Nicolette Kluijver: 'Ik ben bang om mijn verjaardag te vieren'

Stel: RTL belt je met de vraag of je zin hebt om de Atlantische Oceaan over te steken met een zeiljacht. Drie weken lang alleen maar zee om je heen, op weg van Lanzarote naar het Caribisch gebied. Ruim vijfduizend kilometer afleggen met precies nul zeilervaring. Wat zeg je dan?

Nicolette Kluijver hoefde er niet lang over na te denken: ze maakte haar agenda leeg en stapte aan boord. In Over de oceaan zie je wekelijks hoe het avontuur verloopt voor Nicolette en haar medereizigers: Caroline Tensen, Kees Tol, André Dongelmans, Roelof Hemmen en Roxane Knetemann. 

We leggen Nicolette 13 vragen voor.

1. Nieuwsjunk of zappend langs het journaal?

"Nieuwsjunk. Ik volg alles. Dat moet ik mezelf afleren, want ik trek het me allemaal heel erg aan. Om het behapbaar te houden, kies ik bewust mijn nieuwsmomenten: 's ochtends met een kop koffie, 's avonds voordat ik naar bed ga. Eigenlijk alle momenten die worden afgeraden, haha."

2. Expeditie Robinson of Over de oceaan?

"Expeditie Robinson, want komend seizoen wordt mijn elfde jaar en Over de oceaan blijft bij één keer. Door dit avontuur kan ik me nu nog meer inleven in de helden die meedoen aan Expeditie. Ik weet nu hoe het is om amper te slapen en kapot te gaan, en toch aan het werk te moeten. En dat op een wiebelige boot, die metershoog van links naar rechts ging. De eerste dagen dacht ik: hij breekt doormidden. Omdat je een slaapschema aanhoudt – vier uur op, vier uur af – heb je ook geen dag- en nachtritme meer. Dat slaapgebrek bouwde maar op, vreselijk. 

Mijn bijnaam aan boord was 'boottrol', haha. Maar het was ook een van de mooiste ervaringen uit mijn leven, met vallende sterren die je bijna kon aanraken en een alleen-op-de-wereldgevoel. Eenzaam was het allesbehalve, want op zo’n klein bootje heb je continu iemands kont in je gezicht. Je hebt geen privémomenten. Zelfs slapen doe je in dezelfde ruimte."

3. Zeiler of surfer?

"Ik kan wel een beetje windsurfen en kitesurfen. Daarom dacht ik: dat zeilen heb ik zo onder de knie. Maar na mijn eerste zeilervaring met Roelof (Hemmen, red.), ergens op een plas in Aalsmeer, dacht ik: oh lord, dit is echt heel moeilijk. Inmiddels kan ik een potje sturen. Ik vond het mentaal heel lekker om urenlang aan het roer te staan en te denken: we varen naar huis. Ook al waren we nog lang niet thuis, natuurlijk.

Normaal facetime ik veel met mijn kinderen als ik op reis ben voor werk, maar nu was ik een paar weken van de aardbodem verdwenen. Ze konden me volgen op een radar, verder was er radostilte. Dat vond ik heel zwaar. Je kunt wel gebeld worden met een satelliettelefoon, maar als iemand thuis iets overkomt, kun je niet van zee worden gehaald. Je moet gewoon de rit uitzitten. Toen de reis erop zat, heb ik mijn kinderen meteen gebeld. Het ergste wat er in die drie weken was gebeurd? Ana's tand was gewisseld."
 

4. Bonaire of Noord-Holland? 

“Noord-Holland. Na vier jaar op Bonaire is het genoeg geweest. De oudste gaat naar de middelbare school, en ik kan het niet meer aan mezelf verantwoorden dat ik veel naar Nederland moet reizen voor werk. Iets wat in coronatijd, toen we erheen verhuisden, niet hoefde. Ik ben dankbaar voor wat het eiland me heeft gebracht: heel veel rust, zelfinzicht, veel tijd met de kinderen. 

Toen ik op Instagram postte dat ik een huis in Nederland had gekocht, schreef iemand daaronder: iedere dag zon is net als iedere dag patat eten. Zo is het. Ik heb zin in Nederlandse seizoenen, de structuur, kinderen die op de fiets ergens heen kunnen. Maar vraag het me over een halfjaar en het is waarschijnlijk weer andersom."

5. Single of samen? 

"Samen. Niet dat ik iemand nodig heb, want ik ben ook heel oké alleen. Maar ik vind samen toch wel gezelliger."

6. Overal herkend of anoniem over straat? 

"Oeh, dat is een moeilijke. Ik vind herkend worden helemaal niet erg, want mensen spreken me meestal aan over Expeditie, een programma waar alle makers heel trots op zijn. Tegelijkertijd ben ik een einzelgänger. Hmm, dan toch liever overal herkend, denk ik. Omdat het erkenning is voor de programma’s die ik maak. 

Of ik dit werk heb gekozen om beroemd te worden? Helemaal niet, ik had niet eens gedacht dat dit daadwerkelijk mijn baan kon worden. Maar volgens mijn moeder zocht ik vroeger al de spotlights op, was ik op verjaardagen al aan het playbacken met een haarborstel als microfoon. En dan honderd keer buigen als ik applaus kreeg. Grappig, want zelf heb ik het idee dat mijn werk me een beetje is overkomen."

