Irma kreeg geen begrip van haar huisarts: 'Nam m'n klachten niet serieus'

"Ik weet nog dat ik met mijn zoon naar zijn voetbaltraining ging. Weer kreeg ik last van een opgeblazen gevoel, alsof er bakken met lucht in mijn spijsverteringskanaal vastzaten. De enige manier om even verlossing te voelen, was het laten van boeren. Dat was natuurlijk niet fijn en nogal gênant, dus ik hield afstand van de andere ouders die aan het veld stonden. Normaal maakte ik altijd wel even een praatje, nu zonderde ik mezelf af. Ik realiseerde me dat mijn maagproblemen steeds meer invloed kregen op mijn leven en daar baalde ik van."

"Zo’n twee jaar geleden begonnen de klachten. Het opgeblazen gevoel kwam ineens op. Dat voelde heel naar. Niet pijnlijk, maar het was alsof mijn keel werd dichtgeknepen door een teveel aan gas. Een beetje als dat gevoel wanneer je heel snel veel frisdrank drinkt en er zit een boer dwars. En dat had ik dan de hele dag. 

Na een paar weken nam ik telefonisch contact op met de huisarts. Die vond het vervelend voor me en zei dat ik waarschijnlijk te veel lucht binnenkreeg tijdens het eten. Ik kreeg het advies dat ik rustiger moest eten en koolzuurhoudende dranken moest vermijden. Maar ik dronk al geen frisdrank en at helemaal niet haastig. Met dat huis-, tuin- en keukenadvies kon ik niets. De klachten hielden aan en toen ik daarop naar het spreekuur ging, kreeg ik weer hetzelfde te horen. Ik moest er maar mee leren leven, was de boodschap." 

De wanhoop nabij

"Het opgeblazen gevoel was soms een paar dagen minder erg of zelfs weg. Dan dacht ik hoopvol dat ik ervan af was, maar helaas kwam het altijd weer terug. Steeds vaker zelfs. Ik was de wanhoop nabij. Mijn dagen inplannen werd steeds lastiger en afspraken, ook met vriendinnen, vermeed ik. Ik was bang dat ik dan weer dat opgeblazen gevoel kreeg en de hele tijd aan het boeren zou zijn. Gelukkig werkte ik als zzp'er thuis – een kantoorbaan was niet vol te houden geweest. Het leek alsof iets in mij aan het gisten was, echt een rotgevoel."

"Ik kon me er niet bij neerleggen dat het altijd zo zou blijven. Er moest toch iets tegen te doen zijn? Ik ben geïnteresseerd in alternatieve geneeswijzen en volgde al langer een orthomoleculair therapeut op Instagram. Ik stuurde haar een bericht waarin ik mijn klachten uitlegde, en daar had zij wel ervaring mee.

Ik wist dat ik de behandelingen uit eigen zak moest betalen omdat ik geen aanvullende verzekering heb, maar ik was ten einde raad en besloot het te proberen. Ik ging op consult en kreeg te horen dat ik mijn voedingspatroon rigoureus moest aanpassen: gluten moest ik voortaan vermijden, net als koeienzuivel, bepaalde soorten groente en fruit, plus rund- en varkensvlees."

Geen wetenschappelijk bewijs

"Mijn bloed en ontlasting werden onderzocht en op basis daarvan kreeg ik supplementen voorgeschreven die mijn geïrriteerde darmen hielpen te herstellen. Al binnen een paar weken merkte ik verschil. Mijn klachten verminderden drastisch, het opgeblazen gevoel was zo goed als verdwenen. De therapeut raadde nog een extra bloedonderzoek naar mijn vitamine B12-gehalte aan. Omdat dit allemaal al in de papieren was gelopen adviseerde ze mij dit via de huisarts te doen. Maar toen ik daar aanklopte, kwam ik van een koude kermis thuis.

De huisarts vond het fijn voor me dat ik minder last had van mijn maag en darmen, maar voegde eraan toe niet mee te willen werken aan een bloedonderzoek. 'Ik wil geen speelbal zijn tussen de reguliere zorg en een alternatieve geneeswijze waar geen wetenschappelijk bewijs voor is', zei ze. Ik was overdonderd door deze reactie die ik totaal niet had verwacht. Ik had al zoveel geïnvesteerd om beter te worden, en nu kreeg ik de deksel op mijn neus. Uit het veld geslagen verliet ik de praktijk."

"Ik voelde me niet serieus genomen door de dokter. Ook omdat er verder geen discussie mogelijk was, laat staan een samenwerking met mijn darmtherapeut. In plaats daarvan kreeg ik een preek. Ergens snap ik de huisarts wel; zij heeft te maken met een hoge werkdruk en geen tijd om verder te kijken naar andere opties. En dat geldt niet alleen voor mijn dokter, slechts weinig artsen staan daarvoor open. 

Waarschijnlijk worden zij gek van alle 'internetdokters': mensen die hun klachten googelen en dan het beter denken te weten. Maar een andere reactie op mijn verzoek was wel fijn geweest. Ik hoop dat hier verandering in komt. Ik vertrouw absoluut op de reguliere zorg, maar het zou mooi zijn als er meer van elkaar geleerd kan worden en er meer samenwerking komt met de alternatieve geneeskunde."

"Mijn behandeling kostte me honderden euro’s, maar dat was het me waard. Het is jammer dat dit niet voor iedereen haalbaar is. Mensen die dit niet kunnen betalen, lopen soms onnodig lang door met hun gezondheidsproblemen. Gelukkig kon ik wel deze hulp inschakelen. Ruim anderhalf jaar heb ik hiermee geworsteld, achteraf veel te lang."

Opluchting

"Nooit meer zal ik me zo makkelijk neerleggen bij het advies van de huisarts en me laten afschepen. Ik ben zo blij dat ik deze stap heb gezet. Nog altijd hou ik me strikt aan de voedingsvoorschriften. Alleen heel soms, bij stress, heb ik nog last van oprispingen en een opgezet gevoel. Maar die hevige aanvallen zijn als sneeuw voor de zon verdwenen. Meer bewijs heb ik niet nodig. Er is een wereld voor me opengegaan en ik heb mijn sociale leven weer terug. Wat een opluchting."

De namen in dit artikel zijn wegens privacyredenen gefingeerd.

Orthomoleculaire therapie

Orthomoleculaire therapie is onderdeel van de natuurgeneeskunde. Orthomoleculaire therapeuten willen zogenoemde 'optimale concentraties' voedingsstoffen in iemands lichaam bewerkstelligen. Deze hoeveelheden zouden alle lichaamsprocessen moeten ondersteunen en bevorderen. Orthomoleculaire therapeuten adviseren vaak een op de persoon afgestemde voeding. 

In het algemeen worden biologische producten aangeraden en producten met E-nummers afgeraden. Bij deze voeding worden hoge doseringen vitamines en mineralen geadviseerd. Deze doseringen komen vaak ver boven de aanbevolen dagelijkse hoeveelheden (ADH) uit. 

'Nut onvoldoende aangetoond'

Een gezonde en gevarieerde voeding levert echter al voldoende vitamines en mineralen voor het behoud van een goede gezondheid en het voorkomen van chronische ziekten. De wetenschappelijke consensus is ook dat het nut van hoge doseringen vitamines en mineralen onvoldoende is aangetoond.

Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt niet dat orthomoleculaire therapie helpt bij het verminderen van klachten of genezen van ziekten. Bovendien kunnen supplementen met hoge doseringen antioxidanten, zoals bètacaroteen en vitamine E, het risico op kanker mogelijk vergroten. 

Bron: Voedingscentrum.nl