Loes Haverkort: 'Sommigen vinden mij vast een ontaarde moeder'

Moeders die alles perfect op orde hebben en andere opvoeders graag wijzen op hun fouten: daar heeft Daan (Loes Haverkort), de hoofdpersoon van Moedermaffia!, een hekel aan. In het tweede seizoen van de komische serie, nu te zien op Videoland, krijgt Daan weer heel wat voor de kiezen.

"Ze is onbedoeld zwanger van haar ex Jorrit, waardoor zij en Jorrits nieuwe vriendin Momo nog meer tegenover elkaar komen te staan", vertelt Loes. "Verder gaat er iets gebeuren met Daans moeder. En ondertussen komt Miguel, Daans ex en de vader van haar kind, terug uit Mexico. Kortom: er is van alles aan de hand."

We leggen Loes 10 keuzevragen voor. 

1. Ontaarde moeder of voorbeeldmoeder? 

"Allebei, denk ik. In de ogen van anderen ben ik vast een ontaarde moeder, want ik ben heel slecht in regelmaat en reinheid bieden. Maar ik kan wel veel van mijn kinderen hebben, en probeer overal rustig mee om te gaan. In de manier waarop ik met ze omga, ben ik volgens mij wel een voorbeeld. Mijn kinderen zijn nu 13 en 10. Of het op die leeftijd klaar is met moedermaffia-praktijken? Nou, als iemand iets anders aanpakt dan ik, denk ik nog steeds weleens: die doet het niet goed. Of ik word juist met mezelf geconfronteerd. Ik doe het fout, denk ik dan, en ik mag het niet fout doen. Tja, dat gebeurt. 

Als ik vroeger ouders met een schreeuwend kind in de rij bij de supermarkt zag, dacht ik: jeetje, hou je kind onder controle. Maar twee jaar later had ik zelf een kind dat schreeuwend in het gangpad lag. In Moedermaffia! hebben we herkenbare situaties een beetje extremer gemaakt, waardoor je hopelijk denkt: nou, zo erg is het bij mij niet."

2. Nieuwsjunk of zappend langs het journaal?

"Sinds ik kinderen heb, zap ik snel langs het journaal. Voor die tijd verslond ik het nieuws, maar sinds ik moeder ben kan ik sommige dingen gewoon niet meer zien. Ze raken me te erg, hoe stom het ook klinkt. Als ik zie wat er bijvoorbeeld nu in Gaza gebeurt, voel ik me zo ontzettend machteloos. Ik vind het belangrijk om te weten wat er speelt in de wereld, maar ik vind het lastig dat ik niks kan doen."

3. Zingen of acteren?

"Een onmogelijke keuze, dus ik moet kiezen voor allebei. Het zijn beide vormen om me te uiten, en sinds ik Het perfecte plaatje heb gewonnen is fotografie daar bij gekomen. Die afwisseling vind ik te gek. Dat ik acteren leuk vond, ontdekte ik toen ik meedeed aan een middelbareschoolmusical. Zingen heb ik van huis uit meegekregen: mijn moeder is zangeres en mijn vader zat ook in de muziek. Ze hadden samen een band. En mijn opa was amateuracteur, die speelde elk weekend voor volle zalen in Twente. 

In de familie Haverkort was het dus heel normaal dat je als kind een liedje zong met kerst, of liet zien dat je blokfluit, viool of cello kon spelen. Ik speel piano – nou ja, ik kan mezelf een beetje begeleiden en liedjes schrijven. Na vier jaar ben ik helaas gestopt met pianoles. Mijn opa zei nog: daar ga je later spijt van krijgen. Hij kreeg gelijk."

4. Creativiteit of zekerheid?

"Een creatief beroep lag voor de hand, en mijn ouders zeiden: als je het echt wil, moet je het doen. En toch vroegen ze: weet je het zeker? Juist omdat ze beiden conservatorium hadden gedaan en uit ervaring wisten hoe lastig het is om werk te vinden in de creatieve sector. Ik heb nog een jaar Nederlands gestudeerd, zodat ik altijd nog een diploma zou hebben waar ik op kon terugvallen als het niks zou worden met zingen en acteren. Maar na een jaar besloot ik toch auditie te doen voor de toneelschool. Toen ik werd aangenomen, was ik heel blij. En mijn ouders ook."