7. In de sportschool of op de bank? 

“In de sportschool. Ik wil heel graag sporten, een irritante eigenschap eigenlijk. Soms heb ik het zo druk dat ik er twee weken niet aan toekom, dan voel ik me echt vreselijk. Ik doe van alles: lekker kickboksen, een pumplesje, zwemmen, hardlopen. Op Bonaire is het natuurlijk bloedheet, dus daar deed ik vooral heel veel hikes. En dan bedoel ik niet zes of zeven kilometer. Als ik maar actief bezig kan zijn.”

8. Miniboerderij of megavilla? 

"Een miniboerderij. Ik heb helemaal niets nodig, joh. Als ik niet drie kinderen zou hebben, zou ik echt tiny gaan wonen. Dat lijkt me heerlijk. Hoe groter, hoe meer zorgen. En hoe meer schoonmaak, haha. Het huisje dat ik heb gekocht in Noord-Holland is ook niet heel groot. Daar ben ik op gevallen omdat het lekker vrij is: midden in de weilanden, overal schapen. Liever klein en fijn dan groot en idioot. 

De verhuizing wordt trouwens wel een beetje de ark van Noach. Ik heb veel vrijwilligerswerk voor de Animal Rescue op Bonaire gedaan en heb heel wat dieren verzameld. Gelukkig wil Joost (de vader van Nicolettes kinderen, die ook naar Nederland terugverhuist, red.) er ook wel een paar meenemen. Zes honden, twee katten en drie kinderen wordt wat veel."

9. Voor of achter de camera? 

"Ik maak nu precies wat ik wil maken, en hoop dat er nog meer bij komt. Ik zou graag een nog breder palet aan programma’s willen. Maar ik ga net zo lief achter de camera staan. Voor Videoland heb ik een kinderprogramma gemaakt, Dierenpret met Nicolette. Dat heb ik helemaal zelf geproduceerd, echt waanzinnig om te doen. 

Ik ben opgeleid bij 6pack, een programma dat trouwens terugkomt, waar ik heb geleerd alles zelf te doen. Monteren, het statief dragen, mensen bellen of je ergens kunt slapen. En bij BNN heb ik jarenlang zowel redactie als presentatie gedaan. Pas toen ik bij RTL kwam, dacht ik: o, een presentator doet voornamelijk dingen vóór de camera."

10. Rellen of rustig aan?

"Ik las laatst een oud interview terug, waarin ik zei: 'Ik ben een rebel en ik zie wel'. Dat was mijn motto. Nu doe ik rustig aan. Maar als mensen vragen wat ik allemaal nog zou willen maken, kom ik toch uit op programma’s als Peking Express en Expeditie Poolcirkel. Ik heb wel een studioprogramma (Een goed stel hersens, red.) gemaakt, met Carlo Boszhard, maar daar vind ik niet per se helemaal mijn draai in. Ik hou toch wel heel erg van avontuur en gekkigheid. Misschien wil ik graag rustig zijn, maar ben ik het niet."

11. Carrièreplannen maken of wel zien waar het schip strandt?  

"Carrièreplannen maken. Daarom durf ik hardop te zeggen waar ik van droom. Ik zou graag een tweede documentaire maken, nog meer olifanten redden, nog een avonturenprogramma maken. Wie weet komt het op mijn pad."

12. Sparen of spenden? 

"Spenden, en dan aan samen dingen doen. Met spullen heb ik niks. Ik heb een oude auto waar ik al tien jaar in rijd en geef niet veel uit aan kleding. Op de boot zei Caroline tegen me: wat een leuk sportbroekje, waar is die van? Nou, gewoon van Decathlon, haha. Maar aan herinneringen maken geef ik graag geld uit. Ik hou ervan om met mijn kinderen op reis te gaan, samen te wildkamperen. Daar zitten mijn geluksmomenten in, niet in een nieuwe tas of make-up."

13. Mijlpalen vieren of snel over tot de orde van de dag?

"Ik ben een beetje voorzichtig met mijlpalen vieren. Dat komt doordat ik ziek ben geweest, denk ik (in 2017 werd bij Nicolette longkanker geconstateerd, red.). Eerst kreeg ik elke drie maanden een scan, toen ieder halfjaar, en onlangs zei de dokter dat ik over een jaar pas weer terug hoef te komen. Ik liep euforisch naar buiten. Maar toen ik in de auto zat, dacht ik: durf ik dat eigenlijk wel, een heel jaar wachten? Heel dubbel.

Als de kinderen een rapport hebben gekregen waar ze trots op zijn, vieren we dat groots. En ik hou van tradities: een paasontbijt, een kerstdiner. Maar ik ben bang om mijn verjaardag te vieren. Gek eigenlijk, want ik vind ouder worden geweldig. Ik ben ontzettend dankbaar voor elk jaar op de teller."

'Over de Oceaan' is elke donderdag te zien om 20.30uur op RTL4.