Annemarie en haar vriend waren 'n half jaar samen toen ze een huis kochten in Spanje
De dood hoort bij het leven, al staan we daar liever niet te lang bij stil. Denk jij weleens na over de soundtrack van je leven? Elke week geeft een lezer een inkijkje in diens slotakkoord. Annemarie (52) woont in Medina Sidonia in Andalusië en runt daar een B&B. Voor haar slotakkoord heeft zij een rake plaat in gedachten.
Welk nummer wil je sowieso laten horen op je eigen afscheid?
"Ravijn van Veldhuis en Kemper."
Je hebt niet alle cookies geaccepteerd. Om deze content te bekijken moet je deaanpassen.
Waarom juist dit nummer?
"Vanwege het lef dat uit het nummer spreekt. 'Want de allermooiste bloemen bloeien vlak langs het ravijn en om die te kunnen plukken moet je durven bang te zijn', zingen ze en die boodschap raakt me. Omdat het zo ontzettend waar is. Ik ben opgevoed met sparen, zekerheid, pensioen opbouwen en verstandig zijn, terwijl ik van mezelf juist ben van avontuur en van reizen. Dat botst nogal.
Ik heb veel gereisd in mijn leven, woonde op Malta en in Londen, maar altijd met een vaste baan achter de hand, en de nodige stress erbij. Ik droomde al zo lang van een B&B, van het plaatje dat ik iedere ochtend de luiken opengooi en uitkijk op een veld met bloemen. In de corporate wereld waarin ik werkte word je geleefd, terwijl ik juist mijn eigen koers wilde bepalen. Er was altijd wel een reden om het niet te doen. Een nieuwe baan, te weinig geld of geen partner. Dat wilde ik niet meer. Ik wilde durven bang te zijn, om de mooiste bloemen te plukken. En dat heb ik gedaan."
Wat zegt het nummer over je leven?
"Het laatste zetje kwam in 2021, toen kreeg ik borstkanker. Dat schudde me wel even wakker. Gelukkig waren we er vroeg bij en kwam alles goed, maar ik dacht wel: ik ga nu serieus mijn dromen volgen. Een jaar later leerde ik mijn vriend kennen via een datingapp en het was liefde op het eerste gezicht. Hij kwam met zijn twee labradors naar me toe en is nooit meer weggegaan. Na een maand of vijf vroeg ik hoe hij het zou vinden om in Spanje te wonen. Ook dat voelde voor ons allebei meteen goed.
Het eerste huis dat we bekeken was niks, maar snel daarna belde Fokko al en zei: 'Stop met wat je aan het doen bent, klik op deze link, want dit is 'm.' Hij had gelijk. Binnen een week waren de papieren getekend en hadden we onder voorbehoud een huis gekocht terwijl we elkaar zes maanden kenden. We hadden nog nooit samengewoond, want zijn huis stond in Zwolle en het mijne in Amsterdam."
"Ik heb mijn appartement in Amsterdam verkocht om ook dat laatste beetje zekerheid los te laten."
"Iedereen zei: wat dóé je, maar het voelde als nu of nooit. Het klopt gewoon. Ik heb mijn appartement in Amsterdam verkocht om ook dat laatste beetje zekerheid los te laten. Er was altijd wel een baan of een huis dat op me wachtte als ik terugkwam. Nu wil ik er voor de volle 100 procent voor gaan.
We zitten nu een half jaar in ons stulpje en ik ben dolblij dat we deze stap hebben gezet. In dit dorp zeggen de mensen elkaar nog gedag, de omgeving is prachtig en het leven voelt anders. Het enige dat we nog een beetje moeten leren is rust pakken, want als je wil kun je hier gewoon zeven dagen doorwerken. Iedere week nemen we daarom een middag vrij om een stadje bezoeken of een strandwandeling te maken. We willen nog zoveel ontdekken hier."
Waar droom je van?
"In ieder geval nog vijf jaar hier wonen. En Fokko heeft me op oudjaarsavond ten huwelijk gevraagd, dus ik heb ook nog een bruiloft te regelen. Over vijf jaar kijken we wel weer. Misschien willen we wel een B&B in de bergen. Ik wil blijven dromen en vooral niet vast komen te zitten. Nu gaat het om een balans vinden en er een feestje van blijven maken. Fijne en haalbare dromen, lijkt me zo."
Wat is je guilty pleasure?
"Ik heb altijd alle afleveringen van Ik Vertrek en B&B Vol Liefde gekeken. Vind ik heerlijk. Eerst als inspiratie en droomduwer, nu gewoon om te genieten. En sushi. Ik had in Amsterdam drie sushizaken in mijn straat, waar ik minstens een keer in de week kwam. Hier heb ik die nog niet echt gevonden. Zelfs de ingrediënten krijg ik niet zo makkelijk bij elkaar gescharreld in dit traditionele Spaanse dorp. Zodra ik weer in Amsterdam ben, is sushi halen het eerste wat ik doe.”
Wat is jouw Slotakkoord?
Welk nummer moet er op jouw uitvaart worden gedraaid? En wat zegt dat over jouw leven? Wil je meedoen aan deze rubriek, mail dan je verhaal naar hanneke.mijnster@rtl.nl