Groot verdriet in Rotterdam na fataal schietdrama: 'Stad in hart geraakt'

Bloemen prijken voor het zwarte zeil aan het Heiman Dullaertplein in Rotterdam-West, waar Fouad L. gistermiddag zijn wrede daden begon. Een man, zijn naam is Ronald, kijkt beduusd naar de zwartgeblakerde portiek. Een van zijn dochters staat naast hem, zijn andere twee dochters plaatsen bloemen tussen het hek dat de plek des onheils afschermt van de buitenwereld.

'Zo'n verschrikkelijk lieve vrouw'

Het was hier, op deze plek, dat Fouad L. gisteren zijn buurvrouw Marlous (39) en buurmeisje (14) neerschoot. Marlous overleed in haar eigen huis, haar dochter een paar uur later in het ziekenhuis. Ronald kende beide slachtoffers goed. "18 jaar heb ik erboven gewoond", zegt hij. "Ik wilde het nieuws eerst niet geloven. Maar toen ik haar naam las en zag hoe die was gespeld, wist ik het zeker."

Zijn ogen vullen zich met tranen, zijn hoofd trilt. "Ze was zo'n verschrikkelijk lieve vrouw. Zo behulpzaam. Ze stond altijd voor iedereen klaar die ze kon helpen."

Ronalds jongste dochter huilt ook, ze verschuilt zich in de armen van haar grote zus. Ze was bevriend met het 14-jarige slachtoffer, ze waren jeugdvriendinnetjes. Haar grote zus zegt: "Afgelopen zomer zit je nog met elkaar voor de deur te barbecueën of gingen we samen zwemmen met de meiden. En dan nu dit, het is ongelooflijk."

"Van de dader was bekend dat hij psychische problemen had", briest Ronald. "Ik heb hier geen woorden voor. Wanneer houdt dit op? Onschuldige mensen laten het leven door een of andere mafketel die dit flikt."

Over de verdachte, de 32-jarige geneeskundestudent Fouad L., komt een dag na het drama steeds meer schokkende informatie naar buiten. Zo was hij een bekende van de politie, met een eerdere veroordeling voor dierenmishandeling. Het Erasmus MC werd begin dit jaar voor het 'psychotische gedrag' van L. gewaarschuwd. Ook was hij actief op online forums, waarop zijn posts doordrenkt waren met vrouwenhaat en rechtsextremisme.

'Nog nooit meegemaakt in de buurt'

"Ik ken haar 26 jaar", zegt Jasmine, een vriendin van Marlous, die ook bloemen komt leggen. "We zijn in Bergen op Zoom op de middelbare school vriendinnen geworden. Ze is een superloyaal persoon, goede moeder en heeft geweldige kinderen." Jasmine is naar het huis gekomen voor haar eigen verwerking, maar ook voor de katten. "Want daar denkt de rest natuurlijk niet aan. De ouders en familie zijn bezig met het verwerken van de dood van hun dochter en kleinkind." 

"Het was net het wildwesten hier", zegt Joke, eigenaresse van café Verschoor dat zich schuin tegenover de getroffen woning bevindt. Ze runt het bruin café al 41 jaar. "Ik ben hier geboren en getogen. De ene keer gaat het goed. De andere keer niet. Maar zoiets als dit hebben we nog nooit in de buurt meegemaakt." 

Na het neerschieten van zijn buren, vervolgde L. zijn tocht richting het Erasmus Medisch Centrum, zo'n twee kilometer verderop. Daar liep hij een leslokaal binnen en maakte zijn derde slachtoffer: de 43-jarige praktijkdocent en huisarts Jurgen Damen. Daarna stichtte Fouad L. nog brand in een ander deel van het ziekenhuis, wat voor grote paniek zorgde onder studenten. 

Uiteindelijk werd hij aangehouden op het helideck in het Erasmus MC, zoals je kunt zien op deze beelden.

Elkaar steunen

Op de trappen voor het gebouw liggen een dag later bloemen, kaarsjes en kaarten. Drie mannen van middelbare leeftijd vallen elkaar in de armen. Het blijken docenten te zijn, collega's van de doodgeschoten Jurgen. Geneeskundestudenten staan in groepjes bij elkaar, de een huilt, de ander kijkt verbouwereerd voor zich uit. "We zijn hier om elkaar te steunen, om samen te zijn", zegt een studente. Liever willen ze nog niet met de pers praten, het verdriet lijkt nog te vers.

Jurgen was naast zijn werk als docent ook deeltijd-huisarts in de wijk Katendrecht op Rotterdam-Zuid. Ook daar liggen bloemen en branden kaarsen. Binnen ligt een condoleanceregister en staat zijn foto. "Hij stond bekend als een hele nette, aardige meneer", zegt Vanessa, die patiënt is bij de praktijk.

'Komt ineens zo dichtbij'

"Ik werd altijd heel goed door hem geholpen, hij was precies zoals een huisarts hoort te zijn." Vanessa's zus werkt ook in het Erasmus MC, vertelt ze. "Ze is opleider voor huisartsen, maar werkt normaal gesproken nooit op donderdag. Toch schrok ik, toen ik het nieuws hoorde. Ik dacht in eerste instantie aan haar, maar hoorde al snel dat ze veilig was. Het komt dan ineens zo dichtbij." 

Ook bij Vanessa druipt het ongeloof van haar gezicht af. "Het voelt alsof Rotterdam in zijn hart is geraakt. Vandaag is iedereen in rouw."