Relatie

Daten in coronatijd: 'Die 1,5 meter was lastig vol te houden'

Door Roxanne Vis··Aangepast:
© iStockDaten in coronatijd: 'Die 1,5 meter was lastig vol te houden'
RTL

Zit net het hele land op slot, word je verliefd. Hoe spreek je met elkaar af als je niet naar de film, de kroeg of een restaurant kunt, en hoe kom je dichter bij elkaar als het risico op een coronabesmetting op de loer ligt? We vroegen het Ruud en Sanne, die elkaar na 19 jaar opnieuw vonden op het hoogtepunt van de pandemie.

Ruud (37) wist haast zeker dat hij haar voorbij zag komen op Tinder, eind maart. Was dat echt Sanne, zijn eerste vriendinnetje van 19 jaar geleden? Was die inmiddels niet gesetteld? Hij besloot het haar te vragen via Facebook. "Ze bevestigde dat ze op Tinder zat, haar relatie was net voorbij. We raakten aan de praat en uren later waren we nog steeds aan het chatten. Ze zei dat ik vroeger veel indruk op haar had gemaakt en - met een knipoog - dat ik het had verpest voor alle vriendjes die na mij kwamen."

Kind aan huis 

Sanne (34) keek wel even raar op toen ze zag dat ze een berichtje had van Ruud, vertelt ze over de telefoon. "Wat moet die nou, dacht ik. Hij mijn eerste vriendje, 19 jaar geleden, ik was tot over mijn oren verliefd op hem." Ruud was destijds 17, Sanne 15. "Ik heb het toen uitgemaakt", zegt Ruud, bijna verontschuldigend. "Ik was nog niet toe aan zoveel vastigheid. Zij was kind aan huis bij ons. Dat benauwde me na een tijdje. Ik was nog zo jong." Sanne: "Ik was een heel verdrietig tienermeisje toen hij het na drie maanden plotseling uitmaakte."

Irene verloor haar man Johan aan de gevolgen van kanker
Lees ook

Irene verloor haar man Johan aan de gevolgen van kanker

Even was Ruud bang dat ze hem dat nu nog kwalijk zou nemen, maar gelukkig reageerde ze gelijk enthousiast op zijn toenaderingspoging. Op het moment dat hij Sanne aansprak was hij zo’n acht maanden vrijgezel, zij net drie weken. Allebei hadden ze inmiddels twee kinderen. Maar het was alsof die 19 tussenliggende jaren er niet waren geweest, zegt Ruud. Ze gingen terug in de tijd en pakten de draad op waar hij was blijven liggen. Al snel wisselden ze nummers uit om via WhatsApp verder te kletsen. "Die gesprekken waren hartstikke leuk", zegt Sanne. Ruud: "Het was heel snel vertrouwd. We hadden lol, maar ook al diepgaande gesprekken. Ik voelde direct een bepaalde chemie, die nog sterker was dan toen."

Lichte klachten

Ze moesten maar weer eens afspreken, daar waren ze het snel over eens. Maar ja, corona. Was dat wel verstandig? Ruud durfde het risico wel te nemen. Hij was er vrijwel zeker van dat hij het coronavirus al had gehad. "Begin maart was ik in Oostenrijk wezen skiën met 60 anderen. Bij de bus terug werd er gezegd: als je een kuchje hebt, mag je niet mee. Iedereen zei dat hij geen kuchje had, maar in de daaropvolgende 12 uur hoorde ik de een na de ander kuchen. Van de groep is 90 procent ziek geworden, een aantal van hen is ook positief getest op corona. Ik had zelf wat lichte klachten. Een kuchje, en mijn smaak en reuk waren heel lang weg."

'Ik had haar al een knuffel gegeven toen we elkaar zagen. Die 1,5 meter was lastig volhouden'

Sanne wist daar niet eens van toen ze besloot gewoon in het diepe te springen met Ruud. "We hebben het er wel even over gehad. Hij vroeg: hoe sta jij ertegenover? Ik had geen verschijnselen en was niet bang dat ik het virus zou krijgen, dus ik wilde hem graag zien." Als ze genoeg afstand van elkaar zouden houden, zou het vast wel goed komen, dachten ze. Maar wat doe je op zo’n ‘eerste’ date als de voor de hand liggende opties - bioscoop, etentje, samen naar de kroeg - ineens geen opties meer zijn?

Zo goed als 1,5 meter afstand

Sanne wist wel iets: vliegtuigen spotten. "Een guilty pleasure van me." Dat er vanwege de coronamaatregelen geen vliegend vliegtuig te spotten viel, dáár had ze alleen niet over nagedacht. Het deed er niet toe: de date was er niet minder romantisch om. Met een meegebrachte picknickmand gingen ze op een bankje zitten, ‘zo goed als op 1,5 meter afstand’. "Maar ja," zegt Ruud, "je zit ook met elkaar in de auto, en ik had haar al een knuffel gegeven toen we elkaar zagen. Dus die 1,5 meter is lastig vol te houden."

Zoenen kon dan ook wel, besloot Ruud. "De eerste keer dat ik haar zoende, op mijn 17e, ging het net zo als nu. Helemaal aan het eind, toen ik haar ten afscheid drie zoenen op de wang gaf. De laatste was op haar mond." Sanne beantwoordde zijn kus zonder aarzelen: "Op zo’n moment, als de spanning zo in de lucht hangt, sta je er niet zo bij stil dat je dat virus kunt oplopen. We waren toen al zo dicht bij elkaar, het maakte niet zoveel verschil."

Samen op de bank hangen

Vanaf dat moment maakte dat hele coronavirus al helemaal niets meer uit. Als een van hen het had, was het kwaad toch al geschied. Voor de tweede date spraken ze daarom af bij Ruud thuis. "Normaal spreek je niet zo snel thuis af, maar nu was er niet heel veel anders te doen.” Sanne: “Hij kookte voor me, we zijn gaan sporten en daarna op de bank gaan hangen. Afstand houden deden we niet meer. Ik had hem al aangeraakt en gezoend, dan denk je er de tweede keer helemaal niet meer bij na. Misschien waren we er te makkelijk in.”

Ook in de anderhalvemetermaatschappij bleken er nog genoeg leuke dingen te doen buitenshuis. Zo huurden ze op een andere date een bootje en gingen ze weer een andere keer samen naar het strand. Sanne, lachend: "Met Hemelvaart, op die zonnige dag. Wij waren twee van die mensen op dat overvolle strand. Gelukkig konden we toch een rustig stukje vinden."

Intenser 

Zo’n (gedeeltelijke) lockdown maakt een prille liefde misschien juist wel nog intenser, denkt Ruud. "Je moet wat creatiever zijn en lol met elkaar kunnen maken zonder afleiding te zoeken in de standaard dates. We gingen sneller de diepte in dan we in ‘het oude normaal’ gedaan zouden hebben, denk ik. Je merkt sneller of het echt iets is als je wordt gedwongen om goede gesprekken met elkaar te hebben omdat er niets anders te doen is. Als je het gezellig hebt met elkaar, maakt het niet zoveel uit wat je doet, daar ben ik wel achter gekomen."

Het vlamt 

Hun ex-partners weten inmiddels van hun relatie, hun kinderen nog niet. Dat is ook de reden dat ze alleen anoniem hun verhaal willen doen. "We willen er nog even mee wachten om het ze te vertellen." Maar áls ze het straks vertellen, aan hun kinderen, en later misschien aan hun kleinkinderen, dan hebben ze in ieder geval een goed verhaal. Sanne: "Het is een heel gekke tijd om zo verliefd te zijn. We zullen het er later vast over hebben hoe roekeloos we toen waren.” “Ruud: “Het is helemaal aan, het vlamt aan alle kanten. Ik geloofde er nooit zo in, maar ik heb toch sterk het gevoel dat het tussen ons zo heeft moeten zijn. Dat je elkaar na 19 jaar weer terugvindt tijdens een pandemie, dat verzin je toch niet? Alleen al daarom moeten we hier wel wat van maken."