'Zou je liever bij de gemeente werken of vis verkopen? Ik weet het wel'
Journalist Franke blogt elke woensdag over de avonturen van haar gezin. Deze week moet ze voor een nieuw paspoort op het gemeentehuis zijn. "Prima, ik blijf nog wel anderhalve minuut buiten wachten, hoor."
Er viel een brief op de mat waarin stond dat het tijd werd mijn paspoort te verlengen. Die liep pas af in mei 2024, maar toch was het volgens de gemeente handig om het alvast te doen, wegens verwachte drukte later in het jaar.
Zoals ik een beetje bang was voor de lange rijen op Schiphol tijdens het hoogseizoen, zo bang was ik ook om zonder paspoort te komen zitten – ondanks dat we nog nergens plannen voor hadden. Ik maakte online meteen een afspraak.
Een paar weken later (zo, dat hadden we toch maar mooi op tijd geregeld!) vertrok ik op tijd voor mijn afspraak. Ik had het vroegst mogelijke moment geboekt, om 8.30 uur stipt, zodat ik op het gemeentehuis geen onnodige wachttijd zou hebben. 8.25 uur was ik er. Ik blauwbekte nog een paar minuten in de kou voor het gebouw.
Om 08.28 uur deed een beveiliger open. Ik sprintte naar binnen. "We zijn nog niet open, mevrouw", zei hij met strenge blik. "Oh, dan blijf ik nog wel anderhalve minuut buiten staan", antwoordde ik bits. Hij keek me raar aan, vervolgens op zijn horloge. "Oh mijn horloge loopt niet goed", zei hij. "Kom maar." "Tuurlijk", antwoordde ik en dat bedoelde ik dubbelzinnig.
Alles was onhandig
Een paar medewerkers zaten met elkaar te praten over een nieuw systeem, waardoor dingen niet lukte en alles onhandig was. Eén vrouw praatte met een meneer door de telefoon over een loterij die net was georganiseerd door de gemeente. Hij had niets gewonnen. Daar was hij het duidelijk niet mee eens, ik hoorde hem van meters afstand schreeuwen door de hoorn.
"Helpt iemand die mevrouw?", vroeg de medewerker van balie 3. De collega’s van de andere balies vroegen: "Welke mevrouw?" "Die daar al een paar minuten zit te wachten", zei hij en wees mijn kant op. Ik zwaaide naar hen. Mijn nummer verscheen prompt op het scherm, ik mocht door naar balie 1. "Bingo!", riep ik. Ik kon het niet laten.
Vingers op het knopje
"Doe je vingers maar op dat knopje." "Het lukt niet." "Hier heb je wat crème om je vingerafdruk beter te maken." "Hier heb je een doekje om overtollige crème weg te smeren." "Wil je nog drie keer je duim tegen het plaatje houden?" "Het systeem moet nog wakker worden, haha."
Uiteindelijk lukte het. De beveiliger knikte toen ik het pand verliet. Ik liep meteen door naar de markt voor verse kibbeling en stroopwafels. De man van de kibbeling keek me vrolijk aan en zette de muziek nog wat harder. "Elke ochtend eerst een uur Jantje Smit", verklaarde hij vrolijk. Ik vroeg me af, terwijl ik stond te wachten, als ik móést kiezen: werken in het gemeentehuis aan balie 3 of in de kibbelingtent bij deze meneer?
Dat werd vis frituren. Zoveel was zeker.
Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen.