Hond die baby Leon doodbeet was volgens moeder 'lief en deel van gezin'
In 'een kwestie van seconden' werd de nog geen twee maanden oude baby Leon uit Emmeloord aangevallen. Dat verklaarde de moeder van het kindje vandaag in de rechtbank, waar ze op last van de rechter aanwezig was. Het Openbaar Ministerie (OM) houdt de 34-jarige Maria D. verantwoordelijk voor de dodelijke aanval en eist daarom een voorwaardelijke gevangenisstraf van vier maanden.
Bij de vorige zitting was de moeder niet aanwezig, omdat dat volgens haar advocaat te zwaar voor haar was. Ze is nog altijd bezig met het verwerken van het dodelijke incident met haar kindje.
Die emotie was vandaag duidelijk merkbaar in de rechtbank. Ze moest veel huilen en had zichtbaar moeite met het beantwoorden van de vragen via haar Poolse tolk. "Ik heb heel veel spijt van wat er is gebeurd en als het zou kunnen zou ik mijn leven geven voor mijn kind."
Babynestje
De nog geen twee maanden oude baby Leon lag op die bewuste dag in augustus vorig jaar in een babynestje op de bank in de woonkamer, toen Maria D. naar de keuken ging om een flesje te maken, op zo'n drie meter afstand van baby Leon. De hond - een kruising tussen een pitbull en een Amerikaanse stafford terriër - lag op dat moment bij de baby in de buurt. Ze zou op elk moment zicht op haar kindje hebben gehad, verklaarde ze vandaag in de rechtbank.
De aanval van de hond gebeurde volgens haar in 'een kwestie van seconden' toen ze even bezig was met het flesje. Ze hoorde een geluid en toen ze weer zicht had op de situatie, bleek dat de hond de baby had gegrepen. De hondenaanval veroorzaakte ernstige hoofdwonden bij baby Leon. In het ziekenhuis overleed het jongetje aan zijn verwondingen.
Wat het OM betreft heeft D. die dag haar rol als moeder en haar rol als hondeneigenaar niet voldoende ingevuld. "Ze had anders kúnnen en moéten handelen."
Deel van gezin
Een van de verklaringen die D. vandaag meermaals herhaalde, was dat de hond deel uitmaakte van het gezin. "Wij hielden veel van hem en hij hield veel van ons", verklaarde ze geëmotioneerd. Tijdens haar zwangerschap zou de hond ook niet van haar zijde hebben geweken en regelmatig met zijn kop op haar buik hebben gelegen.
De hond zou volgens haar nooit agressief of alarmerend gedrag hebben vertoond, al droeg het dier buiten een muilkorf en was er een eerder incident met een andere hond. "Als ik signalen had opgevangen, welke dan ook, dan had ik dit nooit laten gebeuren", zei ze huilend. "Geen enkele moeder zou dit hebben toegelaten."
Een andere hond zou de hond van D. eerder - in de periode voor de aanval op baby Leon - hebben aangevallen. D. werd gebeten toen ze probeerde tussenbeide te komen. Ze zei vandaag dat ze niet zeker weet welke hond haar toen heeft gebeten, omdat het chaotisch en donker was.
De hond is nooit naar een training gegaan, zei de vrouw. "We vonden dat niet nodig. Het was een lieve hond die altijd tijd met ons doorbracht." Ze gaf aan niet op de hoogte te zijn geweest dat het hondenras in kwestie van origine vaak zou worden gebruikt bij hondengevechten.
Bewust zijn van risico's
Wat het OM betreft had D. zich bewust moeten zijn van de risico's rond het alleen laten van haar baby met de hond. Het was volgens de officier van justitie al voor de dodelijke aanval bekend dat de hond een agressief en angstig karakter had. Zo wilde de dierenarts het dier alleen met muilkorf behandelen en verklaarden buurtbewoners dat D. geen controle had over het dier wanneer ze samen buiten liepen. "De verdachte heeft die risico's niet of onvoldoende herkend."
De advocaat van D. stelt dat ze niet had kunnen weten dat de hond een gevaar zou vormen voor baby Leon. Buitenom het vechtincident met de andere hond was er volgens de advocaat 'niks wat daarop wees'.
Geen nieuwe honden meer
Naast de voorwaardelijke gevangenisstraf van vier maanden, eist het OM een proeftijd van drie jaar. De officier van justitie wil dat D. in die drie jaar geen honden meer in huis neemt en dat ze meewerkt aan controles van de officiële instanties, bijvoorbeeld de politie of de landelijke inspectiedienst dierenwelzijn.
D.'s advocaat vraagt de rechtbank om de 'humane' route te kiezen en de verdachte wel schuldig te verklaren, maar haar geen straf op te leggen. "De grootste straf is het overlijden van haar kindje. Ze heeft voor de rest van haar leven een gevoel van verdriet, boosheid, rouw, verslagenheid en machteloosheid."
De rechter doet op 18 december uitspraak.