Mariska zocht haar vakantieliefde op: 'Kijk nu met andere ogen naar mijn man'

"Begin jaren negentig stond ik met twee vriendinnen op een camping in Italië en leerde daar een Schotse jongen kennen. Kevin. Hij stond daar met een paar bevriende families en mijn vriendinnen en ik zocht ze elke dag op. Humor, muziek, potjes voetbal: ik vond het allemaal te gek. En dus Kevin. Vlam in de pan, hupsakee, ik was nog nooit zo verliefd geweest. Een week lang trokken we samen op, daarna reisde hij door naar een andere camping. Wij bleven nog een week en ik maakte er het beste van, al voelde ik me een beetje verloren.

Dat we contact zouden houden was voor mij volstrekt logisch, dus aan het einde van die week had ik hem al drie brieven geschreven. Ik ben daarin nogal enthousiast, en volhardend, dus ik stuurde foto’s mee en nog meer brieven, maar er kwam geen antwoord. Na negen brieven ben ik gestopt met schrijven."

"Met een paar meiden uit zijn familie waren we ook bevriend geraakt, en zij nodigden ons uit om hen op te zoeken in de schoolvakantie, in Schotland. Als verrassing namen ze ons ook even mee naar Kevins huis, maar ik was inmiddels hartstikke boos op hem vanwege die radiostilte van zijn kant. Dat werd dus een blamage. We hebben binnen een uur tv zitten kijken en daarna volgde een ongemakkelijk afscheid. Een half jaar later leerde ik de man kennen met wie ik nu nog steeds getrouwd ben en verdween Kevin diep in mijn herinneringen."

Kevin van de camping?

"Totdat de wereld in lockdown zat, drie jaar geleden. Ik was wat somber en besloot in een moment van verveling wat mensen te googelen. Toen ik Kevins naam intoetste, kreeg ik vier hits, maar na goed kijken bleef er maar één over. Hij had inmiddels geen haar meer, wel een paar extra kilo’s maar nog steeds dezelfde ogen.

Via Facebook vroeg ik hem of hij toevallig de Kevin van de camping was. Nu kreeg ik wél een reactie, al duurde het een paar dagen. Hij vond het zo leuk om van me te horen en we kletsten wat. Na een paar berichten vroeg ik waarom hij me nooit had teruggeschreven destijds. 'Het zou toch nooit wat kunnen worden', dacht hij, en hij had ook nog half een vriendinnetje thuis. 'Dan maar beter loslaten', had Kevin besloten."

"We zaten allebei thuis en de wereld zat op slot. Kevin was nooit getrouwd geweest. Na een paar fikse blessures is hij bij zijn vader ingetrokken. Ik werkte vanuit huis en miste de interactie met anderen. Ons contact werd intensiever. Mailen werd appen en bellen en zelfs videobellen. Dat was even onwennig, maar al snel vertrouwd. Ons contact was een oppepper voor ons allebei, iets avontuurlijks. We knapten er enorm van op na een zware dag.

Mijn man vertelde ik ook over ons contact, maar wel selectief. Hij vroeg ook niet door. Langzaam maar zeker werden de gesprekken met Kevin intiemer. Hij vertelde over zijn ex en het overlijden van zijn moeder. Hij vertrouwde me toe dat hij met mij meer deelde dan in zijn eerdere relatie, die een jaar duurde. Elke dag kwam er wel een appje of een belletje met iets grappigs of iets moois en ik merkte dat ik hem wel wilde zien."

Logeren in Schotland

"Na een maand of zeven kwam dat voor het eerst ter sprake. Kevin deelde mijn verlangen, al was hij er ook open over dat hij het perspectief miste, omdat hij daar zat en ik hier in Nederland met mijn man. Die terughoudendheid triggerde mij juist weer om een stap te zetten en in de zomer kocht ik een ticket.

Ik zei tegen mijn man dat ik graag in mijn eentje naar Schotland wilde. Hij zag dat ik het echt nodig had om er even uit te gaan. 'Ga lekker', moedigde hij me aan. Lang liet ik in het midden waar ik dan precies zou verblijven. Ik ga een vriend en een vriendin opzoeken, zei ik, en ik heb dit nodig. Redelijk egocentrisch inderdaad. Pas vlak voor vertrek verduidelijkte ik dat ik bij Kevin en zijn vader zou logeren. Dat verbaasde mijn man wel even, maar hij liet me begaan. Hij wil me graag vertrouwen."

