Burn-out bleek hersentumor: zo gaat het met Mathijs na zijn operatie
Het was vorige week donderdag erop of eronder voor Mathijs van Wijngaarden. De 26-jarige man uit Capelle aan den IJssel, die drie jaar lang dacht een burn-out te hebben, werd geopereerd aan zijn hersentumor. Sinds hij vorige week met zijn verhaal in de media verscheen, wordt hij overladen met berichten. "Het gaat goed met me."
Vorige week vertelde Mathijs in Editie NL hoe hij jarenlang kampte met angst- en epileptische aanvallen. Hoewel het volgens de huisarts ging om een burn-out bleek hij rond te lopen met een hersentumor, inmiddels ter grootte van een tennisbal. Hij moest met spoed onder het mes.
Vorige week donderdag om 9.00 uur was het moment daar. "Ik was zenuwachtig. Vooral toen ik de operatiekamer inreed", vertelt hij. "De dag ervoor had ik de hersenchirurg al ontmoet. Die had me wel vertrouwen gegeven. Maar toch: er zaten grote risico's aan. Je hebt geen idee hoe je wakker wordt."
Afscheid
"Een hel", zo omschrijft zijn moeder Petra de dag. Samen met Mathijs' vrouw Jaimy was ze er die ochtend bij. "We hebben afscheid van hem genomen en zijn meegelopen naar de operatiekamer, tot we niet meer verder mochten."
Het viel haar zwaar. "We deden nog heel luchtig en zeiden: 'Joh, jij gaat dit rocken. Denk maar aan iets moois, en dan ga je heerlijk die narcose in.' Maar toen de deur dichtging en we ons omdraaiden, stortten we allebei in", herinnert Petra zich. "Niet weten hoe het gaat aflopen is ontzettend heftig."
Gespannen uren volgden. "Vooraf was niet bekend hoe lang de operatie zou duren. De artsen hadden gezegd dat het in principe een goed teken was als we lang niets zouden horen, want dat zou betekenen dat ze meer weefsel konden weghalen. Ik hoopte in ieder geval vóór 15.00 uur geen belletje te krijgen."
Ze zijn naar huis gegaan om afleiding te zoeken. "Dat lukte natuurlijk totaal niet. We hebben elkaar alleen maar aan zitten kijken. Ik was zo bang", zegt Petra.
Zingend uit de narcose
Iets voor 18.00 uur kwam het verlossende telefoontje en zijn Petra en Jaimy weer naar het ziekenhuis gegaan. Ze waren erbij toen Mathijs wakker werd uit zijn narcose. "Ik weet nog dat ik slaperig was", vertelt hij. "Maar ik was vooral heel blij en begon meteen te zingen. Vooral dat mijn armen en benen het nog deden was een grote opluchting."
Hoeveel van de tumor de chirurg heeft kunnen verwijderen, is nog onbekend. "Het enige wat we weten is is dat de operatie goed is gegaan en er 'best veel' weggehaald is", zegt Petra. "Het weefsel is naar het lab gestuurd en op kweek gezet. Het is nu wachten op de uitslag. Daarna horen we van de arts of er bijvoorbeeld bestraling of chemo gestart moet worden."
Sinds maandag is Mathijs weer thuis. Hij voelt zich goed. "Het gaat elke dag een stukje beter. Ik heb nog wel hoofdpijn na het slapen, omdat ik dan op m'n hoofd lig. En de linkerkant van mijn gezicht blijft nog een beetje hangen. Maar mijn epileptische aanvallen zijn weg, en ik heb mijn energie van jaren geleden weer terug. Ik voel me veel beter."
Muziek
Die energie zorgt ervoor dat Mathijs, die dj en producer is, meteen weer zin heeft om aan de slag te gaan. Trots vertelt hij dat hij dat hij alweer de studio in is gedoken om muziek te maken. "Maar wel op een laag pitje hoor", zegt zijn moeder er snel achteraan. "Hij moet rustig opbouwen."
Social media
Mathijs is dankbaar voor de vele berichten die hij heeft gehad. "Er zaten veel mensen bij die hetzelfde hebben meegemaakt, of die een burn-out hebben en er ook bang voor zijn. Ik ben blij dat het onderwerp meer aandacht krijgt. Als ik weer helemaal beter ben, zou ik me er graag meer voor willen inzetten. Want dit leed wil ik anderen graag besparen."