Julie (23) is stamceldonor: 'De vrouw die mijn stamcellen ontving, is nu weer beter'

Vorig jaar gaven 323 donoren stamcellen af in Nederland. Ter vergelijking: in 2016, het jaar waarin Matchis officieel van start ging als onafhankelijke organisatie, waren er nog maar 50 stamceldonaties. 

De stijging van het aantal jonge donoren is een belangrijke factor voor dit record. Jongere donoren worden vaker opgeroepen dan oudere donoren, en de genezingskans van een patiënt neemt bovendien toe wanneer de stamcellen van een jonge donor komen. Tegelijkertijd zorgt vergrijzing voor veel uitschrijvingen in het donorregister, omdat stamceldonoren niet ouder mogen zijn dan 55 jaar.

Volgens Matchis heeft de dood van PSV-perschef Thijs Slegers ertoe geleid dat stamceldonaties meer aandacht kregen. Slegers overleed in maart 2023 op 46-jarige leeftijd vanwege een afstotingsziekte en besloot zijn verhaal in te zetten om nog zoveel mogelijk stamcel- en bloeddonoren te werven. Daarnaast heeft de organisatie de afgelopen jaren volop ingezet op campagnes op scholen en sociale media. 

Een van die berichten kwam terecht in de Instagram-feed van Julie. Ze raakte meteen enthousiast. "Ik wist dat de kans klein was dat je zou worden opgeroepen, maar waarom niet?", vroeg ze zichzelf af. "Hoe meer mensen zich aanmelden, hoe groter de kans dat een match wordt gevonden. Het leek me een mooie kans om daadwerkelijk iets te betekenen voor een ander."

Wattenstaafje langs je wangslijmvlies

Ze besloot een testpakket aan te vragen via de website van Matchis. "Het proces is vrij eenvoudig. Ik ontving een pakket met een envelop en een wattenstaafje. Daarmee nam ik een wangslijmvliesmonster af, dat ik weer terugstuurde naar Matchis."

Vervolgens kwam ze als potentiële donor in de database terecht. De meeste mensen worden nooit opgeroepen, maar Julie bleek een match te zijn.

In het RadboudUMC in Nijmegen moest ze eerst een aantal vragen beantwoorden over haar gezondheid. "Alles werd geanalyseerd om te bepalen of ik daadwerkelijk de beste match was voor de ontvanger, op basis van een specifiek eiwit."

Een week voor de donatie moest ze zichzelf vijf dagen lang een spuitje met een groeifactor geven, in haar buik. "Dit zorgt ervoor dat je lichaam meer stamcellen aanmaakt. Hoe meer stamcellen, hoe sneller het proces gaat. Het gevoel was even wennen, maar ik heb geen pijn ervaren."

Reiskosten en hotelovernachting vergoed

Op de dag van de donatie, vorig jaar januari, was alles 'perfect geregeld'. "Alle reiskosten werden vergoed en ik mocht de avond ervoor in een hotel in de buurt verblijven. De volgende ochtend werd een infuus in mijn linkerarm geplaatst, waar ze bloed uit haalden. Dat werd door een apparaat geleid om de stamcellen eruit te filteren."

Ze vervolgt: "De donatie zelf voelde geweldig. Het besef dat mijn stamcellen naar iemand gingen die heel ziek was, maakte het bijzonder. Je probeert je in te leven in de situatie van de ontvanger, iemand die je helemaal niet kent, maar die door jouw donatie een tweede kans op het leven krijgt. Het was een bijzonder gevoel en ik zou het zo weer doen."

De identiteit van de donor en de ontvanger blijven anoniem. "Want mocht die patiënt nog een keer stamcellen nodig hebben, dan kan deze persoon de donor niet onder druk zetten om nog een donatie te doen. Het kan dus iemand zijn over de hele wereld."

Julies ontvanger is weer beter 

Donoren mogen wel het geslacht en de leeftijd van de ontvanger weten. "Mijn ontvanger was een 65-jarige vrouw. Een jaar na de donatie mag je aan Matchis vragen hoe het met de ontvanger gaat. Ik heb twee weken geleden gehoord dat mijn ontvanger weer helemaal beter is."

De Eindhovense raadt iedereen aan om een test af te nemen. Nadat ze haar donatie via sociale media had gedeeld, kreeg ze veel positieve reacties van mensen die gemotiveerd werden om ook donor te worden. "Veel mensen zien het niet zitten, omdat ze bang zijn of er te weinig over weten. Ik vond het absoluut niet eng en zou het zo weer doen."