De plantaardige puinhopen van Meatless Farm
De Nederlandse tak van de Britse producent van vleesvervangers Meatless Farm blijkt de afgelopen 3,5 jaar bijna 20 miljoen euro verlies te hebben gemaakt. Bij de bedrijven die vorige maand failliet gingen, is de curator gestuit op 'een treurige situatie'.
Megaverliezen, onbetaalde rekeningen van leveranciers, verwaarloosde klanten, voorraden met aflopende houdbaarheidsdata en ontbrekende merkrechten en recepturen. Dat trof curator Els Doornhein afgelopen weken aan in de Nederlandse failliete boedel van de producent van vleesvervangers Meatless Farm.
Doornhein beschrijft de rokende puinhopen die het voedingsbedrijf in Nederland achterliet in het ontluisterende eerste faillissementsverslag, dat maandag openbaar werd.
Minder vlees
Meatless Farm werd in 2016 in Engeland opgericht door de Deense ondernemer Morten Toft Bech, met als doel de productie en consumptie van vlees terug te dringen. Investeerders staken tientallen miljoenen in het plantaardige gehakt, burgers en worstjes waarmee Bech de wereld wilde veroveren.
Jarenlang profiteerde Meatless Farm van de groeiende belangstelling van consumenten voor vleesvervangers. De onderneming vergrootte haar naamsbekendheid verder door sponsor te worden van voetbalclub Real Madrid.
Naar Nederland
In 2020 verhuisde het voedingsbedrijf het hoofdkantoor van het Engelse Leeds naar Amsterdam. Ook opende het samen met een Nederlandse partner een fabriek in Almere, om het Europese vasteland te kunnen bedienen.
Vorige maand gingen de Nederlandse vennootschappen van Meatless Farm echter plotsklaps failliet, en werd voor de Britse tak uitstel van betaling aangevraagd. Het Britse bedrijf maakte inmiddels een doorstart onder de vleugels van Vegan Fried Chicken (VFC Foods).
Oorzaken bankroet
Oprichter Bech wijt het faillissement aan externe factoren, zoals de gevolgen van de coronacrisis, toeleveringsproblemen, inflatie en gestegen energieprijzen. Ook zouden de toenemende concurrentie en teruggelopen vraag naar vleesvervangers het bedrijf parten hebben gespeeld.
Curator Doornhein, die het faillissement in Nederland moet afwikkelen, hoorde van de bestuurder dat die 'erg was overvallen' doordat investeerders mede als gevolg van de coronapandemie, de oorlog in Oekraïne en de verslechterende economische omstandigheden geen geld meer in het bedrijf wilden steken.
"Vanzelfsprekend zal de curator later verder onderzoek doen naar de oorzaken van het faillissement en de door het bestuur genoemde oorzaken op juistheid controleren", schrijft Doornhein in haar verslag.
Miljoenenverliezen
Maar eerst moet zij de scherven van het faillissement in Nederland opvegen, en dat valt gezien haar eerste curatorenverslag niet mee. In de eerste plaats blijken de Nederlandse bedrijven de afgelopen jaren gigantische verliezen te hebben gemaakt.
Volgens het verslag waren de Nederlandse vennootschappen in de afgelopen drieënhalf jaar goed voor een totale omzet van slechts 4,2 miljoen euro. Het opgetelde verlies in deze periode bedroeg een vijfvoud, bijna 20 miljoen euro (zie infografiek).
Merken en recepten foetsie
In het verslag schrijft Doornhein verder dat er geen doorstart van de Nederlandse activiteiten mogelijk was, vooral omdat de intellectuele eigendommen zoals de internationale merkenportefeuille en de recepten niet in de failliete boedel zitten.
Die cruciale bedrijfsonderdelen blijken namelijk geen eigendom van de Nederlandse holdingmaatschappij 'zoals te verwachten zou zijn', maar in handen van de Britse tak.
Geen doorstart
"Er hebben zich verschillende partijen gemeld met interesse in een doorstart. Deze haken af omdat de intellectuele eigendomsrechten en receptuur niet kunnen worden overgenomen en daardoor de activiteiten niet goed kunnen worden voortgezet", constateert Doornhein, die als advocaat mede is gespecialiseerd in intellectueel eigendom.
