Verdachte rent voor gerechtshof: zo herkenbaar is je loopje

Moreno B. dribbelde en sprintte de gang twee keer op en neer, onder de ogen van het hof, leden van het OM, betrokken advocaten en enkele journalisten. B. ontkent dat hij de schutter is geweest en hoopt dat aan te tonen met hoe hij rent.

Iedereen heeft uniek loopje

Dat klinkt ongebruikelijk, maar toch komt het vaker voor. In de Verenigde Staten en Engeland is het al wel ingeburgerd in de rechtspraak. "Dan kijken ze echt naar hoe je loopt", weet podotherapeut Lars Fuit. "Het is niet zo uniek als je vingerafdruk, maar iedereen heeft wel een uniek loopje."

Maar waar je op moet letten, is best lastig. "Hoe is de armzwaai, hoe is de houding, hoe ver staan de benen uit elkaar?" somt de podotherapeut op. "Je hakt het eigenlijk in stukjes."

En er zijn bepaalde dingen die je kunt signaleren die ervoor zorgen dat jij net wat anders loopt of rent dan anderen. "Als de achillespees te kort is, of een korte kuitspier, dan loop je een beetje springend", geeft Fuit als voorbeeld. "Of als het ene been korter is dan het andere been. En met platvoeten draait het been wat meer naar binnen toe."

Indicatie voor opsporing

Er begint ook meer onderzoek naar te komen. "Vooral naar de vraag of loopjes voldoende onderscheidend zijn", vertelt criminoloog Jasper van der Kemp. "Je kijkt bijvoorbeeld naar het ritme van de stappen. Is het natuurlijk, of is het aangeleerd?"

Ook wordt er in opsporingszaken weleens vermeld hoe iemand loopt. "Er wordt vaak aan gerefereerd, in Opsporing Verzocht bijvoorbeeld. Mensen kunnen dan een bekende herkennen aan zo'n loopje. Dan heb je een indicatie voor verdere opsporing."

Maar in rechtszaken is het nog best lastig, denkt de criminoloog. "In een zaak heb je altijd meer bewijs nodig."