Caro en Rutmer kochten het goedkoopste huis op Funda: 'Het stonk, toch waren we meteen verliefd'

Voordat ze dit huis kochten, woonden Caro en Rutmer met dochter Liva (nu 3) in een huurhuis in het centrum van Leeuwarden. Zoals veel leeftijdsgenoten wilden ze het liefst een huis kopen, maar liepen ze tegen de hoge huizenprijzen aan. 

Met hun inkomens als freelance toneelschrijver (Caro) en werkvoorbereider in de meubelindustrie (Rutmer) konden ze een hypotheek krijgen van 180.000 euro. "We gingen ervan uit dat dat te weinig was om een huis te kunnen kopen", vertellen ze. "Totdat een vriend ons op dit huis wees. 'Is dat niet iets voor jullie?', vroeg hij. Uit nieuwsgierigheid zijn we gaan kijken, het was het eerste huis dat we bezichtigden. 

Dat het huis maar 95.000 euro kostte, was niet verwonderlijk. Het huis werd door de bank verkocht, wat meestal betekent dat de vorige bewoner(s) de hypotheek niet betaalde(n). In dit geval was de vorige eigenaar overleden. In zo'n geval wordt het vaak voor een lagere prijs verkocht, de bank wil er vooral de nog openstaande hypotheek uithalen. 

Het stond daarnaast al jaren leeg, was plakkerig en verkleurd van de nicotine en stonk naar muizenpis. In elke ruimte moest wel iets gebeuren: de keuken was te gammel en vies om nog te kunnen opknappen, er was geen goede badkamer, de leidingen en elektriciteit moesten worden vervangen. En toch werden ze verliefd op het huis. 

Beetje naïef 

"Ik vond vooral de plek meteen heel fijn", vertelt Caro. "Het huis staat op een dijk aan de Waddenzee, en heeft een tuin waar de kinderen lekker kunnen spelen. En de ramen, die zijn zo mooi!" Daarnaast was alles wat aan het huis moest gebeuren 'behapbaar', dachten ze. Hun beide vaders zijn handig, ze hadden zelf ook wel zin om te klussen, en het huis was met zijn 51 meter niet zo groot. "En ach, je kunt er maar beter een beetje naïef in stappen", lachen ze nu. 

Caro en Rutmer betaalden uiteindelijk 120.000 euro voor het huis, de dagwaarde. Omdat Caro op dat moment hoogzwanger was van zoon Pelle (bijna 1), besloten ze het in eerste instantie alleen bewoonbaar te maken. Alles werd grondig schoongemaakt, de gaten in de muren werden gedicht zodat de muizen zoveel mogelijk wegbleven, de vaders plaatsten een noodkeukentje en de muren werden gewit. En er kwam een hek, zodat Liva lekker buiten kan spelen zonder de straat op te rennen. 

Afgelopen jaar konden ze er daardoor goed wonen, vinden ze. Hoewel het nu wel tijd wordt voor de grotere verbouwingen, waarvan Caro verslag doet op Instagram. "Aan de achterkant komt een kleine uitbouw met een schuifpui. Aan de voorkant nieuwe kozijnen met dubbel glas. Dan gaan we de leidingen vervangen, de elektriciteit, er komt een nieuwe keuken en badkamer, en een vloer aan de achterkant." 

Tent in de tuin

"Het is veel werk, maar we hebben er zin in: we houden wel van klussen; het is leuk om je eigen plekje zo steeds meer vorm te geven. Al zal het wel een stoelendans worden. We gebruiken elke kamer in het huis al, dus we zullen spullen steeds moeten verplaatsen om ergens aan de slag te kunnen. Maar in de zomer zetten we een tent in de tuin en dan gaan we daar slapen."

Het zal een meerjarenproject worden, schatten ze in. Maar ook daar zitten ze niet mee. "We doen dit natuurlijk naast ons werk en de zorg voor de kinderen. En er zullen dan best momenten zijn dat we er even klaar mee zijn. Maar dan zucht je en ga je weer door, omdat het moet. Daar zijn we niet zo bang voor. We zijn geen mensen die ons snel heel druk maken, uiteindelijk komt het wel goed."

Vooralsnog hebben ze dan ook zeker nog geen spijt van hun aankoop. "Het enige nadeel waar ik laatst aan dacht, is dat we vaak verder moeten rijden om dingen van Marktplaats op te halen", lacht Cato. "Maar nee, de ruimte is heerlijk, de tuin, en er wonen hier leuke mensen – veel kunstenaars, muzikanten, het is heel gemoedelijk. Altijd als we bezig zijn komt er wel iemand een praatje maken. Contact maak je op die manier heel makkelijk. En de mensen uit onze straat vinden het ook alleen maar leuk dat hier weer mensen wonen."

Tweeverdieners

Daarnaast: ze hebben een huis. Iets wat veel mensen met een inkomen als dat van hen niet kunnen kopen. "Het is superlastig om als tweeverdieners een huis te kopen, dat is echt kwalijk. 

Wij waren eraan toe om de stad te verlaten – met kleine kinderen wilden we toch niet meer elk weekend uitgaan – en er zijn genoeg handige mensen in onze omgeving die, net als wij, kunnen klussen. We weten nog niet of het ons 'forever' huis is, we zijn geen mensen voor langetermijnplannen, maar de komende jaren kunnen we hier zeker gelukkig zijn."

Klik hier voor meer Lifestyle