Wanhopig door overlast huisdieren: 'Hond van buren blafte drie dagen aan een stuk'

Christa woonde heerlijk in haar huis in een woonwijk in Wijk bij Duurstede. Totdat haar buurman besloot varkens te gaan houden. In zijn kleine achtertuin. 

"In het begin sliep het varken nog binnen, in een bench. Toen hadden we er weinig last van. Maar toen-ie groter werd, ging ie naar buiten. Sindsdien is het echt verschrikkelijk wonen."

Strontvliegen

De aanschaf werd volgens Christa niet overlegd. "De tuin werd opeens omgeturnd tot varkensverblijf. In het tuinhuisje sliep het beest en er kwam een modderpoel middenin de tuin."

Wat je daar van merkt? "Ik sla elke dag gemiddeld 16 strontvliegen dood. En die stank, niet te harden. We kunnen nooit meer buiten zitten, maar ook binnen ruik je die smerige lucht. En wat te denken van dat gegil? Varkens kunnen gillen, niet te doen."

Een half jaar geleden kwam er een tweede varken bij. "Sindsdien is het helemaal niet meer te doen. Die stank, die herrie, die vliegen; verschrikkelijk."

Hondjes 

Dat geschreeuw, hoort Vivianne ook. Maar dan uit de bek van de hond van haar buurman. "Zo'n klein keffertje. Dat beest heeft een keer drie dagen achter elkaar lopen blaffen. Gekmakend, echt!"

Vivianne is hoogzwanger en dus ook nog eens veel thuis: "Zo'n hoog gillend geluid. Het gaat door merg en been."

'Neem het serieus'

Geluidsoverlast van mensen of dieren; het is een probleem dat veel meer aandacht moet hebben in onze samenleving, vindt onderzoeker Tjeerd Andringa van de Rijksuniversiteit Groningen.

"De overlast zorgt soms voor heel grote problemen en kan zelfs tot veel wanhoop leiden. We moeten het met elkaar bespreekbaar maken."

Wat te doen?

Wat te doen als je de overlast ervaart? De meest logische stap: meld het bij het baasje. "Soms zijn baasjes zich niet bewust van de overlast. Dus bel aan, en maak het probleem bespreekbaar. Dan kun je samen tot een oplossing komen."

Maar Andringa geeft toe: dat werkt niet altijd. "En als dat niet lukt; dan wordt het inderdaad een heel vervelend en lastig probleem." Want: overlast van dieren is niet strafbaar. 

'Allerlei poep en plas'

Christa en Vivianne kunnen daarover meepraten. "Mijn man heeft met de buurman gepraat over de varkens en bijvoorbeeld gevraagd of hij de grond eens wil schoonmaken. Daar zit allerlei poep en plas in, wat vreselijk stinkt. Maar hij belooft gouden bergen, er gebeurt niets."

Daarna schakelde Christa een boa (buitengewoon opsporingsambtenaar) in: maar ook dat leverde niets op. "Ik denk er nu over om naar de rechter te stappen. Er moet gewoon iets gebeuren. Ik trek het niet meer."

Vijandelijke sfeer

Vivianne heeft contact met haar buren, maar alleen via Facebook. "En dan is de sfeer vooral vijandelijk. Dan zegt ze dat het haar hond niet is of dat het allemaal wel meevalt. Of dat wij ook herrie maken. Het schiet niet op."

Vivienne heeft ook buurtpreventie ingeschakeld. "Via een buurtbemiddelaar heb ik geprobeerd het gesprek aan te gaan, maar na een paar dagen kreeg ik te horen dat de buren niet wilden. Tja, dan houdt het op."

Vanzelf oplossen

Soms lost een probleem zichzelf op. Bibiane had last van een overactieve haan. "Midden in een woonwijk. Iedere ochtend tussen 4 en 4.30 uur begon-ie." 

Zo'n beest hoort op een boerderij, niet in een woonwijk, vindt Bibiane. "4 uur is echt heel vroeg. En iedere dag hè, zo'n dier houdt geen weekend. Ik ben een echte dierenvriend, maar was echt in staat om dat beest iets aan te doen. Natuurlijk heb ik dat niet gedaan."

Opeens was het weg

De overlast duurde maanden. De buurman erop aanspreken was niet echt een optie, vindt Bibiane. "Het was niet echt een type waarmee je een gesprek kon voeren."

Op een dag was de herrie weg. "De haan was weg; wat een opluchting." Maar de vreugde was van korte duur. "Er kwam weer een nieuwe, maar die verdween op een dag ook weer. Ik had het gemeld bij de wooncorporatie. En er waren meer klachten binnengekomen. Ik denk dat dat heeft geholpen. Die plotselinge rust: zo heerlijk!"

'Neem het serieus'

Onderzoeker Tjeerd Andringa vindt dat geluidsoverlast niet alleen meer bespreekbaar moet worden, maar ook meetbaar. "Zo ben ik voorstander van het ontwikkelen van een app die geluidsoverlast in kaart kan brengen. Als je kunt meten dat de hond van de buurman veertig keer keer geblaft, dan kun je een dossier opbouwen."

En wooncorporaties moeten overlast serieuzer nemen; vindt Andringa. "De politiek moet het onderwerp ook bespreekbaarder maken. We moeten met elkaar sociale normen opstellen."

'Overlast ervaren, verschilt per persoon'

Of iets als overlast wordt ervaren, verschilt overigens per persoon, zegt onderzoeker Tjeerd Andringa. Dat ligt aan onze hersenstam.

"Mensen nemen een geluid op en kunnen daar een negatieve associatie mee krijgen, bijvoorbeeld als je er wakker door wordt gemaakt. Als je hersenstam een geluid ontdekt en opneemt dan geeft de hersenstam dat door aan de grote hersenen. Als je het geluid- het blaffen van die hond - dan nog een keer hoort, spring je al snel in de gordijnen."

Allerlei mogelijkheden

Dit patroon doorbreken, is moeilijk. "Wat de één als overlast ervaart, hoort een ander niet. Het is niet zo dat mannen daar gevoeliger voor zijn. Of vrouwen. Jong of oud maakt ook niet uit."

Een andere bruikbare tip: neem oordoppen. "Of denk aan andere maatregelen. Isoleer bijvoorbeeld je kippenhok. Er zijn allerlei mogelijkheden om de overlast kleiner te maken."