De 5 spelregels van... de kraamvisite
Het wemelt van de ongeschreven regels in het leven. Wetmatigheden die niemand je vertelt, maar waar iedereen een mening over lijkt te hebben. In deze rubriek nemen we iedere week een situatie of gelegenheid onder de loep: hoe heurt het daar eigenlijk? Deze week de vijf spelregels van op kraamvisite gaan.
De situatie
Je hebt negen maanden lang gewerkt, gewacht, gehoopt en gedragen en dan is het eindelijk zover: je hebt een kind op de wereld gezet! De hele wereld mag het weten. En blijkbaar willen ze dat ook, want zodra je gebaard hebt komt zelfs je oudtante uit Oud-Beijerland ineens een beschuit met muisjes bij je eten. Maar wat is eigenlijk de mores als het gaat om babybezoek?
De spelregels
1. De vasthoudvraag
De aanblik van zo’n klein frummeltje doet wonderlijke dingen met ons. We zetten grote ogen op, gaan spontaan een octaaf hoger praten en willen het allemaal vasthouden.Volgens Mariska van der Kogel, hoofdredacteur van de magazines WIJ en Zwanger! (bekend van de Blije Doos) is de tijd dat een kind van hand tot hand gaat wel voorbij. “Vraag nooit uit jezelf of je de baby even mag vasthouden. Als je net bevallen bent, ben je als de dood dat je kind van alles oploopt, of ben je gewoon simpelweg te trots om het al uit handen te geven. Nee zeggen is dan soms lastig, zeker wanneer iemand blijft aandringen. Als de kraamvrouw het zelf aanbiedt, dan is het oké en anders gewoon niet.”
2. Nooit plakken en aanwaaien
Was het altijd een zoete inval bij je zus of je vriendin? Vergeet het maar nu. “Voor kraambezoek geldt: een rondje koffie met een beschuit en dan weer wieberen. Echt. Kraamvrouwen hebben hun rust nodig en doen er vooral slim aan om daar van te voren met hun partner ook afspraken over te maken. Na twee kopjes sta je droog, zo simpel is het. En kom ook niet ongevraagd even langs om naar de baby te kijken. Nee zeggen is lastig, zeker voor een vrouw met het emotionele kleurenpalet van Rembrandt in haar lijf. Dus echt, deze is voor jullie, partners: laat die vrouw niet de hele avond met jouw voetbalteam zitten. Het is even kijken dan weer gaan. Sociaal komt straks wel weer.”
3. Schoonheid begint bij jezelf
Als je netjes een afspraak hebt gemaakt om te gaan babygluren, realiseer je dan goed dat je een soort klinische bubble instapt. Een plek waar de buitenwereld even mijlenver lijkt en moeder en kind hartstikke kwetsbaar zijn. “Ben je verkouden of heb je een koortslip? Bel dan af. Leg de keuze niet bij de kraamvrouw neer, maar maak gewoon een nieuwe afspraak.” Ook een no-go volgens Van der Kogel: roken. “Binnenshuis rookt niemand natuurlijk bij de baby, maar ook je peuk vlak voor de deur uitdrukken is geen goed idee. Het is jouw verantwoordelijkheid als bezoeker om schoon binnen te komen en dat geldt dus ook voor die rookwalm die om je heen hangt.”
Op babybezoek? Laat je eigen kinderen dan vooral thuis!
4. B(esp)aar je eigen verhaal
Bevallingsverhalen zijn als een soort truckersgroet: het verbondje van vrouwen die gebaard hebben is onzichtbaar maar absoluut aanwezig. Al is je puber inmiddels allang aan het brommers kieken, op het moment dat je zo’n moeder met pasgeboren hummeltje ziet, vlieg je prompt weer terug naar je eigen bevalling. En voor je het weet wil je er nog over vertellen ook. “Doe dat niet. Een kraamvrouw zit nog in een achtbaan van emoties en wil gehoord worden. Bewaar het gewoon. Over een paar maanden, als jullie aan de wijn zitten, kun je heerlijk alles opdissen. Maar nu. even. niet.” Andersom geldt het trouwens ook, vindt Van der Kogel. “Als kraamvrouw moet je je ook realiseren dat buren en collega’s echt niet op je bloederige foto’s van het moment suprême zitten te wachten.”
5. Geen kans voor kroost
We gaan eruit met een klapper, want deze blijkt toch vaak vergeten (of door de vingers gezien). Laat je eigen kinderen thuis als je op kraamvisite gaat. Hoe lief en mooi het van tevoren ook lijkt, een kraambezoek doe je vooral voor het contact met de ouders en daar hebben kinderen gewoon even niks te zoeken. “Veel te onrustig allemaal. Ze lopen in de weg, maken lawaai, terwijl zo’n kraamvrouw uitgeput is en zo’n baby’tje kwetsbaar.” En je incrowd dan? “Directe familie, beste vrienden, voor je gevoel horen die kinderen er dan gewoon bij. Maar echt, met z’n vijven binnenstappen om naar een baby van een week te kijken is gewoon niet oké. Om die reden zie je ook steeds vaker dat mensen een kraamfeest geven. Eerst een paar weken zelf genieten en dan al het gedoe en plezier in één keer.”