'Zijn veel mannen van mening dat ze beter de vaatwasser inruimen?'

Omdat Puk (11) zo lief was geweest koffie voor me te maken, had ik eens tijd om op mijn gemak te kijken hoe manlief de vaatwasser inruimde. Of eigenlijk: uitruimde, want alles wat ik er die dag had ingezet, kwam er weer uit. "Wat doe je nou?", vroeg ik. "Dat heb ik er toch allemaal keurig in lopen zetten?"

"Je snapt het systeem gewoon niet", antwoordde manlief. "Welk systeem?" vroeg ik, me niet bewust dat mijn man een 'systeem' had. Hij pakte de borden om een demonstratie te geven. "Kijk, als je deze er recht inzet, worden ze niet schoon. En je mag nooit helemaal in de hoek beginnen, want dan kun je de snijplank nergens kwijt", legde hij uit.

Ik zuchtte. "Oké, dus alles wat ik elke dag doe is dubbel werk? Dan kan ik het beter op het aanrecht laten staan tot jij die avond de vaatwasser gaat vullen." Manlief schudde van nee, want dan stond alles maar op het aanrecht te wachten en dat was nou ook weer niet de bedoeling.

Ik keek met verwondering naar zijn methode. In de bestekla gingen alle messen bij de messen, de vorken bij de vorken. Niets door elkaar, zoals bij mij - ik pleurde gewoon die la vol. "Keurig hoor", prees ik hem. "Vooral makkelijk met uitruimen, hè", reageerde hij, "dat is dan zó gedaan."

Totale anarchie! 

Het was waar. Dat was inderdaad zo gedaan, je hoefde niets meer te sorteren. "Mannen hebben net wat meer ruimtelijk inzicht, dat is nou eenmaal zo", schoot door mijn hoofd, een opmerking die ik een dj in een YouTube-filmpje ooit had zien maken, waarbij hij niet eens met zijn ogen knipperde toen hij het zei. 

Bij een Instagram-vriendin zag ik ooit haar rommelig gevulde vaatwasser voorbijkomen, waarop haar lief had gereageerd met: 'Totale anarchie!', maar voor haar stond het voor 'Vrijheid!' om alles lekker neer te kwakken waar het kon. Dat begreep ik, die vrijheid. We moeten al zoveel binnen de lijntjes kleuren in het leven, dan was die rommeligheid toch juist gezellig? 

"Ik begrijp nu wel heel goed waarom je er elke dag een halfuur mee bezig bent", mompelde ik een kwartier later verveeld, en ik zette mijn kopje koffie in de vaatwasser. Aan de linkerkant, bij de andere kopjes - dus niet rechts, bij de glazen, want ik wilde 'het systeem' niet in de war schoppen.

Mooi toekomstperspectief

Hoeveel mannen zouden er zijn die oprecht vonden dat ze hier beter in waren, vroeg ik me af. Stiekem hoopte ik een heleboel, want dat zou betekenen dat ze dit klusje met liefde van ons vrouwen overnamen en doorgaven aan hun zonen, die het nóg beter zouden doen en erachter kwamen dat ze eigenlijk ook veel beter konden stofzuigen en wassen en strijken. Dat leek me nou eens een mooi toekomstperspectief, en met die gedachte zette ik de vaatwasser aan, want dat was manlief met al die drukte om hem heen helemaal vergeten.

Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen.