Vrijwilligers in de knel door belastingregels voor vergoeding: 'Gedwongen om te stoppen'
De regels voor de vergoeding die je kunt krijgen voor vrijwilligerswerk zijn onduidelijk en oneerlijk, zegt de Landelijke Cliëntenraad (LCR). Wie leeft van een uitkering, of toeslagen hard nodig heeft om rond te komen, kan hierdoor in de problemen komen. Terwijl het vrijwilligerswerk juist zo belangrijk is.
Belangenorganisatie LCR berekende samen met budgetvoorlichter Nibud welk effect de belastingregels hebben op de vergoeding van vrijwilligers.
Die effecten zijn fors. Bij een kleine overschrijding wordt er al gekort op een uitkering en dat scheelt al snel een flink bedrag voor wie het niet zo breed heeft. Ook voor andere lage inkomens zijn er gevolgen als ze een te hoge vergoeding krijgen omdat ze dan extra belasting moeten betalen en lagere toeslagen krijgen.
Vergoeding voor vrijwilligerswerk
Zo'n 2 procent van de vele vrijwilligers in Nederland krijgt een vergoeding voor hun werk. Die vergoeding is vrijgesteld van belasting tot een maximum van 180 euro per maand of 1.800 per jaar. Volgend jaar gaat deze grens omhoog naar 1.900 euro.
Komt iemand boven het plafond, dan moet er inkomstenbelasting worden betaald over de totale vrijwilligersvergoeding. Iemand die een bijstandsuitkering heeft en 1 euro per jaar te veel vrijwilligersvergoeding ontvangt, moet vervolgens een jaar lang 150 euro per maand van de uitkering terugbetalen, blijkt uit de berekeningen van LCR en Nibud.
De LCR noemt de regels oneerlijk en onduidelijk, vooral omdat de Belastingdienst onkostenvergoedingen, zoals een reiskostenvergoeding, bij de vrijwilligersbijdrage optelt en aanmerkt als inkomen. Daarom gaan veel vrijwilligers al snel over de vrijstelling heen.
Veel klachten over onduidelijke regels
Volgens Fatma Koşer Kaya, voorzitter van de Landelijke Cliëntenraad, melden zich meerdere vrijwilligers bij de raad die de regels onduidelijk vinden. Hoeveel mensen er precies zijn met problemen is niet bekend.
Behalve financiele gevolgen, heeft het ook emotionele consequenties, zegt Koşer Kaya. "Deze mensen willen graag meedoen in de samenleving. Tegen hen zeg je: als je ook maar een klein eurootje meer ontvangt, dan mag je alles terugbetalen. Je zet ze eigenlijk buiten de maatschappij."
Mensen zoals Esmée Kroon, die elke maand goed moeten kijken of ze niet te veel vrijwilligerswerk hebben gedaan. "Ik schrok me rot toen ik het hoorde", zegt ze over de regels. Gelukkig bleef ze onder het plafond. "Terugbetalen, dat zou me nooit lukken. Boodschappen doen is al lastig."
Niet op de bank zitten
Kroon is chronisch ziek, zit in de bijstand en kan maar een beperkt aantal uren werken. Dat doet ze vrijwillig, onder meer bij een stichting voor chronisch zieke jongeren. "Een normale baan loont niet en ik ben geen persoon om op de bank te zitten", zegt ze.
Volgens zowel Kroon als LCR is het prima dat de overheid een grens stelt, maar zouden onkosten zoals reiskosten daar geen onderdeel van mogen uitmaken. "Mensen met een uitkering moeten zo geld bijleggen, dan worden ze in feite gedwongen om te stoppen met vrijwilligerswerk", aldus Kroon.
