Marisha: 'Bij elk ziek-zijn of verdriet gaat 'Let it be' aan'

Welk nummer wil je sowieso laten horen op je eigen afscheid? 

"Let it be van The Beatles."

Waarom juist dit nummer?

"Ik ben groot fan van The Beatles, en niet eens van huis uit. Mijn ouders zijn meer van The Stones. Ik heb ze zelf ontdekt en vind ze gewoon onwijs goed. De beste band van de wereld. In mijn woonkamer heb ik een wand vol met Beatlesspullen. LP’s, Lego-poppetjes, kleding, de Yellow Submarine en eigenlijk alles wat ik kan vinden. Ik heb ook een tatoeage met Let it be, die wordt binnenkort uitgebreid met het silhouet van de mannen op het zebrapad eromheen en de kleuren van Sgt Pepper's Lonely Hearts Club Band. 

Let it be is echt mijn lievelingsnummer, zo lief en mooi. Inmiddels is mijn dochter van 8 ook onwijs fan. Tijdens mijn zwangerschap heb ik dit nummer heel vaak geluisterd, het was een roerige tijd en van dit liedje werd ik altijd rustig. Als mijn dochter als baby echt ontroostbaar was, en ik als kersverse moeder niet meer wist wat ik moest doen, zette ik dit nummer aan en werd ze helemaal rustig. En ik ook. Sindsdien bij elk ziek-zijn, verdriet of gewoon zomaar, moet hij altijd aan. Bij de Top 2000 blijven we thuis voor het moment dat deze plaat langskomt. Let it be is speciaal voor ons allebei."

Wat zegt het nummer over je leven? 

"Mijn dochter was een verrassing en al snel bleek dat ik het alleen zou gaan doen. Ik was 25 toen ze werd geboren en op dat moment had ik geen vaste baan, werkte ik nog in de horeca en twijfelde ik of ik het wel kon. Abortus was nooit echt een optie voor me, maar ik maakte me ook wel zorgen. Kan ik dit kindje wel wat bieden? 

Op dat moment moest ik mijn eigen leven echt nog opbouwen. Gelukkig heb ik daarin veel hulp van mijn moeder gekregen. En nog trouwens. Zonder haar had ik het niet gekund. Zij ging een bedje en een kinderwagen voor me regelen toen ik zwanger was. Ze was bij de geboorte en heeft mijn dochter aangegeven bij de gemeente. Nu haalt ze haar twee keer per week uit school en gaat ze iedere winter met haar shoppen voor een jas en schoenen. Het is echt door mijn moeder dat ik het heb aangedurfd. Ze helpt me met de praktische zaken en de emotionele. 

Mijn dochter en ik doen graag dingen met z’n tweeën. Ik neem haar graag mee naar een kinderfestival en dagjes uit. Binnenkort gaan we naar Ahoy voor The Beatles Revival, een fantastische coverband. En we hebben mijn moeder zover gekregen dat ze ook meegaat. Superleuk!"

Waar droom je van? 

"Ik hoop dat ik mijn dochter kan zien opgroeien en dat zij er wel komt in het leven. En ik hoop dat ik haar niet tekort doe. Ze zit nu in een fase van de lastige vragen, zoals 'waar is mijn vader?' Dan probeer ik zo goed mogelijk antwoord te geven. Die relatie was voor mijn gevoel best serieus, maar blijkbaar was dat niet wederzijds. Natuurlijk gun ik haar ook een vader, maar nu neem ik zo goed als ik kan beide rollen op me. 

Voor mezelf heb ik niet echt dromen. Ik leef bij de dag. De afgelopen jaren heb ik gespaard voor een reis naar Disneyland, want ik dacht: dat willen meisjes. Toch hoorde ik haar er nooit over. Toen ik vroeg wat ze graag wilde zei ze: naar Londen en over het zebrapad van Abbey Road lopen. Dus dat gaan we binnenkort van het Disney-spaarpotje doen. Een prachtige droom die we samen gaan waarmaken."

Wat is je guilty pleasure? 

"De muziek van Goldband en Joost Klein vind ik heel leuk. Ik kijk echt uit naar het Songfestival, want ik denk echt dat Joost Klein hoge ogen gaat gooien. Het is feest en tegelijkertijd denk je: waar kijk ik nu naar? Ik gun het hem gewoon."

Wat is jouw Slotakkoord?

Welk nummer moet er op jouw uitvaart worden gedraaid? En wat zegt dat over jouw leven? Wil je meedoen aan deze rubriek, mail dan je verhaal naar hanneke.mijnster@rtl.nl