Melissa Drost over depressieve periodes: 'Dronk fles wodka per dag'

Dat zien we in de uitzending van De Geknipte Gast van gisteravond. Als Eus Melissa bij binnenkomst vraagt wat ze wil drinken, veegt ze direct een beetje van haar brave imago van tafel: whisky. "Onder dat brave voorkomen, zeg ik terwijl ik nog een slokje whisky neem, zit een vrij duister persoon", begint de actrice haar verhaal. "Ik ben veel stoerder en interessanter dan ik nu kan laten zien."

Melissa legt uit dat haar leven allerminst lijkt op het leven dat men bij haar verwacht: een 'blond meisje uit het Gooi'. Ze komt namelijk uit een bijstandsgezin uit Schagen. Een gezin waarin de vader depressief was en haar moeder keihard bikkelde om rond te komen. Zij maakte ook de kleding voor haar kinderen omdat er geen geld was iets nieuws te kopen.

De somberte van haar vader was genetisch bepaald, vertelt ze. "Ik denk dat hij nooit heel blij is geweest. Hij had gewoon niet het vermogen er iets van te maken, wat ik echt zonde vind. (...) Op een gegeven moment was hij een soort zwerver, een kluizenaar. Hij kwam het huis niet meer uit, was viezig. Ik dacht: kom op, maak er wat van. Dat nam ik hem kwalijk."

"Maar later, toen hij er niet meer was, begreep ik hem beter", vervolgt ze. "En toen kwam ik erachter dat ik ontzettend zijn genen heb."

Ook Melissa kent - vooral in haar jeugd - depressieve periodes. "Toen ik een jaar of vijftien was dronk ik heel veel. Een fles wodka per avond. Ik was alles een beetje aan het verdoezelen om maar niets te hoeven voelen. Ik heb me toen wekelijks afgevraagd: waarom ben ik hier?" Als de presentator haar vraagt of dat tot gekke dingen heeft geleid, valt ze even stil. "Nou ja, ik had er niet meer kunnen zijn. Dat had gekund", zegt ze ten slotte. "Godzijdank heb ik uiteindelijk nooit stappen in die richting gezet."

Denk je aan zelfmoord? Of maak je je zorgen om iemand met suïcidale gedachten? Neem dan contact op met de Zelfmoordpreventielijn: 0900-0113 of ga naar 113.nl.

Volgens Melissa heeft zij, in tegenstelling tot haar vader, wel het vermogen om er ondanks de depressieve gedachten iets van te maken. "Ik ben wel trots op wat ik heb bereikt", besluit ze. "En dat ik er nog ben. Maar ook dat ik toch steeds weer het vuurtje in mij kan aanspreken om door te gaan en er iets van te maken. Dat had ik mijn vader ook van harte gegund."

Je kijkt de hele aflevering van De Geknipte Gast hier terug.

Het is alweer even geleden, maar ook Victoria Koblenko had een rol in GTST. In Goede Tijden, Zomer Tijden doet ze een boekje open over haar divagedrag op de set. Je bekijkt het hieronder: