flexibiliteit, maar merken ook dat we mensen alleen kunnen vasthouden als we echt goed voor ze zijn", zegt Van Dam. "Dus we doen soms een borreltje, houden ons aan afspraken, denken aan persoonlijke kerstpakketten enzovoorts. Dat werkt bij ons."