OM eist 4 jaar cel tegen moeder voor doden baby Sem Vijverberg: 'Ik herinner me niets'
Het Openbaar Ministerie eist een celstraf van vier jaar tegen Margot H., de biologische moeder van Sem Vijverberg voor doodslag. Het jongetje werd in 2006 dood aangetroffen in een bevroren vijver in Doetinchem, maar het duurde tot 2022 tot H. als verdachte in beeld kwam.
Volgens justitie staat vast dat H. haar baby kort na zijn geboorte in 2006 heeft gedood. "Sem is opzettelijk om het leven gebracht. Iemand wilde kort na zijn geboorte van Sem af. Het OM acht bewezen dat verdachte Sem alleen van het leven heeft beroofd", zei de officier van justitie.
Het OM acht moord niet bewezen, omdat voorbedachten rade niet bewezen kan worden. Daarom luidt de verdenking doodslag.
Onderzoekers hebben vastgesteld dat het schedeldak van het kindje verbrijzeld is geraakt doordat er 'botsend geweld was uitgeoefend op het hoofdje'. Het kindje is daarna 'in het water gegooid', zei de officier van justitie. Onderzoekers konden niet uitsluiten dat Sem toen nog leefde, het kan dus zijn dat hij uiteindelijk door verdrinking is overleden.
'Het is er niet'
De officier stelde dat Sem 'waarschijnlijk beduidend korter dan twaalf uur heeft geleefd'.
Het kindje kreeg later de naam Sem Vijverberg - de achternaam is een verwijzing naar het voetbalstadion in Doetinchem.
H. kwam pas in beeld als verdachte in 2022 na een anonieme tip die volgde op een landelijke mediacampagne rond de dood van Sem. In september 2022 werd ze aangehouden. Sindsdien houdt ze vol geen enkele herinnering te hebben aan haar zwangerschap of bevalling. Ook vandaag zei ze met tranen in haar ogen: "Er is DNA-bewijs voor, maar zo voel ik het niet. Het is er niet."
Op veel vragen van de rechter zei ze: "Ik weet het niet, ik herinner het me niet. Wist ik het maar."
Dat was ook al zo bij een eerdere regiezitting, zoals te zien in deze video:
Ondanks aandringen door de drie rechters zei H. vandaag: "Er komt niets naar boven. Ik vind het vreselijk om alles te horen wat u vertelt. Maar ik voel het niet. Het is er niet. Ik ben de moeder, maar ik ben de moeder niet."
Op de vraag 'heeft u de baby gedood?' antwoordde ze: "Nee... Ik weet het niet."
Gedragswetenschappers hebben aangegeven dat H. een 'emotieregulatieproblematiek' heeft. Zelf gaf de verdachte aan dat niet te herkennen. Wel zei ze open te staan voor behandelingen door psychologen en andere deskundigen.
H. stelde vandaag meermaals dat ze zelf ook 'naar antwoorden zoekt'. "Ik wil het zó graag weten, want dit kan gewoon niet. Dit is onmenselijk."
Verklaringen van vriendinnen
De rechters hielden haar voor dat er verklaringen zijn van vriendinnen die destijds opmerkingen en grapjes zouden hebben gemaakt over haar dikker wordende buik. Ook daarover zei H. zich niets te herinneren. "Als ik er herinneringen aan had gehad, zou ik meteen gehandeld hebben. Hadden ze me maar geholpen."
Ten tijde van de zwangerschap woonde H. nog thuis bij haar ouders in Doetinchem. Ze studeerde toen aan de lerarenopleiding Pabo en liep stage als docent op een school. Op een vraag van de rechter of een zwangerschap thuis of in haar sociale omgeving een taboe was, zei H.: "Het had thuis gewoon gekund, met mijn ouders en mijn vrienden om me heen. Dat was geen probleem geweest."
Ook voormalige collega's op de school waar ze destijds stage liep hebben verklaard dat er grapjes werden gemaakt over haar dikker wordende buik. H. was vervolgens twee weken ziek thuis, waarna ze zonder buik terugkwam. "Ik herinner me daar niets van", zei de verdachte.
Collega's hebben verteld dat H. toen over haar buik vertelde dat ze problemen had met haar menstruatie. Zij zou, als haar buik werd besproken 'rood' zijn geworden, maar in het algemeen werd er 'alleen gekscherend' over gepraat.
Geheugenverlies niet waarschijnlijk
De ouders en broer van H. hebben verklaard dat ze nooit iets aan haar gemerkt hebben, ook niet dat ze een dikke buik had gekregen. Overigens waren er meerdere toenmalige collega's die hebben verklaard nooit iets gemerkt te hebben, en eveneens zeggen de grapjes niet te herkennen.
Gedragsdeskundigen die justitie raadpleegde, hebben verklaard dat het langdurige geheugenverlies onwaarschijnlijk is. "Er lijkt geen logische verklaring voor haar geheugenverlies te zijn", las de voorzitter van de rechtbank voor. "Het past ook niet in het beeld dat je normaal bij amnesie ziet. Het zou kunnen betekenen dat haar geheugenverlies niet authentiek, niet echt is."
De advocaat van H., Brigitte Roodveldt, vindt dat de rol van haar cliënt niet bewezen kan worden. "De verdenking is alleen gebaseerd op de vaststelling dat zij de moeder is van Sem."
De rechter vroeg H. nog hoe haar leven verder moet. "Ik hoop dat ik ermee kan leren leven", zei H. snikkend, "maar ik weet niet of dat lukt."
De rechtbank doet woensdag 18 december uitspraak.