Marits 7-jarige zoon luistert niet: 'Alleen als ik ontplof'
Marits 7-jarige zoon lijkt vaak Oost-Indisch doof en luistert pas als zij heel boos wordt. Ze wordt er moe van en wil dit graag veranderen, maar hoe? "Waarom zou hij luisteren als zijn gedrag toch geen consequenties heeft?"
Het is voor Marit lastig te begrijpen waar het precies misgaat tussen haar en haar zoon: "Midas luistert erg slecht naar mij. Ik waarschuw en leg goed uit waarom iets niet mag, toch gaat hij door. Pas als ik ontplof - ik schreeuw dan heel hard en kijk hem echt boos aan, of ik pak hem bij zijn arm - gaat hij luisteren. Ik word heel moe van dit patroon. Hoe komen we hieruit?"
Het is menens
Kinderen zijn het best gebaat bij duidelijkheid, zodat ze weten waar ze aan toe zijn, legt Dave Niks van De Familiepsycholoog uit. "Het is belangrijk dat hierbij sprake is van congruentie. Oftewel: de communicatie naar jouw kind toe moet op alle niveaus gelijk zijn. Zowel de toon waarop je praat als non-verbale uitingen, zoals je gezichtsuitdrukking, moeten overeenkomen met wat je zegt."
Pas als jij ontploft, voelt hij de grens
"Nu komt de boodschap blijkbaar niet goed over, je kind snapt niet wanneer het menens is. Waarom zou hij luisteren als zijn gedrag toch meestal geen consequenties heeft? Pas als jij ontploft, voelt hij de grens."
Praat begrijpelijk
Wanneer je als ouder merkt dat jouw uitleg niet goed aankomt, is het slim om na te denken wat je nou precies zegt, tipt psycholoog Niks: "Snijdt jouw uitleg wel hout voor jouw kind? Misschien snapt hij niet wat je bedoelt. Als je bijvoorbeeld zegt: 'Doe eens normaal!', dan roept dat vragen op. Want wat is normaal voor hem?"
"Vaak denken ouders te veel vanuit hun perspectief, probeer je aan te passen aan het taal- en begripsniveau van je kind. Ga het gesprek aan en stel vragen vanuit interesse, in plaats van een bestraffend oordeel. Zo vergat mijn zoon steeds zijn telefoon als hij ging sporten, terwijl ik hem dat keer op keer vroeg om wel te doen. Het irriteerde mij dat hij niet luisterde. Toen ik er een open gesprek met hem over had, bleek dat hij bang was dat zijn telefoon op de sportclub stuk zou gaan. Hij fietste toch altijd terug met een vriendje van wie hij wist dat die wel zijn telefoon mee had, dus hij kon mij bereiken in geval van nood. Met dat antwoord kon ik vrede hebben. Praten loont echt."
Wil je geen aflevering van deze rubriek missen? Klik dan op de Opvoedkwestie-tag hieronder en vervolgens links bovenin op 'Volgen'.