'Zelfs mét korting is de trein duurder dan de auto'

We wilden uit eten. In dat ene gave restaurant in Amsterdam waar we eens per jaar naartoe gaan. Het nadeel van het restaurant, dat op zichzelf al vrij prijzig was: de dure parkeergarages in de buurt. En dus besloten we: laten we eens de trein proberen.

"Helemaal leuk, dan kan ik eindelijk mijn NS Flex-abonnement proberen dat al twee maanden ongebruikt in mijn portemonnee zit. We krijgen allemaal korting!", zei ik verlekkerd en bekeek op de site van de NS hoe ik die meereiskorting kon krijgen. "Oh kak, daar hebben jullie een ov-kaart voor nodig met minimaal tien euro erop", mompelde ik.

"Maakt niet uit", zei manlief, "we kopen wel een kaartje met onze pinpas." In ieder geval was Olle (9) gratis, want voor hem had ik wél een ov-kaart besteld. Ik stopte een pinpas en onze twee ov-kaarten in een speciaal vakje van mijn jas. Zou je net zien dat je vergeet uit te checken en toch met een hopeloos hoge rekening blijft zitten.

Tegen de tijd dat we met de trein moesten, begon het keihard te regenen. "Ik ga niet in die pisregen in het donker en in de vrieskou met twee kinderen fietsen, hoor", zei ik, "en zeker niet terug." Ik wilde best duurzamer en goedkoper leven, maar het moest wel leuk blijven. We besloten met de auto naar het station te gaan. 

Verrukt in de trein

"Gelukkig krijgen we ook korting op de parkeerplaats met mijn ov-flex-kaart", zei ik blij, en we stapten, nadat we zeker wisten dat iedereen goed was ingecheckt, verrukt in. "Wat een chique trein", zei manlief. "En zo schoon." We knikten. En wat ging-ie snel! Geen file, húp, gewoon razend snel naar de binnenstad. Dat we dit niet eerder hadden gedaan.

Met volle buiken stapten we twee uur later weer in de trein terug, die zo goed als leeg was. We stapten in de auto, manlief haalde mijn ov-pasje over het apparaat. "Negen euro?!", vroeg ik verbaasd. "Voor die paar uurtjes op zaterdagavond parkeren hier? Pittig, hoor."

Niet te lappen 

Thuis, in bed, rekende ik uit wat de reis met de trein had gekost. Zelfs met één gratis kind - Puk is inmiddels 12 jaar en dus niet meer gratis - en met mijn korting waren we een stuk duurder uit dan met de auto. Ik wist meteen weer waarom we nooit met de trein gingen. Dit was de reden. Het was gewoon niet te lappen met zijn vieren.

"De trein is vooral goedkoper als je alleen reist", besloot manlief. Ik knikte. "By the way, bij het parkeren bij het station hebben we de dagprijs betaald. Als we een halfuur lánger hadden geparkeerd, waren we de helft kwijt geweest."

Ik snapte er de logica niet van, maar ik was dan ook niet een doorgewinterde treinreiziger. En ik vreesde dat het nog wel even ging duren voor ik er eentje was. 

NB: Door lezers werd ik gewezen op het feit dat ik in de NS-app ook kortingskaartjes kan kopen en er ook nog samenreistarieven bestaan. Fijn! Ik had dus toch goedkoper kunnen reizen, kans gemist. Op naar poging twee.

Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen.