Jesse Wijnans over Fins succes: 'Ontlading, maar nog geen feest'
Jesse Wijnans (31) is zaterdag de enige Nederlander in de finale van het Eurovisiesongfestival in Liverpool. De in Breda geboren latindanser staat op het podium met de Finse act Käärijä en zwaait dus met een blauwwit vlaggetje in de green room. "Het is een beetje landverraad", lacht hij in gesprek met het ANP.
"Het zou leuk zijn om hoog te eindigen, maar het is maar een klein deel van het hele proces dat we hebben meegemaakt"
Afgelopen dinsdag werden in de eerste halve finale Mia Nicolai en Dion Cooper naar huis gestuurd, maar Jesse ging met Käärijä, de artiestennaam van de Finse Jere Pöyhönen, wel naar de finale. Het nummer 'Cha Cha Cha' dingt volgens de bookmakers zelfs mee met de eindzege, iets waar Jesse liever niet mee bezig is.
"Als ik erover nadenk, word ik wel echt zenuwachtig. Dus dat ga ik ook niet doen", zegt hij. "Ik moet mij focussen op de act, niet alleen voor mij maar ook voor Jere zelf. Ik gun het hem zo erg dat ik mijn eigen emoties aan de kant moet zetten en dat doe ik ook. Het zou leuk zijn om hoog te eindigen, maar het is maar een klein deel van het hele proces dat we hebben meegemaakt. Het is niet zo dat ik denk: we moeten winnen. Maar het zou natuurlijk wel leuk zijn."
De spanning in de eerste halve finale was minder groot, stelt Jesse. "Eerlijk gezegd hadden we wel verwacht dat we door zouden gaan omdat het nummer nu zo'n hype is", zegt hij. Toch kwamen er zenuwen toen eenmaal de uitslag kwam. "Toen dacht ik wel: oeh, dit is nu wel het moment. Zouden de landen wel echt hebben gestemd? Het had ook gekund dat het publiek zou denken: daar wordt wel op gestemd. Dus toen ik daar zat schoot toch door m'n hoofd dat het zomaar voorbij zou kunnen zijn."
Van een groots Fins feest was nog geen sprake. "Op dat moment was er natuurlijk ontlading maar nee, geen feestje hoor. In de green room hebben we champagne gedronken maar ik heb m'n lichaam als danser gewoon heel hard nodig. Als ik ga feesten, ga ik ook echt feesten. En dat kunnen we nu niet hebben. Misschien zaterdag", verwijst hij naar de mogelijke topnotering.
Met het Finse kamp werkte Jesse wekenlang aan de absurdistische act waarin Pöyhönen in een soort hulkpak zijn vier in roze geklede dansers 'uitlaat'. Het kwartet danst in eerste instantie een klassieke chachacha terwijl ze vast zitten aan meterslange touwen. "Tot we losbreken en meedoen met Jere zelf. Dan doen we zijn chachacha, wat voor een mooie symboliek zorgt."
"Ik moest wel erg lachen om de choreografie", vervolgt Jesse. "Maar het werkt wel. Het is heel laagdrempelig om mee te doen en heel slim gedaan. Het moet ook gewoon leuk zijn voor het publiek."
