'Niet leren en toch een acht voor je proefwerk. Hoe dan?!'
Journalist Franke blogt elke woensdag over de avonturen van haar gezin. Deze week probeert ze haar dochter Puk aan het leren te krijgen. "Ga eens wat doen, ik heb je boek nog niet open gezien."
Puk (12) had een proefwerk. Engels. Het was een heel simpele opdracht: ze moest een paar rijen woordjes leren, zinnen oefenen, en er was iets met een luistertoets die, aldus Puk, niet was voor te bereiden.
Een week voor haar proefwerk informeerde ik voorzichtig of ze zich al aan had verdiept in het fenomeen 'proefwerk Engels'. Ze lachte me zo hard uit, dat de tranen over haar wangen rolde. Ze zei nog net niet 'nerd' tegen me, maar dat was ook eigenlijk niet nodig.
Drie dagen later informeerde ik nog eens. Manlief probeerde het die dag nog een keer, aan tafel. Gewoon door een heel neutrale vraag te stellen, namelijk: "Heb je nog huiswerk waarmee we kunnen helpen?"
Dit keer kwam er geen schaterlach, maar een neutrale blik, zonder antwoord. Een gestreken smoeltje, daar moesten we het mee doen. Ik prikte in mijn aardappel en hield me in.
Gilmore Girls
De dag voor het proefwerk stak ik mijn hoofd om de hoek haar kamer in. "Ben je lekker aan het leren?", vroeg ik het tienerlijf dat languit op bed lag met haar laptop, zo te zien kijkend naar een heel oude aflevering van Gilmore Girls. "Moet je niet even je serietjes stopzetten en aan het werk?", vroeg ik. Ze stootte geërgerd wat lucht uit, klapte haar laptop dicht, pakte haar schrift en ging zuchtend achter haar bureau zitten.
Terwijl ik tevreden naar beneden liep, hoorde ik aan het krassen van haar stoel dat ze haar bureau weer had verlaten. Het was me meteen duidelijk dat ze terug naar bed was om haar serie te hervatten. Ik zuchtte nog harder om de stoom uit mijn oren geleidelijk naar buiten te laten komen.
"Dit is toch niet te doen? Ik deed vroeger gewoon elke dag mijn huiswerk en niemand die me daartoe dwong. Ze kan het zelf toch wel een beetje leuk maken? Dit schiet echt niet op zo", rantte ik tegen manlief.
Puk was niet gek - ze wist dat ze met gemak zou overgaan - en vond het maar al te mooi om haar oude moedertje van alles in te wrijven als die het bij het verkeerde eind had. Drie weken later kwam ze triomfantelijk haar cijfer voor Engels mededelen: een acht.
Hoe dan?
"Hoe dan?!", vroegen manlief en ik in koor, verbijsterd als we waren. Ze haalde haar schouders op. "Kun je nagaan, hoeveel je leert van al die Amerikaanse series op tv. Wat een kénnis die je daar allemaal mee opdoet", zei ze op sarcastische toon.
Ze slofte naar boven met haar laptop, klaar voor een nieuw seizoen Gilmore Girls.
Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen.