Zo deal je als ouder met vervelende online ervaringen van je kind
Pesten, ruzie, bedreiging of het ontvangen van ongewenste berichten. Een op de drie tieners maakt iets vervelends mee op internet. De jongeren zoeken de oplossing voor deze problemen vaak bij hun ouders.
RTL Nieuws legt vijf vervelende online situaties voor aan opvoeddeskundige Marina van der Wal. Zij geeft advies: hoe kun je als ouder het beste omgaan met online ruzie of pesten? En wat als je kind online bedreigd wordt en ongepaste berichten krijgt?
1. Je kind heeft ruzie in een groepsapp
Uit het onderzoek van Safer Internet Centre Nederland blijkt dat een op de drie ouders vindt dat het zoeken naar een oplossing de verantwoordelijkheid is van ruziemakende kinderen zelf. Van der Wal: "Maar jij leert het kind hoe het zich gedraagt in ruzies en hoe het weer kan de-escaleren. Dit is hetzelfde als je kind leren om met mes en vork te eten en met twee woorden te praten. De online etiquette leert je kind thuis en de school ondersteunt daarbij."
"Vraag allereerst of je kind wil stoppen met berichten terug sturen en of je mag meelezen vanaf het begin van het gesprek. Doe dit dan zo objectief mogelijk. Wat was de aanleiding van deze ruzie? Laat je kind de ruzie samenvatten en in een berichtje terugsturen met de uitnodiging om er offline met elkaar over te praten, eventueel met een docent erbij."
2. Je kind krijgt ongepaste berichten en foto's
Sommige tieners liggen nachten wakker door ongepaste berichten. Kinderen krijgen in WhatsAppgroepen en privéberichten kinderporno en wraakporno onder ogen. Maar soms gaat het om zeer gewelddadige video's waarin mensen worden vermoord. "Dit kan iedereen overkomen. Als je kind onderuit gezakt op de bank zit en er komen ongewenste berichten binnen, voelt je kind zich nergens meer veilig. Hierbij is de eerste les om je kinderen te leren om ongewenste berichten niet door te sturen."
"Het gaat hier bijvoorbeeld over sexting: het verspreiden van seksueel getinte berichten, foto's of video's. Vraag om die berichten te verwijderen. Ongewenste zaken stoppen namelijk bij jouw kind. Als er sprake is van misbruik van bekenden, kan je vragen hoe je als ouders kunt helpen."
3. Je kind wordt online gepest
"Dit is de grootste reden voor een onveilig gevoel. Vroeger kon je hard wegrennen en de deur op slot doen. Online kan dat niet. De berichten komen gewoon binnen. Kinderen vertellen hier niet graag over want dan voldoen ze niet meer aan het gelukkige praatje: 'Lieverd, het maakt niet uit zolang je maar gelukkig bent'. Ze hebben het gevoel dat hun ouders teleurgesteld zullen zijn, omdat ze niet gelukkig zijn."
"Kinderen voelen zich schuldig en schamen zich als ze gepest worden. Wanneer een kind zich schuldig voelt, is het belangrijk om te vragen of het kind ook schuldig is. Wat kan je er aan doen, misschien sorry zeggen? Bij schaamte moeten kinderen kunnen schuilen. Bied een veilige omgeving zodat ze erover kunnen praten. Als kinderen het niet aangeven, maar je merkt wel dat een kind zich anders gedraagt, waarschuw een leraar zodat jullie beiden alert zijn en eventueel kunnen helpen."
4. Je kind wordt online bedreigd
"Onderneem onmiddellijk actie als je kind bedreigd wordt, dit geldt voor zowel online als offline bedreigingen. Maar doe dit wel in overleg met je kind. Die heeft op dat moment het gevoel dat het alleen maar erger kan worden. Dit komt door dreigementen zoals: 'Als je dit doorvertelt dan... sla ik je in elkaar of verspreid ik je naaktfoto's'. Dit gevoel moet je overstemmen, maar wel met keuzes."
"Je kind schaamt zich over dit soort gebeurtenissen en wil voelen dat die zich serieus genomen wordt. Dus in plaats van voorkauwen wat jullie gaan doen, vraag je het aan je kind. 'Wat wil je? Praten met een rector of met de politie? Welke keuze je ook maakt, we gaan actie ondernemen'."
5. Er speelt iets, maar je kind zegt niets
"Allereerst is het in alle situaties belangrijk dat je geïnteresseerd bent in je kind. Door 's avonds bij het eten te vragen naar hoe het op school was én hoe het online was, neem je het online leven van je kind serieus. Dan is de drempel veel lager om naar jou te komen met problemen. Als je vervolgens flauwe opmerkingen maakt, neemt je kind je niet meer in vertrouwen."
"Maar een kind neemt niet altijd hun ouder in vertrouwen. Als je er in zo'n geval over hoort, is het belangrijk dat je het gesprek opent. Vertel dat je geschrokken bent. In plaats van dat je vraagt waarom het niet aan jou verteld is, vertel dat je het verschrikkelijk vindt dat je kind er alleen mee worstelde. Geef aan dat je wil helpen met het zoeken naar oplossingen. Het is dan aan het kind om jou wel of niet verder in vertrouwen te nemen."
