Maikel wacht na dood hulphond al 7 maanden op een nieuwe: 'Ik ben mijn vrijheid kwijt'

De honden die hulphonden moeten gaan worden, worden door KNGF gefokt. Acht weken na hun geboorte gaan ze naar een puppypleeggezin. "Elk jaar worden er rond de 200 KNGF-pups geboren. Om deze pups op te kunnen leiden tot hulphond is het belangrijk dat ze bij een fijn gezin een jaar lang in huiselijke kring opgroeien", legt Monique Velten van KNGF Geleidehonden uit.

Door de coronaperiode is het vinden van pleeggezinnen een uitdaging geworden voor KNGF Geleidehonden. "Alles werd in die periode bijna stopgezet. Daarnaast zien we de laatste tijd ook dat er steeds meer behoefte is aan een hulphond," vertelt Velten.

Het fokken is een natuurlijk proces en gaat volgens Van Velten 'niet zomaar'. Als de pups dan eindelijk zijn geboren, is het vinden van pleeggezinnen een andere uitdaging. "We zien vooral in de zomermaanden dat het moeilijk is om mensen bereid te vinden zo'n puppy voor een jaar in huis te nemen." 

Lange wachtlijst

Een geleidehond werkt minimaal zes jaar en gaat uiterlijk op zijn tiende met pensioen. Twee jaar voordat een geleidehond deze leeftijd bereikt, plaatst KNGF Geleidehonden de eigenaar op een wachtlijst voor een nieuwe hond. "Doordat het overlijden van de hond van Maikel heel plotseling was, staat hij op een wachtlijst die wel 1,5 jaar kan duren," legt Velten uit. Dat heeft er ook mee te maken dat het plaatsen van een hond een echte match moet zijn. 

Het wachten op een nieuwe hulphond beperkt Maikel steeds meer, vertelt hij. Dankzij Orris kon hij overal naar toe. "Naar werk, op vakantie en naar vrienden. Spontane ondernemingen waren met de hulp van Orris geen probleem. Belden vrienden of ik wat kwam drinken in de stad, dan wist ik er te komen met zijn hulp."

Tot zeven maanden geleden. "We waren gaan wandelen op de hei, waar hij rende en speelde. Maar aan het eind van de middag werd hij opeens niet goed. Met spoed werd hij naar een dierenkliniek in Utrecht gebracht", legt Maikel uit.

Orris, acht jaar oud, bleek een tumor te hebben die op de hartzak drukte. Na twee dagen moest Maikel afscheid van hem nemen. 

Afscheid nemen

Hij mist Orris nog elke dag. "In eerste instantie zit je vol in de emotie. Je moet je beste maatje laten gaan, maar daarna komt ook het besef dat je met dat verlies een stukje vrijheid kwijt bent."

Maikel kon niet meer lopend naar zijn werk. "Ik woon en werk in Hilversum, maar het lopen met een blindegeleidestok kost me zoveel energie dat ik nu met de taxi naar mijn werk moet. Als ik iets wil ondernemen met vrienden, ben ik afhankelijk van hen of ze me op kunnen halen. Daardoor voel ik mijn handicap en beperking weer."

Hij hoopt daarom vurig dat hij snel gebeld wordt door KNGF Geleidehonden dat er nieuw maatje is voor hem, maar door het tekort aan puppypleeggezinnen vreest hij dat het nog wel even kan duren. 

"Orris zal nooit vervangen worden, maar ik ben wel klaar voor een nieuwe held op vier poten. Veel mensen weten niet hoe belangrijk puppypleeggezinnen zijn in dit proces."

Onderhoud wordt vergoed

Alle kosten voor het onderhouden van een KNGF-puppy worden vergoed. Velten: "Dat is ook niet de reden waarom het mensen ervan weerhoudt om zo'n pup in huis te nemen. Het moet maar net passen in je gezin en levensfase. Daarnaast zien mensen op tegen het afscheid nemen van de hond, die toch een jaar lang onderdeel van je leven is."

Karin van Rees, haar man Tobie en hun drie tienerzonen voeden samen zo'n puppy op, met hulp van KNGF. "Je krijgt een handboek erbij, ze zijn 24/7 bereikbaar, en om de zes weken komt er iemand thuis om te helpen", vertelt ze. "En het jonge hondje is niet alleen supergezellig, maar leert het gezin ook veel."

Aanrader

Karin zou ieder gezin met tieners aanraden om samen een tijdje voor een pleegpup te zorgen. "Het brengt je gezin echt dichter bij elkaar. Je kunt zoveel liefde delen. Onze hond Ulay kan al die liefde weer doorgeven aan iemand die het goed kan gebruiken."

Natuurlijk hebben ze ook het onvermijdelijke besproken: Ulay blijft niet voor altijd. "Stiekem schuiven we dat voor ons uit. We wisten het van tevoren en we vinden het fijn om iets voor iemand anders te doen, vertellen mijn jongens aan hun vrienden. Mensen moeten vaak ontzettend lang wachten op een hulphond. De jongens trekken zich dat aan. Empathie, nog zo'n levensles."