Bij ons thuis

'Onze fitte, knappe buurman toverde ineens een pincet tevoorschijn'

Door Franke van Hoeven··Aangepast:
© iStock'Onze fitte, knappe buurman toverde ineens een pincet tevoorschijn'
RTL

Journalist Franke blogt elke woensdag over de avonturen van haar gezin. Deze week is ze onder de indruk van de buren die naast haar op de camping staan. "Is hij alweer aan het joggen? Wow, sportief hoor."

De camping was zoals een camping hoort te zijn. Met tenten en stacaravans, een zwembad dat er op de foto minstens drie keer zo groot uitzag dan het in werkelijkheid was, en een barretje waar je pizza’s en ijs kon kopen. Kortom, een paradijs voor de kinderen. 

De buren naast ons hadden een zoon die even oud was als Olle (8). De twee hadden elkaar amper gesproken of waren al beste matties. Buren op de camping met kinderen die besties worden met je kinderen, zijn het grote lichtpunt van het hele campinggebeuren. 

'Waar is oma nou gebleven? Net was ze hier nog!'
Lees ook

'Waar is oma nou gebleven? Net was ze hier nog!'

De besties gingen samen naar het zwembad. Speelden de hele dag met elkaar, gingen samen tennissen of bij het springkussen kijken en vissen vangen bij het meertje. Ze waren even wég. Het leverde goddelijke momenten van rust op. 

Terwijl Puk zich vermaakte met Nederlandse meiden die ze bij de glijbanen had leren kennen, was Olle met zijn nieuwe vriend op stap. Dat gaf mama en papa de gelegenheid om een middagdutje te doen, een boek te lezen, een boodschap te halen in het nabijgelegen dorp. 

Blije boeddha

Het gaf ook de gelegenheid om de buren eens goed te bekijken. Was hij nou alweer aan het sporten? Elke dag zag ik 'de buurman' voorbijkomen in een andere felle kleur sportoutfit. Rennend, over de camping. "Is hij nou alweer aan het joggen?", vroeg manlief, die naar buiten was gekomen. "Ja." "Fit is hij zeker", mompelde hij, en liep weer naar binnen. "En knap", riep ik erachteraan. 

De buurman was niet alleen knap, maar ook nog eens heel erg in control. Een blije boeddha, bleek aan de rand van het zwembad. Olle zat krijsend op een ligbed met een splinter in zijn voet. Ik vloekte en zei geïrriteerd dat hij zich niet zo moest aanstellen, anders kreeg ik dat rotding er nooit uit. 

Franke van Hoeven is freelance journalist en schrijver van 'Ik denk dat ik het wel kan', hét handboek voor een relaxed eerste jaar moederschap.© Bente Maria Hilkens Fotografie
Franke van Hoeven is freelance journalist en schrijver van 'Ik denk dat ik het wel kan', hét handboek voor een relaxed eerste jaar moederschap.

De buurman pakte het anders aan. Hij toverde een pincet tevoorschijn (hoe dan?!) en fluisterde zachtjes tegen Olle: "Goed zo, sterke man. Je bent een held, weet je dat?" Olle werd stil, ik was zo onder de indruk dat ik alleen nog maar kon knikken. 

Verse croissants als dank

"Laten we iets liefs terugdoen", stelde manlief voor toen hij hoorde hoe de buurman onze zoon had verzorgd. Ik vond het een topplan. Vroeg in de ochtend haalden we verse croissantjes voor hen bij de bakker, een pak sap en bananen bij de supermarkt. De buren namen de boodschappen dankbaar in ontvangst. De jongens stoven ervandoor, op weg naar het klimpark. Ik pakte mijn boek en strekte me uit op mijn bedje. 

Ja. Buren op de camping, die zijn goud. Die maken zo’n vreselijke plek als de camping zelfs bijna leuk. 

Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen.

Lees meer over
Bij ons thuisGezinVakantieKamperen