5. Frankrijk of Nederland?

"Nederland, hoewel Frankrijk in mijn hart zit. In coronatijd ben ik er met mijn gezin naartoe verhuisd, met het idee dat in elk geval twee jaar te proberen. Ik stopte tijdelijk met acteren om daar een eigen album te kunnen schrijven. Het is een EP geworden, waar ik heel trots op ben. Na twee jaar, toen onze oudste naar de middelbare school ging, zijn we teruggekomen. 

Die periode in Frankrijk heeft me veel over mezelf geleerd. Zo leek het me van tevoren heerlijk om mezelf even af te zonderen en muziek te schrijven. Maar toen ik eenmaal in mijn eentje op een berg zat, realiseerde ik me: dit is niks voor mij. Ik heb mensen om me heen nodig, met wie ik kan sparren en samenwerken. Dat miste ik heel erg. Ik kan goed alleen zijn en heb inspiratie voor twee, maar ik krijg veel energie van anderen. Het is leuker om elkaar naar een hoger niveau te tillen."

6. Competitief ingesteld of meedoen voor de lol?

"Dat ligt eraan op welk gebied. Ik ben in elk geval competitief ingesteld qua sport. Dat merkte ik al toen ik op de toneelschool zat, waar we eens per week moesten hardlopen. Iemand die echt veel beter was dan ik, liet ik gaan. Maar als iemand op gelijke hoogte stond, móést ik ietsje harder lopen, haha. Ik kan niet anders. Toen ik meedeed aan Het perfecte plaatje, kwam dat competitieve ook boven. 

Al had ik Niek (Roozen, red.) en Quinty (Misiedjan, red.) de winst ook echt gegund. Zij waren supergoed. Ik deed vooral mee omdat me dat fantastisch leek. Met fotografie ben ik nog steeds bezig: sinds kort deel ik een studio met een collectief van andere fotografen."

7. Sparen of spenden?

"Spenden. Als ik het heb, geef ik het uit. Maar het is heel dom als je niet spaart, dus dat doe ik ook. Waar ik graag geld aan uitgeef? Aan mooie kleren, en liever nog aan ervaringen. Samen een reis maken, een weekendje weg. Zaterdag vlieg ik naar Spanje om een week lang de Camino te wandelen. Of ik al heb getraind? Nee, haha. Maar ik sport en wandel veel, zo’n tien kilometer per dag. Al wordt dit zo’n beetje twintigplus kilometer per dag."

8. Theater of bingewatchen?

"Allebei, al ga ik helaas te weinig naar het theater. Wat ik heb gebingewatcht? The White Lotus vond ik erg goed, en Big Little Lies. O, en ik heb laatst de documentaire van S10 gezien: Dat het goed blijft gaan met mij. Echt mooi, een aanrader."

9. Kleine rol in een Hollywoodfilm of hoofdrol in een Nederlandse film? 

"Ik zou weleens een kleine rol in een Hollywoodfilm willen spelen, gewoon om te zien hoe die wereld werkt. Of ik een grote Amerikaanse droom heb? Ik zeg echt geen nee als Steven Spielberg belt, maar ik ben heel realistisch. Al zou ik het heel leuk vinden om meer buitenlandse projecten te doen. Ik speel in de Belgische misdaadserie Styx en heb net auditie gedaan in Duitsland."

10. Strakke carrièreplanning of wel zien wat er op je pad komt?

"Dat laatste. Go with the flow. Ik heb wel grote ideeën en ambities, maar soms leggen die me lam. Als ik opensta voor wat er op mijn pad komt, ontstaan de mooiste dingen en groei ik juist. Ik denk dat je zo stiekem dichter bij je meerjarenplannen komt dan als je het gaat forceren. Ook rollen kies ik intuïtief. Een rol moet goed geschreven en uitdagend zijn. En de vrouwen die ik speel moeten een dramatische lijn voor zichzelf hebben.

Hoewel er gelukkig steeds meer mooie rollen voor 40-plusvrouwen komen, gebeurt het nog vaak dat je de love interest van de mannelijke hoofdrolspeler moet spelen. Dan heb je een grote rol, maar ben je toch ondergeschikt aan de man – want de film draait om hem. Zonde. Maar het verandert echt. Of ik daar voor mezelf een schrijvende rol in zie? Zeker, als we het hebben over dat meerjarenplan."

Het tweede seizoen van Moedermaffia! is nu te zien op Videoland.