Opgroeien als één van een vierling: 'Voor anderen waren we een attractie'
In het Radboudumc is deze week een vierling geboren. Groot nieuws, net als op 3 mei 1993 de geboorte van de vierling Tessa, Bo, Esmé en Lisa Akse. Hun ouders Anneke en Albert wisten niet wat hen overkwam toen ze opeens te horen kregen dat ze in blijde verwachting waren van niet één, maar vier kindjes.
RTL Nieuws heeft Tessa aan de lijn, één van de vier. Bijzonder vindt ze het dat er nu weer een vierling geboren is in het Radboudumc. "We vroegen ons meteen af of deze vierling ook eeneiig is. Want dat is best uniek." De kans op het krijgen van een eeneiige vierling is 1 op de 11 miljoen, is te lezen op de website van het Nederlandse tweelingenregister.
"Bijzonder om te zien hoe het ziekenhuis zich op de komst van de vierling heeft moeten voorbereiden", zegt Tessa. Aan de bevalling moesten meerdere verpleegkundigen te pas komen: voor elke baby is minstens een arts en een verpleegkundige nodig. Daarnaast zijn er anesthesiemedewerkers, OK-assistenten, een anesthesioloog en een gynaecoloog. "Dat was bij onze geboorte ook het geval", vertelt Tessa. "Mijn ouders woonden in Hardenberg, maar moesten naar Groningen voor de bevalling. Alleen daar hadden ze ervaring met een meerlingenzwangerschap."
Vier meisjes- en jongensnamen
"Mijn ouders moesten vier meisjes- en jongensnamen doorgeven. Bij de geboorte kregen we direct een bandje met onze naam om. Als ik een jongen was geweest, had ik Onno geheten", lacht Tessa.
De trotse ouders hadden al een zoontje, Chiel, toen ze besloten voor een tweede kindje te gaan. Dat het gezin daarmee opeens uitgebreid werd met nog vier kinderen hadden ze niet verwacht. "Mijn vader heeft lang in Duitsland gewerkt. Toen mijn moeder terugkwam van de 20-wekenecho, belde ze hem en zei ze: 'Schat, ik denk dat je even moet gaan zitten.' Ze waren in shock, maar dachten al snel praktisch na. Ze woonden in een huurhuis, waar het een en ander aangepast moest worden."
Overweldigend
Vier bedjes, vier autostoeltjes en stapels luiers in viervoud, er komt van alles kijken bij de komst van een vierling. "Praktisch was het allemaal te regelen, maar mijn moeder heeft het allemaal heel overweldigend gevonden. Ook heeft ze zich heel lang zorgen gemaakt om onze gezondheid en hoe het met ons zou gaan. Gelukkig zijn wij met ruim 33 weken geboren en hebben we een goede start gehad. Tien dagen lagen we in de couveuse in Groningen en bijna tien weken lang in het ziekenhuis. Toen we thuiskwamen, waren we al van de nachtelijke voeding af."
Moeder Anneke werkte in de zorg, maar moest daarmee stoppen. Door haar werk en de aandacht voor de vierling kreeg de familie hulp aangeboden van vrijwilligers en buren. "Vooral op de dagen dat mijn vader in het buitenland aan het werk was. Maar de meeste hulp kreeg mijn moeder van haar ouders."
'Soort van attractie'
De vier meiden trokken in Hardenberg veel bekijks. "Voor de buitenwereld waren we een soort van attractie. Bij een dagje uit kregen mijn ouders altijd vragen. Ik weet nog dat ik dat maar raar vond, ik was toch gewoon Tessa. We zagen onszelf als een individu en geen eenheid."
Ook haar moeder kon er soms boos om worden. Als mensen vroegen hoe het met de meiden ging, zei ze: "Ik heb ook een zoon en hij heet Chiel."
Hoewel de vier qua uiterlijk veel op elkaar lijken, zijn ze nu ze ouder worden steeds beter uit elkaar te houden. Een grote wisseltruc hebben de vier nooit uitgevoerd. "Toen ik slaagde voor mijn rijexamen en een van mijn zussen niet, zei ik voor de grap: ik doe het de volgende keer wel voor jou. Maar dan werd mijn moeder boos en zei ze: 'Jij bent Tessa en jij bent Esmé, je doet het gewoon zelf.'"
Vriendinnen voor het leven
Qua karakter lopen de meiden niet erg uiteen. "Je ontwikkelt je eigen ik. Maar het is niet zo dat we heel erg van elkaar verschillen. Zo werken drie van ons in de kinderopvang als pedagogisch medewerker, alleen Lisa wilde kapster worden." Ook qua kledingkeuze kiezen ze vaak voor hetzelfde. "Als we los van elkaar winkelen, blijken we vaak alsnog hetzelfde gekocht te hebben."
De zussen zijn echte beste vriendinnen. En dat is eigenlijk altijd zo geweest. "Op kleine ruzies na kunnen we het heel goed met elkaar vinden en bellen we elkaar bijna dagelijks. We vertellen elkaar altijd alles als eerste. Voor ons is het pure rijkdom."
De vier zaten gisteravond ook bij Humberto:
Dagelijkse update
Wil jij iedere middag een selectie van het belangrijkste nieuws en de opvallendste verhalen in je mail? Meld je dan nu aan voor de dagelijkse update.