Carola: 'Waarom app je nog steeds met die collega?'
In de groepschat UpDate delen de drie Haagse vriendinnen Pam, Julie en Carola alles over hun bruisende liefdesleven. Bijna elke ochtend wordt er wel even ingebeld voor een update doorspekt van geuren en kleuren. Deze week: wat begon als een heerlijk Haags avondje eindigt in een persoonlijk drama.
Julies date Luuk moet ineens een coronatest doen met zijn inwonende ex, dus het is nog maar de vraag of de vaardate doorgaat. Pam biechtte op dat haar bezette collega plotseling in haar keuken stond.
"Als iemand je blokkeert op WhatsApp, wat zie je dan?", vraag ik aan Carola.
"Niks natuurlijk, dat is het hele idee", antwoordt ze. "En je ziet geen profielfoto."
"Hm, die zag ik toch al niet. Ik zie maar één vinkje staan bij het bericht."
"Naar wie dan?", wil Carola weten.
"Robin, mijn collega."
"Met die vriendin?"
"Ja."
"Schat, het is weekend. Hij heeft je geblokkeerd want hij kan het risico niet nemen dat jouw appjes binnenkomen."
"Dat zal het zijn ja. Rukker", mopper ik.
"Als hij dat deed, was er niks aan de hand", grinnikt Carola. "Maar waarom app je hem dan? Je zou het toch laten?"
"Ja, ja, is ook zo", geef ik toe. "Maar ik voelde me gewoon rot en dat wilde ik hem laten weten. Hij kan wel ineens voor mijn deur staan en me alle hoeken van de keuken, en de eettafel trouwens, laten zien maar dat raakt me wel. En als hij dan weer de deur uit is, is het niet ineens vergeten."
"Joh, bij zo’n man hoef jij je gram niet te halen. Schenk je aandacht liever aan positieve types."
"Je hebt gelijk ook", knik ik. "En daarover gesproken: ik heb weer een boomerangboy te pakken. Pierre, een man uit mijn vorige Tinder-rondje appt ineens heel gezellig. Dus als die me overhaalt voor een lunch morgen, zeg ik geen nee."
Het is donderdagavond en we drinken wijn op mijn balkon. Op vrijdag zijn we altijd allebei vrij, dus de donderdag voelt - als er niet gedate wordt - als een wekelijkse vrijgezellenavond.
"Laten we naar de stad gaan!", roept Carola. "Hup, een lekkere jurk aan, lippenstiftje op en genieten van de aandacht."
Ik vind het een prachtig plan. Carola trekt voor de gelegenheid haar topje onder haar jasje uit en ik gooi gauw een paar krullen in mijn haar. Een kwartier later flaneren we langs de terras op ‘t Plein. Ik loop een stukje achter Carola, omdat ik rommelend in mijn tas zoek naar mijn lippenstift. Ze steekt haar hand op en begroet enthousiast haar neef die in de verte staat. Op dat moment steken zes mannen tegelijk ook hun hand op. Die vrouw heeft ze werkelijk voor het uitkiezen.
'Daar komt Rosanne aangelopen. Het lijkt een leven geleden'
We bestellen meteen een fles en sturen een foto van onze volle glazen naar Julie. Ze heeft vanavond geen oppas en zo is ze er toch een beetje bij. We kletsen, lachen en geven onze ogen goed de kost. Ondertussen appt Pierre me allemaal gezellige foto’s en ben ik helemaal in m’n element.
"Hey, is dat nou Rosanne?", vraagt Carola. Ik kijk voorbij de parasol en zie dat ze gelijk heeft. Rosanne is de vriendin van Lennart, het stelletje waarmee mijn ex-vriend Frank en ik altijd afspraken. Van die stelletjesavonden, met barbecue en bier en spelletjes, en gesprekken over hypotheken en nieuwe banen en volgende auto’s. Het lijkt een leven geleden. Het is duidelijk dat Rosanne ons ook heeft gespot, want ze baant zich een weg tussen de stoeltjes door naar onze tafel. Alsof corona niet meer bestaat geeft me meteen een knuffel.
"Heee lieve Pam!", roept ze. "Wat fijn dat ik je zie. Hoe is het nu met je? Lijkt me toch wel moeilijk he, nu…"
Ik kijk haar verbaasd aan. "Goed, maar eh, wat bedoel je? Wat is er moeilijk?"
"Oh shit! Weet je het nog niet?" En ze slaat een hand voor haar mond van schrik.
"Wát niet?", dring ik aan.
Ze laat een korte stilte vallen en zegt: "Frank wordt vader."
BAF. Carola pakt mijn hand en ik krijg geen geluid meer uit mijn strot.
"Pam?"