Zij stonden op de Dam: 'Racisme is een eeuwenoude pandemie'
Zo'n 5000 mensen kwamen gisteren samen om te demonstreren tegen racisme. Zij wisten dat corona het land nog niet uit is, maar de drang om te strijden voor een tolerantere samenleving, was groter dan de angst op besmetting. Vier demonstranten aan het woord over waarom zij naar de Dam kwamen.
Amy (34) uit Amsterdam:
"Ik hoorde twee uur voordat de demonstratie begon over het evenement. Vanwege corona twijfelde ik om te gaan, maar hoe naïef het misschien ook was, ik had niet verwacht dat het zo druk zou worden. Daarom besloot ik te gaan, ik vond dat ik mijn stem moest laten horen. Racisme bestaat nog steeds in Nederland, veel mensen zijn zich daar niet bewust van. En het is niet meer genoeg om alleen te zeggen dat je daar voor of tegen bent.
Zelf ervaar ik ook wat racisme in Nederland is. Zo word ik bijvoorbeeld geregeld achtervolgd door medewerkers van winkels tijdens het shoppen. Ik ben ook een keer samen met een ander (wit) meisje aangehouden door de politie op mijn scooter. Zij mocht verder rijden, ik kreeg een boete. Daarnaast is het twee keer voorgekomen dat mijn aanvraag bij Airbnb afgewezen werd en mijn (witte) vriendin dezelfde aanvraag deed en die wel geaccepteerd werd. Nu laat ik meestal de reservering door mijn (witte) vriendinnen doen om dit soort afwijzingen mezelf te besparen.
Nee, het is niet zo ernstig als in de Verenigde Staten, we zijn hier zeker verder, maar nog lang niet zo tolerant als we met z'n allen denken. We houden vooral van het idee dat we dat zijn.
En alle kritiek die er nu is vanwege corona begrijp ik, maar ik vond dit een toepasselijke slogan daarbij: racisme is een eeuwenoude pandemie."
Wanjiku (18) uit Amersfoort:
"George Floyd is een van de vele onschuldige zwarte mensen die zijn vermoord door de politie, puur op basis van hun huidskleur. Ik ben naar de Dam gegaan om solidariteit te tonen met mijn gemeenschap en om te protesteren tegen racisme, niet alleen in de VS maar ook in Nederland en waar dan ook ter wereld. Dit kan niet langer zo doorgaan.
De wereld moet weten dat zwarte mensen het verdienen om te leven. Het geluid van mensen die klaar zijn met onderdrukking en ongelijkheid, moet gehoord worden. Racisme is niet het probleem van één groep, maar het probleem van een maatschappij waarin wij allemaal leven. Iedereen heeft daarin een stem. Helaas is het zo dat er naar sommigen minder geluisterd wordt en daarom is het belangrijk dat iedereen zijn stem laat horen. Niemand verdient het toch om vermoord te worden op basis van huidskleur, door de mensen die je horen te beschermen? Wees daarom niet stil!
Het probleem is dat heel veel Nederlanders denken dat racisme helemaal geen groot probleem is. Dat kan je zien in grote en kleine dingen. Ik heb bijvoorbeeld wel eens eten naar mijn hoofd gegooid gekregen terwijl ik uitgescholden werd voor het n-woord. Maar ook opmerkingen zoals 'wat ben je eigenlijk welbespraakt' hebben een veroordelende ondertoon. Omdat veel Nederlanders nooit te maken krijgen met racisme, vinden zij het vaak ook ongemakkelijk om hierover te praten. Maar het is juist belangrijk dat de dialoog, ook in ons land, niet vermeden wordt zodat er meer bewustzijn komt over het probleem.
Natuurlijk vond ik het niet chill om te protesteren met corona, maar we moeten wel. De boodschap die wij duidelijk proberen te maken: iedereen verdient een gelijke behandeling, is te belangrijk om verloren te laten gaan. Het is spijtig dat er pas zoveel erkenning voor dit probleem is nádat George Floyd werd vermoord, maar daarom kunnen we niet langer wachten en moeten we nú onze stem laten horen. Dit is de reden dat ik niet heb getwijfeld om te protesteren. Genoeg is genoeg."
Gina (27) uit Amsterdam:
"Racisme is een collectief probleem, ook hier in Nederland. Als iedereen zich daarover eerder had uitgesproken en als iedereen zich daar al bewust van was, dan hadden we gisteren niet massaal naar de Dam hoeven gaan. Maar omdat mensen zo stil zijn hierover, en er niets aan wordt gedaan, hadden we geen andere optie.
Ik heb ook gevallen van racisme meegemaakt, ondanks dat ik zelf vrij licht ben. En ik zie het ook om mij heen. Dat kennissen, vrienden of geliefden ergens van verdacht worden bijvoorbeeld, zonder dat ze iets hebben gedaan, enkel op basis van hun etniciteit of kleur. Het resultaat hiervan is bijvoorbeeld dat veel donkere kennissen en vrienden van mij op dagelijkse basis zichzelf kleiner maken dan dat ze zijn.
Wanneer zij 's avonds over straat lopen, zijn ze zich er van bewust dat anderen racistisch gemotiveerde 'angst' voor hen hebben. Waardoor ze afstand tot anderen proberen te bewaren en ontwapenend glimlachen. Maar het zijn niet alleen mijn kennissen of vrienden, donkere mensen worden al jarenlang systematisch racistisch bejegend, onderdrukt en zelfs vermoord, het is een probleem van witte suprematie.
Dit moet nu afgelopen zijn!
Omdat ik hiervoor ben gaan demonstreren, in tijden van corona, weet ik dat ik een risico heb gelopen. Ik ben daarom ook extra voorzichtig nu. Mijn huis ontsmetten, extra vaak mijn handen wassen, afstand houden tot anderen. En ik denk er nog over na om me te laten testen op corona."
Samantha (30) uit Almere:
"Op het moment dat ik de flyer over de demonstratie op sociale media zag, wist ik meteen dat mijn aanwezigheid van groot belang was. Ik vond het belangrijk om mijn steun en solidariteit te tonen met de demonstranten in de Verenigde Staten en daarnaast actie te voeren tegen institutioneel racisme en geweld tegen zwarten, ook in Nederland.
Ik heb zelf ook wel eens te maken gehad met racisme. Ik kan me een dergelijke situatie nog goed herinneren toen ik 17 jaar was en mij had aangemeld voor de modeschool in Hilversum. Ik werd uitgenodigd en moest twee toetsen maken, die gingen goed. Daarna volgde een gesprek. Dat begon net zo goed, maar toen ze mijn identiteitsbewijs vroegen, kreeg het gesprek een ommekeer. De vragen veranderden, want waar ze eerst vroegen waarom ik naar de modeschool wilde, vroegen ze nu hoe lang ik al in Nederland woonde, of mijn ouders ook uit Suriname komen en hoe lang mijn vader en moeder hier al zijn.
Ik werd uiteindelijk niet aangenomen. De docent die mij weigerde, schrok ervan toen ik verhaal kwam halen waarom ik als enige uit de groep van 17 dames niet was toegelaten. Ik heb er nooit een goede uitleg voor gekregen.
Daarnaast heb ik een aantal situaties op de werkvloer meegemaakt rondom zwarte piet. Wanneer men de discussie met mij aangaat waarom het racisme is, krijg ik vaak te horen: 'Als het je niet bevalt, ga je toch terug naar je eigen land.'
Ik vond dat ondanks de coronamaatregelen, demonstreren gisteren het risico waard was. En we zullen bidden dat door de mondmaskers en de buitenlucht de verspreiding van corona nihil is geweest. Ik vind het belangrijk dat men niet alleen gisteren - over Black Lives Matter - vocaal durft te zijn over racisme. Dit moeten ze ook zijn over zwarte piet, over racisme in het algemeen. Tegen hen zeg ik: Je bent niet alleen, wij staan achter je en met je."
