Antoinette: 'Praten over je uitvaart hoort bij goed ouderschap'
De dood hoort bij het leven, al staan we daar liever niet te lang bij stil. Denk jij wel eens na over de soundtrack van je leven? Elke week geeft een lezer een inkijkje in diens slotakkoord. Antoinette (54) uit Eindhoven is woorddienstbegeleider in de uitvaartbranche. Voor haar eigen afscheid heeft ze alvast een bijzondere plaat uitgekozen.
Welk nummer wil je sowieso laten horen op je eigen afscheid?
"Victor Should Have Been a Jazz Musician van Grace Jones."
Je hebt niet alle cookies geaccepteerd. Om deze content te bekijken moet je deaanpassen.
Waarom juist dit nummer?
"Puur jeugdsentiment. Toen ik een jaar of zeventien was, ging ik met mijn vriendinnen stappen in café Repelsteel in Eindhoven. Dit nummer was het laatste nummer voor sluitingstijd, wat toen nog 02.00 uur was. Al bij de eerste tonen wisten we dat vier minuten later de sfeerverlichting uitging en de tl-lampen aan. Een mooie herinnering én een toepasselijk bruggetje naar de dood. Samen met één van mijn beste vriendinnen sprak ik toen af dat dit nummer gedraaid moet worden op mijn uitvaart.
Inmiddels zijn we allebei 54 en willen we nog steeds deze plaat laten horen. Bij deze van Grace Jones voel ik meteen weer de warmte van het contact met zes vriendinnen. We kennen elkaar al sinds de lagere school en wonen inmiddels door het hele land. Ieder jaar gaan we een weekend weg met elkaar. Als het dan zover is, dat het echt is afgelopen voor mij, dan breng ik ze graag een laatste groet met Grace Jones."
Wat zegt het nummer over je leven?
"Ik ben een ambassadeur van praten over afscheid. Praten over afscheid doe je uit liefde voor de ander. Het geeft namelijk zoveel rust aan de nabestaanden als ze weten wat iemand wil. Door te zeggen dat je er zelf niks meer van meekrijgt - dus dat je nabestaanden het mogen beslissen - zadel je je geliefden met een berg stress op naast alle verantwoordelijkheden die er al zijn. Een uitvaart moet kloppen, want pas dan kun je goed afscheid nemen. Ik zie het ook als taak in goed ouderschap, om je kinderen te vertellen wat je wil.
Zeven jaar geleden ben ik gescheiden. Mijn kinderen waren toen pubers en ik wist dat ze op die leeftijd nooit voor mij zouden kunnen beslissen. Dat kun je je kinderen niet aandoen. Naast alle praktische zaken die geregeld moesten worden, heb ik ook mijn plan voor de dood op papier gezet. Namen en telefoonnummers heb ik al genoteerd, een lijstje op Spotify met de belangrijkste liedjes. Mijn oudste zoon kan overal inloggen. De locatie heb ik ook met ze gedeeld, al heb ik die al drie keer gewijzigd."
Natuurbegraafplaats
"Toen de kinderen kleiner waren dacht ik dat een graf om te bezoeken fijn voor ze zou zijn. Daar ben ik nu van afgestapt. Mijn zonen gaan echt geen tuintje harken hoor. En de tekst op de steen is na een half jaar al niet meer te lezen. Een natuurbegraafplaats is dan veel beter. Daarbij krijg je een houten schijf met daarop de coördinaten in een natuurgebied. Je gaat weer terug naar de natuur en mensen lopen en fietsen gewoon over je heen. Het is veel meer een ontmoetingsplek waar mensen met elkaar praten in plaats van een gewone begraafplaats, waar het vaak stil is. Het liefst zou ik mijn plek al uitzoeken, maar ik wacht nog tot er een dichter bij Noord-Eindhoven komt.
Voordat ik diensten ging schrijven, was ik conrector op een middelbare school. In die tijd is een van de leerlingen overleden, die impact was heel groot. Daar is bij mij het zaadje geplant om naar de uitvaartbranche over te stappen. Kinderen hebben echt behoefte aan praten, maar er is zo weinig hulp voor ze. Dus pak je moment af en toe als ouders, met zogenaamde wandelgangmomentjes. Als je samen staat af te wassen op de camping, of onderweg in de auto. Op dat soort momenten ben je echt samen, zijn er geen drempels en krijg je de beste gesprekken."
Waar luister je het liefst naar muziek?
"In bad. Ik heb daar een bluetooth-speaker en zing dan lekker mee. Al hoorde ik laatst wel van mijn zus dat ik dan het raam dicht moet doen, want blijkbaar hoort iedereen me. Badderen met meezingers is echt me-time."
Hoeveel lijstjes heb je staan op Spotify?
"Dat zijn er een stuk of zes. Mijn favorieten, een lijstje met foute nummers, een lijstje Afscheid dus en discoclassics uit da jaren '70 en '80. Oh, en een lijst van café Sense uit Stratumseind (uitgaansgebied in Eindhoven, red.), uit de tijd dat ik uitging."
Wat is je guilty pleasure?
"Die discoclassics natuurlijk, en Anita Meyer. Why Tell Me Why doet het heel goed in bad."
Meedoen?
Welk nummer moet er op jouw uitvaart worden gedraaid? En wat zegt dat over jouw leven? Wil je meedoen aan deze rubriek, mail dan je verhaal naar hanneke.mijnster@rtl.nl