Amateur Rien (42) fietst voor Vaticaanstad op WK voor profs: 'Ik ga gelijk in de aanval'

Zijn loopbaan als wielrenner leest als een jongensboek. Als geboren Groninger reisde hij de wereld over en fietste hij voor kleinere wielerploegen wedstrijden in Nieuw-Zeeland, Maleisië, Indonesië, en ook Australië, het land waar hij in 2009 naartoe verhuisde voor de liefde.

Zijn vrouw Chiara is een Australische diplomate die in Leiden heeft gestudeerd. Ze kreeg aanstellingen in Australië, India en de Franse eilandengroep Nieuw-Caledonië. "Ik heb haar ontmoet in Milaan, voor mijn studie deed ik daar een stage. Ze woonde daar op dat moment en door een gezamenlijke vriend uit Nederland zijn we in contact gebracht. Inmiddels hebben we twee kinderen, een zoontje van tien en een zoontje van zes."

Ambassadeur in Vaticaanstad

De huidige baan van zijn vrouw bood Rien de kans om zondag op het WK wielrennen uit te komen. Ze werd namelijk vier jaar geleden benoemd als ambassadeur voor Australië in Vaticaanstad. Precies een jaar eerder werd in het ministaatje de eerste officiële sportbond opgericht, Athletica Vaticana. 

"De bond is initieel door de paus opgericht", vertelt Rien. "De eerste sport was atletiek. In 2021 is het wielrennen erbij gekomen en ben ik erin gerold. Daarnaast hebben we ook taekwondo, padel, cricket, en een voetbalteam."

Waar je normaal gesproken je nationaliteit verkrijgt door geboorte, geldt dat niet voor Vaticaanstad. Het grondgebied van het ommuurde staatje, dat geheel omsloten wordt door de stad Rome, is kleiner dan het terrein van de Efteling. Vaticaanstad bestaat grotendeels uit de St-Pietersbasiliek, één van de grootste en meest bekende kerken ter wereld, met zijn beroemde plein, musea en tuinen. 

Er is in Vaticaanstad geen ziekenhuis met verloskamers waar baby's worden geboren. Iedereen die er woont of werkt - vooral priesters, bisschoppen, kardinalen en de lijfwachten van de Zwitserse Garde die de paus bewaken - heeft een andere nationaliteit. De huidige paus, Franciscus, is een Argentijn. 

"Mijn vrouw en ik hebben hem al behoorlijk vaak ontmoet via haar werk", zegt Rien. "Hij is een liefhebber en vindt sporten heel belangrijk. Na het vorige WK heeft hij mijn fiets gesigneerd. Die is geveild voor een goed doel en leverde 15.500 euro op."

Rien heeft zelf naast de Nederlandse ook de Australische nationaliteit, en mag als man van de ambassadeur voor sportdoeleinden dus voor Vaticaanstad uitkomen. Omdat Vaticaanstad drie jaar geleden lid is geworden van de internationale wielrenunie UCI , mag hij uitkomen op Europese en wereldkampioenschappen. 

Zo reed hij de afgelopen twee jaar al mee op de WK's in Australië en Schotland, en twee weken geleden op het EK in België.

In tegenstelling tot zijn tegenstanders van zondag, leeft Rien Schuurhuis niet als fulltime prof. Hij heeft na zijn studie tot industrieel ontwerper aan de TU Delft samen met een compagnon in 2012 een eigen bedrijf opgericht in 3D-printen.

Een tijdrovende baan, zo staat hij binnenkort op een beurs in Frankfurt waarvoor zijn bedrijf alle meubels en stands heeft ge-3D-print. "Daar ben ik nu behoorlijk druk mee bezig. Ik kan veel vanuit huis werken, maar moet heel efficiënt zijn met mijn tijd. Mijn zoontje speelt in het weekend voetbal en dan zijn nog allerlei andere dingen. Ik train dus vooral met mezelf, met hulp van een Nederlandse coach die mijn trainingsschema's maakt."

'Boodschap uitdragen' 

Naast zijn voltijdbaan en gezinsleven traint hij nu zo'n 10 uur per week. Ter vergelijking: er zijn veel profs die met gemak de 30 uur per week aantikken. Een goede uitslag rijden op het WK in Zürich (met een loodzwaar parcours van 274 kilometer en bijna 4500 hoogtemeters) of überhaupt de eindstreep halen, is daardoor niet realistisch. 

Maar dat is ook niet waarom hij meedoet, zegt hij. "Het WK is dé belangrijkste eendagswedstrijd van het jaar. Om daarbij te zijn, is voor ons natuurlijk heel bijzonder. Het geeft ons de mogelijkheid om onze boodschap uit te dragen. Die gaat over de manier waarop wij vinden dat sport moet wordt bedreven. Voor ons draait het om veel meer dan alleen winnen, namelijk om inclusie en broederschap. Sporten brengt mensen op een positieve manier samen. Het maakt niet uit waar je vandaan komt, wat voor godsdienst je hebt of hoe oud je bent. Op het sportveld is iedereen gelijk."

Hij wil ook een voorbeeld zijn voor de jeugd. "Het gros van de mensen die sporten, doet dat op een veel lager niveau. Dát is wat je wilt bereiken. Meer mensen aan het sporten krijgen is zoveel belangrijker dan een wereldtitel."

Om die boodschap kracht mee te geven, gaat hij morgen al vroeg in de wedstrijd in de aanval. Om zo de 'vroege vlucht' te halen, het groepje renners dat uit het peloton ontsnapt en daar zo lang mogelijk voor probeert te blijven rijden.

Hopen op televisietijd 

Rien: "Dat is niet alleen het leukste om te doen als renner, maar zorgt er ook voor dat onze boodschap weer de aandacht krijgt. Dat merkte je bij het vorige WK: ik kreeg behoorlijk wat televisietijd toen ik in de tegenaanval ging met George Bennet uit Australië. Zondag is weer het doel om in een ontsnapping te komen."

En hoewel hij dus al een jaartje ouder is, gaat hij ook na dit WK gewoon door met fietsen. Zijn volgende grote droom is meedoen in Rwanda, het land dat komend jaar als eerste land in Afrika de WK wielrennen organiseert.