'Dokter Benny' verzorgde zijn vader tot het eind: 'Hij lag er vredig bij'
De dood hoort bij het leven, al staan we daar liever niet te lang bij stil. Denk jij weleens na over de soundtrack van je leven? Elke week geeft een lezer een inkijkje in diens slotakkoord. Benny (29) uit Dronten is begeleider in de gehandicaptenzorg. Voor zijn slotakkoord heeft hij een bijzondere plaat in gedachten.
Welk nummer wil je sowieso laten horen op je eigen afscheid?
"See you again van Wiz Khalifa and Charlie Puth."
Je hebt niet alle cookies geaccepteerd. Om deze content te bekijken moet je deaanpassen.
Waarom juist dit nummer?
"Dit nummer komt uit de film Fast & Furious, deel zeven, die veel later uitkwam dan gepland omdat Paul Walker, een van de hoofdrolspelers, tijdens de opnames bij een autocrash om het leven was gekomen. See you again is aan hem opgedragen. De boodschap, de thematiek, het gebaar, alles bij elkaar, raakte me enorm. Ik wist meteen dat ik dit nummer ook voor mijn eigen afscheid zou willen."
Wat zegt het nummer over je leven?
"Het gaat over het vertrouwen dat je iemand die je verliest, wel weer gaat zien. Dat geloof ik zelf ook. In oktober is mijn vader overleden. Hij was 84, en hoewel hij van een heel andere generatie was en niks om rap gaf, hebben mijn broertje en ik toch besloten om dit nummer te draaien op zijn begrafenis. Mijn broertje, mijn vriendin en ik hebben zijn grafmonument zelf gemaakt, van douglas- en eikenhout. Om kosten te besparen, maar ook omdat het waardevol was om het zelf te doen.
Mijn vader had meerdere kinderen, waarvan vier bij mijn moeder. Onze band was goed. Hij was een harde werker, een bijzonder grappige man en altijd positief. We keken graag Feyenoord samen. Toen hij me vorig jaar belde dat het niet goed ging, ben ik meteen naar hem toe gegaan. Hij had al eens kanker gehad en door zijn hoge leeftijd sluimerde bij mij altijd wel de angst dat ik hem zou verliezen. Het bleek hartfalen en voor even was ik gerustgesteld, want met medicatie zou daar wel wat aan te doen zijn."
"Ik heb mijn vader zelf gevonden, om 05.00 uur 's ochtends."
"Maar het ging alleen maar slechter. Een maand later ging hij naar een hospice en daar knapte hij op. Hij zou nog drie dagen tot een week hebben, want hij at niet en dronk niet meer. Een hospice is een magische plek. Daar kreeg hij liefde en aandacht en knapte hij weer op. We keken er zelfs het kampioenschap van Feyenoord samen.
Na een week of zes mocht hij weer naar huis. Ik probeerde het gat in zorg en aandacht op te vullen en kwam wel zes keer per dag om te koken, te praten en alles te geven wat nodig was. Samen met de thuiszorg. Uiteindelijk heb ik mijn vader zelf gevonden, om 05.00 uur 's ochtends. Hij lag er vredig bij."
Dokter Benny
"Ik had tijdens de zorg voor mijn vader een nulurencontract op werk en gelukkig mijn diploma nog kunnen halen. Met een beetje werk en studiefinanciering redde ik het net. Later bleek dat ik mezelf daarmee in de vingers had gesneden, want na mijn vaders' overlijden kwam ik in een burn-out terecht en met een nulurencontract had ik nergens recht op. Inmiddels ben ik dus maar weer begonnen met werken, omdat ik de financiële stress als grootste last ervoer.
Toch had ik het niet anders willen doen. Ik had het ook voor mezelf nodig om voor mijn vader te zorgen, juist omdat ik altijd zo bang was om hem kwijt te raken. Ik wilde zeker weten dat ik er alles aan heb gedaan om hem te helpen. Hij noemde me altijd 'dokter Benny' omdat ik me in het ziekenhuis overal tegenaan bemoeide en kritische vragen stelde aan de huisarts. Mijn vader was heel dankbaar en ik vond het mooi om te doen."
Waar droom je van?
"Dat mijn dierbaren gezond blijven, want ik heb mijn portie verdriet nu wel even gehad. Ik zie mezelf later wel op een grote boerderij wonen met mijn vriendin en daar een hondenpension runnen. Een beetje achteraf, in de natuur. In tegenstelling tot de meeste mensen van mijn generatie houd ik namelijk wel van rust."
Wat is je guilty pleasure?
"Energiedrank. Wel de suikervrije, van het huismerk. Als ik zo’n ijskoud blikje uit de koelkast trek, ben ik echt even gelukkig. Het past ook niet in het ritueel om dan ineens een ander drankje te kiezen. Nee. Ik sta ermee op en ga ermee naar bed. Niet dat ik loop te tanken hoor, ik doe best lang met een blikje. Maar een stuk of vijf gaan er wel doorheen elke dag.
Dat hele zoete proef ik al niet meer, en van de pep merk ik ook weinig. Iedere dag haal ik een paar blikjes. Een voorraad heb ik bewust niet in huis, want ik weet zeker dat ik er dan ook meer van drink. Maar zo'n ijskoude verse, ja, dat is ultiem genieten."
Wat is jouw Slotakkoord?
Welk nummer moet er op jouw uitvaart worden gedraaid? En wat zegt dat over jouw leven? Wil je meedoen aan deze rubriek, mail dan je verhaal naar hanneke.mijnster@rtl.nl