"Het was in de tijd van de eerste coronaversoepelingen, dus vliegen naar Schotland was een gedoe met veel pcr-testen en alleen toegestaan voor familiebezoek. Ik liet me nergens door tegenhouden en na 35 jaar stond ik weer oog in oog met Kevin. Ik was zo blij en voelde me ineens weer jong, alsof ik terug in de tijd werd gekatapulteerd. Hij stond te trillen van de zenuwen maar was net zo blij om mij te zien. Blijkbaar had hij niet verwacht dat ik echt zou komen, want hij had pas de avond van tevoren tegen zijn vader gezegd dat ik zou komen logeren."

Hij chagrijnig, ik verdrietig 

"Ik bleef een week en dat viel eerlijk gezegd nogal tegen. Door de coronamaatregelen konden we niet veel doen en moest ik elke dag wachten tot ik werd gebeld om te checken of ik wel thuis was. Daarna konden we pas een wandeling maken of iets anders doen.

Kevin had ondertussen vooral behoefte aan zijn eigen planning en wilde doodleuk gaan tennissen met vrienden toen ik er net was. Toen hij doorkreeg dat ik dat niet op prijs stelde, heeft hij een uur zitten mokken. Hij chagrijnig en ik verdrietig: dat was geen beste binnenkomer.

Daarna veranderde de sfeer wel weer en hadden we zeker ook een paar heerlijke momenten. Maar ik viel ook langzaam van mijn roze wolk. Kevin bleek opvliegender dan ik dacht en zei steeds 'not for now' als ik een persoonlijke vraag stelde. Dat deed hij tijdens onze telefoongesprekken ook al, maar dat nam ik blijkbaar te letterlijk, want ik ging ervanuit dat we die vragen zouden bespreken wanneer we elkaar zouden zien. Niet dus. Hij hield helemaal niet van persoonlijke gesprekken."

"Ik wilde dat het fantastisch was, maar zag steeds vaker: dit past niet bij mij. Na een week ging ik met een soort open einde weer naar huis. We spraken af dat hij naar Nederland zou komen, zonder dat ik wist hoe dit precies zou passen in mijn huwelijk. Want ik wilde mijn man absoluut niet kwijt."

Nieuwe vriendin

"Drie weken na mijn vertrek stuurde Kevin een bericht dat ons contact nergens toe leidde, en dus verstomde ons contact na enkele maanden weer. Na een half jaar zag ik op Facebook dat hij een nieuwe vriendin heeft. Dat vond ik vervelend, ja. Waarom heeft hij dat niet gewoon gezegd en waarom staat dat zijn contact met mij in de weg? Misschien heb ik er al die tijd te romantisch over gedacht. Wilde ik graag het filmverhaal. Maar ik denk oprecht dat ik een hartverzakking zou hebben gekregen als hij daadwerkelijk voor mijn deur had gestaan."

"Al met al heb ik me gerealiseerd dat ik een hele fijne man heb, met heel veel begrip. Ik heb hem lang niet alles van Schotland verteld. Spijt van mijn bezoek heb ik niet, dat zou ik alleen hebben als ik niet zou zijn gegaan. Ik had dit nodig en het was goed. Door mijn dagen met Kevin kijk ik met andere ogen naar mijn man. Die is helemaal niet licht ontvlambaar en eigenlijk nog niet zo’n slechte prater. Ik heb veel vrijheid en we zijn een team. We hebben het goed samen.

Schotland was een groots opgebouwde droom in mijn hoofd, waarbij ik het idee had dat Kevin de hele week met een grote glimlach zou rondlopen omdat ik er was. Ik wilde zo graag dat het leuk was, maar het was vooral een week met gedoetjes. En hier thuis, bij mijn man, is nauwelijks gedoe. Hij is hartstikke blij dat ik er ben. En ik ook."

De naam Mariska is een gefingeerde naam. Haar echte naam is bekend bij de redactie. 

Gezocht: Liefdeslessen 

Voor de rubriek Liefdesles op RTL Nieuws Lifestyle zoeken we mooie, kwetsbare, grappige, inspirerende en goudeerlijke liefdeslessen. Een inzicht, een reflectiemoment. Liefst met hand in eigen boezem. Bleek je uiteindelijk zelf degene met bindingsangst? Had je nooit voor de liefde moeten emigreren of bleek een samengesteld gezin toch een illusie? Journalist Hanneke Mijnster wil je er graag alles over vragen. Vertellen mag anoniem. Mail naar: hanneke.mijnster@rtl.nl.