Het absolute doemscenario van de zelfscanner? Als er wéér een controle moet plaatsvinden
Het leek zo handig: je smartphone omtoveren tot handscanner om je boodschappen mee te scannen. Supermarkt Aldi probeerde het, maar stopt er nu ook weer mee. Niet iedereen is even rouwig om dit besluit, ziet RTL Nieuws-redacteur Lisanne van Sadelhoff.
Als de mens en de zelfscankassa een wedstrijd zouden spelen, dan staat het sinds kort 1-1. In eerste instantie verloor de kassamedewerker (u weet het vast nog wel: die van vlees en bloed) het steevast van de zelfscan. Maar nu wordt toch de zelfscan mondjesmaat, hier en daar, ineens weer in de ban gedaan. Zoals afgelopen week, toen bekend werd dat de Aldi stopt met de zelfscan via de app. De klant (= koning) moet weer betalen bij de good old caissière, die alle producten scant, want, zo onderzocht Aldi, dat hebben de supermarktbezoekers het liefst.
Aangezien De Gemiddelde Nederlander niet ontkomt aan supermarktbezoekjes, Thuisbezorgd-aanhangers daargelaten, heeft De Gemiddelde Nederlander ook zeker een mening over de zelfscankassa. Er zijn er wat die tevreden zijn met beide opties, 'ik vind het gezelliger aan de kassa, maar als ik haast heb, dan kies ik voor de zelfscan', maar de zelfscankassa maakt vooral een tornado aan haat los; haat die twee uiterste kanten op gaat.
Koetjeskalfjesgesprekken
Of de medewerker moet het ontzien - 'trage treuzelkonten' - of de zelfscankassa moet het ontzien - 'onpersoonlijk ding dat nooit naar behoren werkt', 'we zijn een slaaf van de technologie'. Dat er één groot verschil is tussen een medewerker en de zelfscankassa, namelijk dat de kassamedewerker doorgaans gevoel heeft, blijkt er niet toe te doen.
Men is nietsontziend. 'Ik heb niets met die koetjeskalfjesgesprekjes bij de kassa', 'laat mij gewoon zwijgend mijn boodschappen afrekenen', 'ik ben er voor de boodschappen, niet voor een praatje', 'het gaat ook zo langzaam allemaal', 'ga weg ook met je zegeltjes'.
Maar er is één ding dat pertinent op nog meer onbehagen kan rekenen: de caissière in combinatie met de zelfscan. En dan specifieker: de medewerker die moet komen opdraven als de zelfscan het niet goed doet. Als er een weegprobleem is, als er een streepjescode niet te lezen valt of – het absolute doemscenario van de zelfscanner – als er een controle moet plaatsvinden.
Net een crimineel
'Stáán ze met zes man toe te kijken, ik voel me net een crimineel', schrijft iemand. 'Ga je voor de zelfscan, krijg je uiteindelijk alsnog met een caissière te maken'. 'Mega-irritant, komt weer zo’n snotneus je boodschappenlijstje checken.' Eerder gepubliceerde verhalen onderschrijven de ergernis: het aantal diefstallen en de agressie bij de zelfscankassa jegens medewerkers neemt toe. Dit soort zelfscantaferelen leren ons: hoe meer de technologie wordt omarmd, hoe vaker de mens het moet ontzien.