Bobs relatie overleefde zijn gokverslaving, haar depressie en zijn geflirt: 'Zij is mijn persoon'
Iedere week delen we een openhartige en goudeerlijke liefdesles van een lezer. Omdat de liefde alleen maar mooier wordt als je deelt. Bob (54) is ruim twintig jaar samen met zijn vrouw en realiseert zich dat het vrij uitzonderlijk is om het nog steeds zo leuk te hebben samen. "Marjolijn is mijn vrouw, mijn beste vriend en mijn persoon. Hoe ouder ik word, hoe meer ik dat waardeer."
"Van onze vriendengroep - we kennen elkaar van het jongerenkoor in de kerk - zijn dertig jaar later nog twee stellen samen, en daarvan zijn wij er één. Op zich niet zo gek in zo’n lange tijd, maar als je bedenkt dat we als twintigers met vijftien stellen waren, vind ik het extra bijzonder dat Marjolijn en ik nog steeds gelukkig zijn.
En ja, ik zeg bewust gelukkig, want we kiezen ervoor om samen te zijn. Ook na dik twintig jaar is onze relatie geen kwestie van gewoonte en gemak, maar van willen. Natuurlijk zijn we automatisch aan elkaar verbonden door onze kinderen, het huis en de boot, maar onze wil is het belangrijkst."
"In de afgelopen jaren zijn er genoeg momenten geweest dat een van ons bewust de andere kant op had kunnen lopen, zoals het moment dat mijn gokverslaving aan het licht kwam, of die keer dat Marjolijn moeilijk uit haar depressie kwam en veel ruzie zocht."
Gecharmeerd van een ander
"Ik ben zelfs even gecharmeerd geweest van een collega. Niet eens verliefd, wel opvallend geflirt. Het kwam niet eens in me op om die gevoelens verder te onderzoeken, want Marjolijn is honderd procent mijn vrouw. Zonder haar is er niks aan. Dat voel ik al als ze een weekend weg is met haar zussen.
Vrienden zeggen lachend dat ik een paar dagen kan bijkomen als de vrouw van huis is, maar ik ben zo’n trouwe hond die haar iedere avond welterusten appt als we niet bij elkaar zijn. Ik mis haar gezelschap."
"Je komt jezelf pas echt tegen in de minst sexy momenten van het leven."
"Marjolijn is mijn vrouw, mijn beste vriend en mijn persoon. Hoe ouder ik word, hoe meer ik dat waardeer. Dat zouden meer mensen moeten doen. Alles wat er gebeurt wil ik als eerste met haar delen, en haar mening is vaak doorslaggevend bij mijn beslissingen.
Zo heb ik op haar aanraden wel eens een promotie laten lopen, omdat zij voorzag dat die functie me te veel stress zou geven in de tijd dat mijn vader ziek was. Ik vertrouw op haar inzicht en weet dat ze het beste voor mij wil."
Snot, tranen, angsten en valkuilen
"Veel generatiegenoten onderschatten het belang van iemands person, vind ik. Ze zoeken de grenzen op van de liefde, in open relaties en individuele ontwikkeling, terwijl je jezelf pas echt tegenkomt in de minst sexy momenten van het leven.
Marjolijn kent mijn snot en mijn tranen, mijn angsten en mijn valkuilen. Ze lacht om mijn grappen, ook de slechte, omdat ze weet dat ik het nodig heb. Ze helpt me met mijn vader, die steeds verder achteruitgaat, en ik help haar moeder met boodschappen doen."
"Onze relatie wordt juist rijker naarmate we ouder worden, en niet saaier. Ik ben nog steeds nieuwsgierig naar Marjolijn, en ook na twintig jaar blijft ze me verrassen. Dan zet ze ineens een sponsorloop op voor zieke kinderen op school of start ze een petitie voor een veiliger kruispunt.
Ze is lief en slim, en lijkt altijd nog wat energie voor ons samen te reserveren in ons drukke leven. Niemand is zo knap wanneer ze de boodschappen in de kast zet of moppert over haar baas als zij."
Nog steeds lekker
"We kunnen op elkaar leunen en naast al die vertrouwde degelijkheid vind ik haar nog steeds lekker. Hoe langer we elkaar kennen, hoe intiemer onze relatie voelt. Dat is liefde.
Ik breek graag een lans voor de lange, truttige relatie en het praisen van je person. Als het niet zo Amerikaans zou klinken, zou ik er tegeltjes van laten maken. Geintje natuurlijk, de liefde is geen grapje. Als het om Marjolijn gaat, ben ik bloedserieus."
De namen Bob en Marjolijn zijn gefingeerd. Hun echte namen zijn bekend bij de redactie.
Gezocht: Liefdeslessen
Voor de rubriek Liefdesles op RTL Nieuws Lifestyle zoeken we mooie, kwetsbare, grappige, inspirerende en goudeerlijke liefdeslessen. Een inzicht, een reflectiemoment. Liefst met hand in eigen boezem. Bleek je uiteindelijk zelf degene met bindingsangst? Had je nooit voor de liefde moeten emigreren of bleek een samengesteld gezin toch een illusie? Journalist Hanneke Mijnster wil je er graag alles over vragen. Vertellen mag anoniem. Mail naar: hanneke.mijnster@rtl.nl.
Klik hier voor meer Lifestyle
