'Om beurten ziek, weer beter, opnieuw ziek. Het houdt maar niet op'

Sinterklaas, kerstvoorbereidingen, voetbaltraining in de vrieskou en snotterige kinderen in de klas hadden Olle (9) omvergeblazen. Keelpijn, hoofdpijn, misselijk. Het werd Home Alone op repeat, want alleen de eerste is écht leuk, dágen achter elkaar. Ik zat naast hem op de bank, laptop op schoot, en aaide zachtjes zijn haren.

Olle stak mij aan. Misselijk, doodmoe, en koppijn met het gevoel alsof een sloopkogel van binnen mijn hersenpan aan diggelen sloeg. Ik ging voor B&B Vol liefde, want ik had onder een steen geleden en de hype volledig gemist. Tijdens het kabbelende geluid van pratende kandidaten viel ik af en aan in slaap.

Daarna was Puk aan de beurt. Hoesten, hoesten… het hield niet op. "Met alleen een hoestje kan ze prima naar school", zei manlief. "Nee", zei ik streng, want ik had een eng bericht gelezen over een golf van dubieuze longontstekingen in China. Daar gáán we weer, dacht ik, maar gelukkig werd dat nieuws een dag later alweer ontkracht.

Blaffende zeehond

Wél was er een forse toename van kinkhoest en longontsteking onder kinderen, dus ik hield mijn dochter veilig thuis tot ze niet meer als een blaffende zeehond door het huis kroop. Ze vond het prima. "Drink je hoestdrank nou op, húp", moedigde ik haar aan. Met gloeiende wangen keek ze alle Harry Potter-delen. Deel vijf was het leukst, was haar conclusie.

Tot slot werd manlief aangestoken door Puk. Het moet gezegd: hij had het lang uitgehouden. Maar van de een op andere dag had hij zo’n brakke stem dat mensen die hij aan de telefoon had, dachten dat-ie half aan het overlijden was. Waarop hij elke keer weer moest uitleggen dat het ging om een simpele verkoudheid. Althans, dat dacht hij, want op een zaterdag na een uurtje of twee langs een ijskoud veld, lag ook hij in de kreukels. 

Alle 2023-virussen 

Je zou zeggen: goed, dan hebben we ons jaarlijkse rondje wel weer gehad, maar we worden om beurten weer ziek, het houdt maar niet op. We lijken wel een crèche waar alle mogelijke 2023-virussen zich hebben verzameld. Inmiddels zit ik dit met pijn in mijn keel en een beginnend blafje te tikken, terwijl Olle (9) halverwege de schooldag opgehaald moest worden met buikpijn en een lijkbleek smoeltje. 

En we zijn niet de enigen, want ik zie op sociale media de ene na de andere positieve test met donkerrode streepjes voorbijkomen. De dagen tot de kerstvakantie, ik tel ze af. Geen voetbalwedstrijden meer in de stromende regen op onmenselijk vroege tijdstippen, geen kinderen in de klas met hun vieze virussen, geen gesnotter om ons heen… Wat zalig zal dat zijn.

We gaan onszelf opsluiten met heel veel chocolade en kerstkransjes en bij niemand in de buurt komen. Nou ja, dat is in ieder geval het goede voornemen.

Bijna. We zijn er bijna.

*kuch kuch kuch*

Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen.