Wim wil Especially Me op zijn uitvaart: 'Wat verlies ik allemaal als het zover is?'

Welk nummer wil je sowieso laten horen op je eigen afscheid?

Especially Me van Low.

Waarom juist deze?

"Dit voorjaar zouden mijn vrouw en ik naar een concert van Low gaan, een band die ik ontdekte door een interview dat ik hoorde met de drummer. Ze hadden hun tournee moeten uitstellen omdat de zangeres eierstokkanker had. Een heel mooi en kwetsbaar gesprek, waardoor ik besloot meer nummers van deze band te luisteren. Ik keek ernaar uit, maar toch konden we niet gaan. Ik had namelijk een longembolie, voor de tweede keer alweer, dus ik ging bijna dood. Voor iemand van zestig ben ik fit en slank en ik sport nog ook, maar het was kantje boord."

"Die kwetsbaarheid uit het interview, hoor en voel ik ook bij dit nummer, Especially Me. Cry me a river so I can float over to you, zingt ze. Ik kende het nummer al, maar door dat interview en door mijn eigen ervaring ben ik er anders naar gaan luisteren. Ik ben zelf niet bang geweest om dood te gaan, maar ik merkte wel een gevoel van verlies. Wat ga ik allemaal verliezen als het echt zo ver komt? Die vragen spreken ze naar elkaar uit in dit nummer. Prachtig."

Wat zegt het over je leven?

"Toegegeven, met de titel 'Slotakkoord' heb ik wel wat moeite. Dit nummer is echt iets van deze periode, dus dat kan nog wel veranderen. Dus om dit echt een slotakkoord te noemen? Nee. Maar weet je, ik luister ook zoveel muziek. En ik lees veel poëzie. Dat zou ik ook mooi vinden, als er een gedicht wordt voorgedragen."

"Hoewel ik niet meer gelovig ben, vind ik liedjes over dood en religie nog steeds spannend. Het gaat namelijk om betekenis geven, en dat vind ik belangrijk in het leven. We zoeken allemaal naar clou’s naar hoe het moet in het leven en hoe het straks zal zijn. Daarom vind ik muziek en poëzie ook zo mooi, al die inzichten van een ander helpen je weer een stukje verder."

Waar luister je het liefst naar muziek?

"In de woonkamer. Dat is echt mijn plek. Muziek eist me altijd zo op, dan kan ik niet ook nog met iets anders bezig zijn. De bank ligt bezaaid met stapels cd’s en de kasten staan er vol mee. En dan het liefst unieke exemplaren die ik bij obscure zaken achter uit de bak pluk."

"Ik weet precies wat ik heb en welk nummer waarop staat, terwijl het voor anderen een grote chaos lijkt. Mijn vrouw luistert regelmatig mee, maar het liefst zet ik ‘s avonds een mooie plaat op. Of twee. Ik heb ook geen tv. Laat mij maar lekker grasduinen in teksten en melodieën. Ik heb ook een cd-speler op de overloop, zodat ik Bob Marley kan luisteren onder de douche."

Hoeveel lijstjes heb je staan op Spotify?

"Geen een, want van Spotify word ik heel nerveus. Ik wil een album in mijn hand hebben, naar de hoes kijken en de volgorde van de nummers weten. Ik sprak laatst met iemand die vaak van die verzamellijstjes op Spotify opzet, en niet eens meer weet naar welk nummer of welke artiest hij luisterde. Het was een soort muzikale brei geworden. Niks voor mij."

Wat is je guilty pleasure?

"Terry Scott Taylor. Een singer-songwriter uit dezelfde linkse evangelische stroming als Bob Dylan. Zijn platen en albumhoezen zijn net als de graphic novels die ik zo graag lees. Een soort mystery land, en een plaatje van een meisje dat een mandje met licht brengt. Het zijn een soort sprookjes waarin alles goedkomt. Als ik verzinnebeeld wat ik zou willen nalaten aan de wereld, dan zit het daarin. Dus ik ga ervanuit dat mijn kinderen ook wel een nummer van Terry Scott Taylor laten horen als het zover is."

Meedoen?

Welk nummer moet er op jouw uitvaart worden gedraaid? En wat zegt dat over jouw leven? Wil je meedoen aan deze rubriek, mail dan je verhaal naar hanneke.mijnster@rtl.nl