Roxeanne Hazes: 'Ik voelde mij een gefaalde moeder'

De zangeres weet inmiddels dat ze geen normale bevalling achter de rug heeft. “Ik heb mijn weeën niet gevoeld, dus dat was best iets raars. Negen maanden kijk je toch een beetje op tegen de pijn”, opent ze het gesprek. Wel merkt ze op dat het rommelt op de dag van de bevalling, maar ze denkt dat er 'niks ernstigs' aan de hand is. Rox besluit dan ook gewoon te gaan slapen, maar op het moment dat ze gaat liggen krijgt ze een helse pijn.

De dochter van Dré, zoals ze zichzelf noemt op Instagram, denkt dat op dat moment de bevalling gaat beginnen, zich niet bewust dat ‘ie al lang is begonnen… Het komt dan ook niet in haar op de verloskundige te bellen. “Het zit heel erg in mijn aard om niet meteen iemand op te bellen, en dat is heel vervelend want ik was bijna te laat. Op het moment dat ik écht pijn kreeg en echt dacht: ik hou dit niet meer vol, zei ik tegen Eric: 'bel de verloskundige want ik moet een ruggenprik.'”

Dit gebeurt allemaal nog bij haar thuis. Als ze op een gegeven moment gaat bloeden raakt ze in paniek, maar gelukkig staat de verloskundige dan al klaar. En die heeft groot nieuws. “Ik zag aan haar gezicht meteen: dit is bijzonder. Ik dacht in eerste instantie dat ze ging zeggen dat ik nog geen ontsluiting had”, vertelt ze over de eerst ontmoeting. Maar wat blijkt, Rox heeft juist het tegenovergestelde: ze zit al op negen centimeter ontsluiting! Al die tijd dacht ze dat haar bevalling nog moest beginnen, en nu blijkt uit het niets dat haar kindje elk moment geboren kan geboren. “Toen werd het besef-momentje ineens heel groot. Het vervelende vond ik wel dat ik mij niet heb kunnen voorbereiden.”

Rox is op dat moment nog gewoon in haar eigen huis, maar staat erop dat ze naar het ziekenhuis gaan. Terwijl ze onderweg zijn, een ritje dat precies zeven minuten duurt, voelt ze de drang om te gaan persen en krijgt steeds meer het gevoel dat haar kindje in de auto ter wereld gaan komen. “Ik was helemaal in paniek”, vertelt Rox. Gelukkig zijn haar moeder en schoonmoeder er op tijd, om haar te steunen. Toch is de bevalling voor de zangeres bepaald geen pretje. “Ik weet nog op een gegeven moment dat ik aan iemand vroeg: wil je mij doodmaken? Ik trok het echt niet meer, ik vond het echt, echt hels.” vertelt ze nu met een lach.

In het ziekenhuis aangekomen heeft Roxeanne tien centimeter ontsluiting en weet ze niet meer waar ze het zoeken moet. Voor pijnbestrijding is het te laat, en dat heeft ze geweten ook. Rox: “Ik vond het behoorlijk pittig. Ik weet nog goed dat er op dat moment een soort oermens in mij naar boven kwam.” Hoewel ze van tevoren wel een cursus volgt, krijgt ze op dat moment een totale black-out. Zo weet ze niet meer hoe ze moet persen, puffen en ademen. Wat gebeurt er vervolgens: Rox gaat op haar hoofd persen. En hoewel ze op het moment beseft dat het misschien niet te slimste manier is, gaat ze door. Met als gevolg dat ze nog weken erna met bloeddoorlopen ogen rondloopt.

Wat voor de Kapot-zangeres als uren lijkt de duren, is in werkelijkheid slechts een paar minuten. Haar vriend Eric pakt het ventje aan. "Het was zo’n euforisch mooi moment, dat is zoiets bijzonders. Jij hebt gewoon een kindje op de wereld gezet.”

Slechts een paar uur later, nog vol van adrenaline, mag Roxeanne alweer naar huis. En daar heeft ze het best wel moeilijk mee. “Ik merkte wel dat ik wel een beetje een klap had gehad dat het allemaal zo snel was gegaan”, legt ze uit. Drie dagen na de bevalling huilt ze dan ook constant, en niet alleen tranen van geluk. “Dat vond ik zo heftig aan die kraamtijd, niemand kan je erop voorbeiden wat je te wachten staat. Iedereen heeft het altijd over die roze wolk, maar ik herkende hem niet. Het voelde voor mij zo als falen als mama, dat ik niet 100% van het moederschap kon genieten (…) Ik voelde mij zo een gefaalde moeder.”

Maar gelukkig staat ze er niet alleen voor veel moeders steunen haar, onder hen Kim Kötter. Daarvoor hadden ze niet echt contact, maar Kim wil graag haar oudere zus zijn. Haar actie zorgt wederom voor tranen, dit keer van dankbaarheid. “Zij heeft mij erdoorheen gepraat”, spreekt ze haar lof uit. “Dat vond ik heel bijzonder.”

Toch heeft Rox nog wel even getwijfeld om in therapie te gaan, omdat ze amper met Fender de deur uit durft. “Stukje bij beetje merk ik dat ik er wel mee om kan gaan, maar die angst voor zijn dood is wel heel heftig.”

De hele podcast luisteren? Je vind hem hieronder!