Vermeende vrijpartij in kolfkamer kost teamleider gevangenis zijn baan
Het leest als een slechte roman: het vonnis waarmee een teamleider van de gevangenis in Zaanstad zijn baan verliest. De man ontving tegen de regels in een privébezoekster in het complex, verbleef ruim 20 minuten met haar in de kolfkamer en was al die tijd onbereikbaar. Gezien zijn functie reden genoeg om hem de laan uit te sturen.
De man (59) werkte sinds 2003 bij de Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI), op het laatst als Teamleider Veiligheid bij het Justitiële Complex Zaanstad. In die functie was het zijn taak om onveilige situaties in het complex te voorkomen. Belangrijk was daarbij dat hij gedisciplineerd en integer te werk moest gaan.
Daar nam de man het echter niet zo nauw mee. Op 11 maart 2023 had hij een privéafspraak met een vrouw, die hij de dag ervoor had aangemeld in het bezoekerssysteem. De gevangenis hanteert een strikt toegangsbeleid op grond waarvan de vrouw eigenlijk niet langs had mogen komen. Desalniettemin liet de teamleider haar binnen, brachten zij enige tijd door in de teamleiderskamer en - naar later bleek - ook 20 tot 25 minuten in de kolfkamer.
Seks met een collega
Dit alles kwam pas een halfjaar later aan het licht tijdens een een-op-eengesprek van een collega-teamleider. Hij vroeg hun gezamenlijke leidinggevende of zij ervan op de hoogte was dat de man een externe bezoekster had ontvangen, met wie hij vermoedelijk seks had gehad in de kolfruimte. Ook vroeg hij zich af of hun leidinggevende wist dat hij daarnaast een relatie zou onderhouden met een andere collega.
De leidinggevende nodigde daarop de man uit voor een gesprek. Direct daarna werd hij geschorst, met doorbetaling van zijn loon.
"Vaststaat dat dit niet was om te kolven. Wat er wel is gebeurd, is niet relevant, stelt de rechter."
Uit verklaringen van collega's komt naar voren dat de man tijdens het bezoek van de vrouw zo'n 20 tot 25 minuten niet bereikbaar was. De man vertelde verder aan collega's dat hij regelmatig seks had met een andere medewerkster, op de werkvloer. Hij was 'er overheen geweest', zei hij daarover tegen een teamleider op opleiding.
Naar aanleiding van deze verklaringen vond een vervolggesprek plaats. De DJI gaf daarbij aan geen vertrouwen meer in de man te hebben. In het ontslagverzoek aan de rechter zegt de dienst dat hij onbereikbaar was tijdens zijn dienst, over het incident heeft gelogen en hij zich als slecht werknemer heeft gedragen door niet in te grijpen bij de roddels over de (seksuele)relatie die hij met een andere medewerkster zou hebben.
Slachtoffer van roddelcultuur
De teamleider komt daartegen in het verweer. De hele zaak zou berusten op roddels, betoogt hij. De vrouw die op bezoek kwam, voelde zich volgens hem depressief en wilde praten. Ondanks dat hij haar een dag eerder al had aangemeld, beweerde hij dat zij onaangekondigd langskwam. Bovendien zijn het de bewakers die haar binnen hebben gelaten, aldus de man.
Hij bestrijdt dat hij een seksuele relatie heeft gehad met haar of zijn vrouwelijke collega. Volgens de man is hij slachtoffer geworden van de roddelcultuur in de gevangenis, waar de DJI nog eens aan heeft bijgedragen door hem pas 8 maanden na het incident naar huis te sturen.
De kantonrechter concludeert echter dat de man wel degelijk de fout in is gegaan. Zijn vrouwelijk bezoeker had niets in de gevangenis te zoeken, iets dat de man tijdens de zitting ook toegaf. Dat hij op de bewakers probeert af te schuiven dat ze überhaupt binnen is gekomen, valt ook niet in goede aarde. De man heeft haar per slot van rekening zelf aangemeld. de bewakers konden en mochten er daarom vanuit gaan dat zij het complex mocht betreden.
De man erkent verder dat hij met het bezoek in de kolfkamer is geweest en daar enige tijd heeft verbleven. Vaststaat dat dit niet was om te kolven. Wat er wel is gebeurd, is voor het ontslag niet relevant, stelt de rechter. De man was onbereikbaar op zijn werk- en privételefoon, en heeft daarmee bewust en onnodig een veiligheidsrisico genomen.
20 jaar goede staat van dienst
De wisselende verklaringen van de teamleider over het gebeurde helpen de man ook niet. De kantonrechter kan zich niet aan de indruk onttrekken dat hij niet helemaal open en eerlijk is geweest, terwijl betrouwbaarheid en integriteit juist bij zijn functie horen.
Kortom, stelt de rechter: de teamleider heeft zich niet gedragen zoals van hem verwacht had mogen worden. Het ontslag is daarom terecht. Omdat de man 20 jaar lang een goede staat van dienst heeft gehad, krijgt hij wel een transitievergoeding mee van tienduizenden euro's. De billijke vergoeding die hij eiste, wordt hem niet toegekend, omdat zijn werkgever naar het oordeel van de rechter niet ernstig verwijtbaar heeft gehandeld.