Esthers kleuter klampt zich in gezelschap aan haar vast: 'Ik vind dit irritant'
Esther heeft er moeite mee dat haar vierjarige zoon zich altijd achter haar verstopt als ze ergens op visite gaan. Hoe pakt ze dit aan?
Het verwondert Esther omdat haar zoon thuis een heel ander kind is. "Mijn zoon Boaz is niet heel verlegen of angstig aangelegd, maar altijd als we ergens samen op bezoek gaan zit hij aan mij vastgeplakt of verstopt hij zich achter mijn benen. Hij ontdooit dan moeilijk, waardoor ik amper een fatsoenlijk gesprek kan voeren. Ik vind dit irritant. Hoe ga ik hiermee om en hoe maak ik hem minder onzeker hierin?"
Volgens orthopedagoog Loes Waanders gaat Esthers vraag over twee dingen: haar eigen grens aanvoelen en aangeven, en haar zoon op een fijne manier ondersteunen in zijn onzekerheid. "Het is belangrijk om hem te helpen als je zelf ontspannen bent in plaats van al geïrriteerd. Bespreek vooraf de situatie met hem: wat gaan jullie doen, wie zijn daar en hoe wil hij daar wennen? Dit geeft duidelijkheid en daarmee veiligheid."
Bouwen aan zijn zelfvertrouwen
"Probeer zicht te krijgen op de oorzaak. Sommige kinderen vinden het bijvoorbeeld spannend om alleen op te starten, een ander kind weet simpelweg niet goed hoe hij andere kinderen kan vragen om samen te spelen. Als je dit helder hebt kun je ook gerichter helpen, zoals thuis zinnetjes meegeven die jouw kind kan gebruiken om contact met een ander kind te maken. Als je kind dit doet, geef je daarna een compliment door zijn gedrag expliciet te benoemen. Zo bouw je aan zijn zelfvertrouwen."
"Herinner jezelf er ook aan dat het een fase is en je kind als zestienjarige straks echt niet meer bij je op schoot zit."
Even samen opstarten kan ook fijn zijn, tipt Waanders: "Als je merkt dat je kind lekker in het spel zit, doe je steeds minder en verdwijn je steeds meer. Werkt dit onvoldoende, bied dan een alternatief door iets bekends van huis mee te nemen, bijvoorbeeld een spel dat hij zelf kan doen."
Gezonde balans vinden
"Herinner jezelf er ook aan dat het een fase is en je kind als zestienjarige straks echt niet meer bij je op schoot zit. Deze relativerende gedachte kan jezelf rust geven.
De kunst is om een gezonde balans te vinden tussen het aangaan van nieuwe ervaringen waarmee je zijn zelfvertrouwen opbouwt, en niet overmatig forceren waardoor er nog meer angst of weerstand ontstaat. Dit ontdek je door te doen en te experimenteren."
Klik hier voor meer Lifestyle.