Zonder de merkrechten en recepturen zijn zelfs de voorraden en het opgebouwde klantenbestand moeilijk te slijten. Doornhein probeerde daarom nog om VFC Foods, dat een doorstart maakte met de Britse activiteiten en wel beschikt over de merken en recepten, warm te maken voor Nederlandse bedrijfsonderdelen. "Daarin heeft VFC geen interesse", noteert zij echter.
Torenhoge rekeningen
Verder zit Doornhein in haar maag met een stapel onbetaalde rekeningen. Zo heeft de fiscus nog ruim een half miljoen euro tegoed, waren de verzekeringspremies 'al enige tijd niet voldaan', en wacht de producent die in Almere voor Meatless Farm vleesvervangers maakte nog op zijn centen.
Ook transporteurs en vier opslagbedrijven waar flinke voorraden staan, hebben nog geld tegoed. "Ten tijde van het faillissement waren de openstaande vorderingen torenhoog", aldus de curator. Alleen al bij de failliete vennootschap The Meatless Farm bv dienden schuldeisers tot nu toe ruim 1,65 miljoen euro aan vorderingen in.
Verkoop voorraden
Omdat Meatless Farm de opslag- en transportbedrijven niet meer betaalde, konden al vóór het faillissement de leveringen aan afnemers als supermarkten niet meer worden uitgevoerd. Ook dat bemoeilijkt nu de verkoop van de diepgevroren voorraden vleesvervangers aan bestaande klanten.
"Omdat verschillende klanten de nodige problemen met The Meatless Farm hebben ondervonden en supermarkten hun schappen niet graag leeg laten, is dit niet eenvoudig", schrijft Doornhein in het verslag. "Dit nog even los van het feit dat er geen supply chain meer is en er ook nog merkenrechtelijk een issue speelt."
Deel tegoeden waardeloos
En daar houdt de ellende bij The Meatless Farm niet op. De curator kan hoogstwaarschijnlijk fluiten naar een deel van de bijna 2 miljoen euro die de failliete Nederlandse boedel nog tegoed had van andere bedrijven.
Die vorderingen moeten volgens het verslag mogelijk deels weggestreept worden. Sommige bedrijven waarvan Meatless Farm nog geld kreeg, blijken namelijk op hun beurt ook nog geld van het bedrijf tegoed hebben.
Schuld van zuster
Een van de grootse bedragen die de Nederlandse bedrijven van Meatless Farm nog heeft uitstaan, is een vordering van ruim 600.000 euro op de Britse tak. Omdat dat bedrijf uitstel van betaling kreeg, is het de vraag of er van dat geld nog iets terugkomt.
Dat het Britse onderdeel inmiddels een doorstart maakte, levert curator Doornhein niets op. De vordering op het Britse zuster is namelijk niet te verhalen op de nieuwe eigenaar VFC Foods.
Verwachtingen schuldeisers
De Britse doorstart blijkt eigenlijk alleen maar nadelig te zijn voor de curator in Nederland. Daardoor is namelijk bij veel schuldeisers van de Nederlandse onderdelen ten onrechte de verwachting gewekt dat er voor hen nog iets te halen zal zijn, schrijft de curator in het verslag.
Doornhein, die al ruim een kwart eeuw werkzaam is als curator en tientallen faillissementen van onder meer luchtvaart- en retailbedrijven afwikkelde, noemt Meatless Farm niet het ergste of lastigste bankroet uit haar carrière. "Ik heb als curator nog wel voor hetere vuren gestaan. Maar dit is best wel treurig, met veel schulden, veel gedupeerden en een hoop gedoe. Het is een grote bak problemen."
Dat er in Nederland geen doorstart kan worden gemaakt, is volgens haar ook treurig vanuit het perspectief van de schuldeisers hier. De kans dat zij nog iets van hun vorderingen terugzien is op dit moment klein. "Die kans is er mogelijk alleen als er sprake is van aansprakelijkheid voor het tekort, maar mijn onderzoek moet nog worden uitgevoerd. Daar ga ik niet op vooruitlopen", zegt Doornheim.