Sari's man zet hun zoontje vaak op de gang om 'na te denken': 'Vind dit geen goede methode'
De echtgenoot van Sari zet hun vierjarige zoon soms op de gang als straf. Sari is het niet eens met die aanpak. Hoe komen ze op één lijn?
Sari plaatst haar vraagtekens bij deze opvoedmethode van haar man: "Als ons zoontje iets stouts doet of zijn broertje pest, dan zet mijn man hem vaak op de gang om 'na te denken'. Maar hij raakt dan altijd overstuur en brult alles bij elkaar. Dit lijkt me niet vruchtbaar, maar mijn man vindt mij te soft. Hoe komen we hieruit?"
Ouders die hun kinderen bij verdriet of frustratie afzonderen, doen dit vaak uit onmacht, zegt orthopedagoog en auteur van het boek De ontspannen ouder Loes Waanders. "Een vierjarige heeft in zo’n 85 procent van de situaties nog een volwassene nodig om zichzelf te kalmeren. Simpelweg omdat hij dat zelf niet kan. We overvragen een kind dus eigenlijk als we verwachten dat hij moet nadenken of zelf moet kalmeren."
Vaker stiekem plagen
"Daarnaast nemen de paniek en angst vaak alleen maar toe, want voor een kind zijn gevoelens van boosheid heel intens. Zonder je je kind af, dan leert hij niet omgaan met zijn emoties. De enige boodschap die een kind dan leert is dat zijn emoties er niet mogen zijn.
Plus: als dit als 'straf' wordt ingezet, dan zal een kind niet zozeer minder vaak plagen. Hij zal het alleen vaker stiekem doen en ook niet begrijpen waarom plagen niet de bedoeling is. Je mist dus eigenlijk heel waardevolle leermomenten om op een gezonde manier om te gaan met deze emoties en situaties waar hij in zijn latere leven heel veel aan zal hebben."
"Je partner aanvallen op zijn opvoedkundige aanpak is niet handig."
Gelukkig zijn er ook dingen die wél helpen, tipt Waanders. "Erken kort de emotie van je kind en het effect: 'Je pakte net de auto van je broertje af omdat je daarmee wilde spelen, daar wordt hij boos van. Voortaan kun je het beter vragen.' Zorg voor een consequentie met leereffect. Bijvoorbeeld dat als het samenspelen niet lukt, jouw zoon dan maar even op een andere plek moet gaan spelen. Dit is niet soft, maar duidelijk en met een leereffect."
Zoon opkijkt tegen zijn vader
Je partner aanvallen op zijn opvoedkundige aanpak is niet handig, zegt Waanders. "Probeer begrip te tonen voor zijn situatie en benoem vanuit het belang van jullie kind waarom jij kiest voor een andere aanpak. Vraag of hij ervoor openstaat om het eens te proberen omdat je ziet hoe jullie zoon opkijkt tegen zijn vader. Hiermee zet je hem in zijn kracht als ouder."
Klik hier voor meer Lifestyle
