Burgemeesters grote steden sturen brandbrief vanwege personen met verward gedrag
De burgemeesters van Amsterdam, Utrecht, Den Haag en Rotterdam hebben een brandbrief gestuurd aan de Tweede Kamer vanwege het toenemende aantal ernstige incidenten waar personen met verward gedrag bij betrokken zijn. De brief komt in aanloop naar een debat over deze kwestie in de Tweede Kamer volgende week.
De burgemeesters wijzen in de brief op de gevaarlijke situaties die mensen met verward gedrag veroorzaken, soms zelfs met dodelijke afloop. Afgelopen februari werd in het Utrechtse Nieuwegein een 11-jarig meisje op straat doodgestoken door een man in verwarde toestand. In Amsterdam werd in 2023 een 25-jarige man neergestoken door zijn verwarde bovenbuurman. Dit zijn slechts twee uit de vele voorbeelden.
Gemeenten en politie krijgen maar geen vat op de problematiek. Volgens de burgemeesters is het kabinet aan zet om in actie te komen en daad bij het woord te voegen. Ze wijzen onder andere op het tekort aan passende verblijfsvoorzieningen. Hierdoor wonen mensen met verward gedrag vaak in een normale woonwijk, terwijl dat niet passend voor hen is. Het kan gevaar opleveren voor de omgeving. Desondanks blijft de financiering voor passende woonvoorziening volgens de burgemeesters achter.
Bemoeizorg
Ook zou de overheid moeten investeren in zogeheten 'bemoeizorg'. Dat zijn zorgverleners die zorgen voor mensen die niet zelf om hulp vragen, wat vaak het geval is bij mensen met verward gedrag. Nu financieren gemeenten dat op eigen houtje, en verschilt de mate van bemoeizorg daarom per gemeente. Bemoeizorg zou verankert moeten zijn in de wet, stellen de vier grootste gemeenten van ons land.
Gegevens uitwisselen
De burgemeesters dringen daarnaast aan op een snelle invoering van de Wet aanpak meervoudige problematiek (Wams). Deze wet moet het makkelijker maken voor gemeenten, zorgorganisaties en politie om met elkaar te communiceren over complexe gevallen.
Bij ernstige incidenten blijkt regelmatig achteraf dat mensen bekend waren bij de gemeente en zorgorganisaties, maar dat die onvoldoende op de hoogte waren van elkaar. Nu ontbreekt de juridische grondslag om informatie uit te wisselen bij gevallen die niet acuut lijken, maar wel zorgelijk zijn.
