'Ik heb geen nummer voor mijn begrafenis, maar een playlist van mijn leven'

Welk nummer wil je sowieso laten horen op je eigen afscheid?

"Instant Street van dEUS."

Waarom juist dit nummer?

"Dit nummer is voor mij gekoppeld aan de geboorte van mijn eerste zoon. Die periode, als je net ouders bent geworden, is een behoorlijke rollercoaster. Je moet alles nog leren en bent de hele dag druk met niks. Je leeft in een soort schijnwerkelijkheid. Op het moment dat de kraamverzorgster de deur uit was, zat ik met een kopje koude koffie en de krant ongeopend op schoot op de bank en kwam dit nummer voorbij. 'Wat een geluk' voelden mijn man en ik. 'We did it.' Het was een emotioneel moment. De opbouw is prachtig en het nummer past helemaal bij ons. Het staat op één bij de soundtrack van het leven van mijn oudste zoon."

"Onze jongste zoon heeft een andere plaat: Famous Blue Raincoat van Leonard Cohen. Hij is een winterkind en tijdens deze zwangerschap voelde ik me minder goed, kwetsbaarder ook. Precies zoals dit nummer aanvoelt." 

Wat zeggen deze nummers over je leven?

"Dat ik van goede muziek hou. We kunnen allemaal wel Stairway to heaven en Hallelujah draaien bij ons afscheid, niks mis mee, maar ik geef er graag wat smaak aan. Daarbij is het fijn om mooie muziek te delen."

"Ik ben niet opgegroeid met popmuziek. Mijn ouders hielden meer van klassiek, Vivaldi's Vier Jaargetijden ken ik uit mijn hoofd. Zo tegen het einde van mijn basisschooltijd begon mijn zoektocht naar mijn eigen smaak. In mijn puberteit zat ik het liefst in alternatieve cafés en dronk ik bier. Een fantastische tijd. Tegenwoordig mogen jongeren pas op hun achttiende naar de kroeg, dus zij beleven hun tienerjaren heel anders dan ik destijds. Best een gemis, als je het mij vraagt." 

"Op de middelbare school zong ik in een bandje en spaarde ik met vriendinnen voor een kaartje voor Lowlands. Ondertussen riepen we regelmatig welk nummer er op onze begrafenis gedraaid moest worden, al veranderde onze keuze vaak. Zo vond ik een tijdje Why Does My Heart Feel So Bad van Moby wel een goed idee, lekker dramatisch."

"Inmiddels heb ik een playlist van mijn leven, met nummers die gekoppeld zijn aan belangrijke momenten. De uitvaart zelf heb ik nog niet uitgedacht, ik weet vooral wat ik niet wil. Een kerkdienst bijvoorbeeld. Ik laat het graag deels invullen door de mensen van wie ik hou en ga niemand dwingen tot een speech. Dood is dood, dus ik hoop dat het vooral voor hen een moment is om stil te staan bij de mooie en minder mooie momenten. Je hebt niet alles in de hand en het is niet vanzelfsprekend dat iedereen tachtig wordt. Door mogen leven is geen garantie, dus ik verzamel mijn mooie momenten maar wat graag in een lijstje."

Waar luister je het liefst naar muziek?

"Meestal thuis, omdat ik daar ook veel werk. En op de fiets met oortjes in. Tijdens het sporten ook, trouwens. Sporten doe ik nog niet zo lang, maar sinds ik freelancer ben, heb ik geen excuus meer om niet te gaan. Ik wil graag fit de veertig in. Je kunt allemaal aannames over jezelf hebben, dat je niet sportief bent bijvoorbeeld, maar je kunt altijd proberen jezelf iets nieuws aan te leren. Dat is het leuke van het leven."

Hoeveel lijstjes heb je op Spotify staan?

"Een paar. Ik deel mijn lijstjes in naar moods en momenten. Zo heb ik een ochtendplaylist, een melancholische, eentje om te sporten en een voor mijn begrafenis. En dan nog crazy covers-lijstje, voor de grap. O ja, en de oneindige playlist van mijn man met wel 5000 nummers." 

"Mijn oudste zoon heeft nu ook een playlist. Mijn jongens hebben al onze oude cd's gekregen en houden nu van Eels en Alanis Morrissette. Prima score als je het mij vraagt. Toen ze doorkregen hoe de smart speaker werkte, schalden de Snollebollekes ineens om zeven uur 's ochtends door de woonkamer, dat was minder."

"Ik probeer muziek in huis te brengen, ik vind het belangrijk dat mijn kinderen daarmee opgroeien. Zelf zingen doe ik eigenlijk alleen op de fiets. Laatst zat ik een beetje op een gitaar te pingelen en mee te zingen, waarop mijn jongens keken alsof ze de mooiste muziek ooit hoorden."

Wat is je guilty pleasure?

"Niet direct mijn genre, maar ik zing absoluut hard mee met oud werk van Bløf en Paul de Leeuw. Puur jeugdsentiment. Ik heb altijd van Nederlandstalige muziek gehouden trouwens, eerst waren dit bijvoorbeeld Spinvis, Maarten van Roozendaal en Roosbeef, daar zijn nu ook artiesten als Froukje, S10 en Goldband bijgekomen."

"Froukjes Als ik God was resoneert bij mij. Dat gaat over dat je God niet helemaal begrijpt. Als ik God was, zou ik het anders doen, zegt ze. Het doet me een beetje denken aan Joan Osborne. Er zijn weinig mensen die over dat soort onderwerpen durven te zingen, dat vind ik mooi." 

Meedoen?

Welk nummer moet er op jouw uitvaart worden gedraaid? En wat zegt dat over jouw leven? Wil je meedoen aan deze rubriek, mail dan je verhaal naar hanneke.mijnster@rtl.nl