'Zo irritant: mensen die zwembadbedjes bezet houden met hun handdoek'
Freelance journalist Franke blogt elke woensdag over de avonturen van haar gezin. Deze week ergert ze zich kapot aan de mensen die urenlang zwembadbedjes bezet houden met hun handdoekenterreur. "Dat zijn die Nederlanders uit het blauwe huisje."
Ik zat in een witte plastic stoel onder een palmboom in de schaduw aan de rand van het zwembad. Mijn e-reader lag opengeslagen op mijn schoot, Puk (10) en Olle (7) kwamen af en toe voorbijgedreven met hun snorkels op.
Naast me stonden vijf bedden belegd met grote, neonkleurige handdoeken. Af en toe las ik een pagina uit mijn boek, concentreren ging moeizaam. Elke centimeter van het zwembad was bezet en naast me stonden vijf neonkleurige bedden niets te doen. Mensen die bedjes bezet houden met hun handdoeken: zo irritant.
De kinderen ploften naast me neer. Op de grond. "Mogen we een ijsje? En mogen we niet even op dat bedje zitten?", vroeg Olle. Ik haalde mijn schouders op. "Die zijn blijkbaar bezet, dus nee", zei ik. "Dat zijn die Nederlanders uit het blauwe huisje", zei Puk. "Die zag ik vanochtend hun handdoeken neerleggen toen ik met papa brood ging halen."
Ik had ze weleens gezien, van die filmpjes van toeristen die bij het krieken van de dag naar het zwembad stormden met hun handdoek. Maar dat zag er zo absurd uit dat ik me nauwelijks kon voorstellen dat er mensen waren die dit ook echt voor hun lol deden.
Parkeerschijf aan je bedje
Puk en Olle liepen naar de bar voor een ijsje, ik pakte mijn telefoon erbij. Ik las dat 73 procent van de vakantiegangers zich wild ergert aan de handdoekenterreur. Dat 16 procent van de Nederlanders er weleens aan meedeed.
Dat er hotelgasten zijn die aan twéé kanten van het zwembad bedden bezet houden om altijd zon te hebben. Zodat ze echt de hele dag als een ingevette kalkoen kunnen braden. Mensen die ’s nachts al bedjes claimen. Toeristen die bedden bezet houden maar vervolgens doodleuk op excursie gaan de hele dag. Er ging een wereld voor me open.
Ook las ik over een Brabander die een soort parkeerschijf had bedacht om aan de stoelen te hangen. Als je wegging, kon je de tijd instellen. Was je na een uur nog niet terug, dan was je je bedje kwijt. In gedachten zag ik de knokpartijen van oververhitte, dronken toeristen en rondvliegende parkeerschijven al voor me.
Richard72 adviseerde in een reaguursel om de handdoeken gewoon van de stoelen te pleuren. Dat mensen daar nooit wat van durfden te zeggen als hij dat deed. Maar zo’n grote held als Richard72 was ik niet. Helaas. Puk en Olle doken het water weer in en ik in mijn e-reader. Uren later, toen de zon echt sissend heet begon te worden, pakten wij onze tassen voor ons dagelijkse middagdutje.
Bleke vel
De vijf Nederlanders kwamen hun bedden claimen. Ik zag felgekleurde badkleding en een heleboel tattoos en piercings op en in afgetrainde, onnatuurlijk bruine lijven. Pa, ma en pubers keken niet op of om, maar gingen liggen en sloten de ogen. Ik keek naar mijn eigen bleke vel en begreep op dat moment dat zij die bedden veel harder nodig hadden dan wij. En wenste ze een nog een fijne vakantie toe.
Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen.